the road to YOUR HEART

Κεφάλαιο 16

Μιχάλης

Το Μαράκι είναι ερωτευμένο μαζί μου.

Το Μαράκι με κοιτάει και λιώνει.

Το Μαράκι δεν μπορεί να ζήσει χωρίς εμένα.

Το Μαράκι τρέμει κάθε φορά που κάνουμε έρωτα.

Το Μαράκι με φιλάει και κοντεύει να λιποθυμήσει. 

Το Μαράκι είναι δικό μου.

Και μόνο δικό μου. 

Κανενός άλλου.

"Ρε μαλάκα άσε κάτω την βότκα" ο ξανθούλης μου σπάει τα νεύρα. "Τι πίνεις ρε παπάρα από τις 5 το απόγευμα? Αλκοολικός είσαι?" 

Στρέφω το κουρασμένο βλέμμα μου πάνω του. 

"Νικολάκη βούλωστο, σκέφτομαι" του απαντώ ήρεμα, μέσα μου όμως βράζω.

"Τι σκέφτεσαι ρε Μίκυ? Πες και σε εμάς!"

Χαμογελάω λοξά.

Σκέφτομαι εκείνη.

Την σκέφτομαι.

Την σκέφτομαι μαζί του.. να είναι αγκαλιά.. να την φιλάει με πάθος στα ροζ χειλάκια της.. εκείνη να του το ανταποδίδει.. να βάζει το μικρό χεράκι της στο στήθος του.. να κλείνει τα ματάκια της καθώς έρχεται σε οργασμό.. να αναστενάζει το όνομα του τόσο μα τόσο γλυκά..

"ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΡΕ ΠΑΠΑΡΑ?" 

Αχ γιατί διακόπτει τις πανέμορφες σκέψεις μου?

"ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΕΙΣΑΙ ΜΕ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ? ΓΙΑΤΙ ΠΕΤΑΞΕΣ ΤΟ ΜΠΟΥΚΑΛΙ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ? ΠΩΣ ΘΑ ΤΟΝ ΚΑΘΑΡΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΓΑΜΗΜΕΝΟ?"

Κοιτάω τον μεγάλο τοίχο πάνω από τον καναπέ. 

Κοιτάω και τα γυαλιά στο πάτωμα.

Ούτε που το κατάλαβα πότε το μπουκάλι έφυγε από τα χέρια μου.

"Λες να το κάνουν?" ρωτάω τον Νίκο και συγκρατώ τα δάκρυα μου. Ε όχι να κλάψω και για το Μαράκι, πάει πολύ.

"ΚΑΙ ΕΣΈΝΑ ΤΙ ΣΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ? ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ ΕΊΣΑΙ ΚΑΙ ΖΗΛΈΥΕΙΣ?"

Πετάγομαι αμέσως όρθιος από τον καναπέ. 

"ΠΟΙΟΣ ΖΗΛΕΥΕΙ Ε? ΠΟΙΟΣ ΖΗΛΕΥΕΙ ΡΕ ΑΡΧΙΔΙ? ΕΓΩ? ΕΓΩ ΠΟΥ ΕΧΩ ΟΠΟΙΑ ΠΟΥΤΆΝΑ ΘΈΛΩ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΠΟΥΤΣΟ ΜΟΥ? ΝΙΚΟΛΑΚΗ ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΙΟΝ ΈΧΕΙΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΟΥ Η ΘΕΣ ΝΑ ΣΕ ΓΑΜΗΣΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΘΥΜΗΘΕΙΣ?"

Ο ξανθός κολλητός μου στέκεται ακίνητος μπροστά μου με μια σκούπα και με μια σακούλα στο χέρι και με κοιτάει με ένα δύσπιστο βλέμμα.