Prologue:

593 10 25
                                    


Note: So, nabasa niyo naman ang Epilogue hahah may idea na kayo sa mga mangyayari Hahahaah... Sorry late upload. Imma bit busy HAHAHA still love yah guys Mwuahhhhh... Sana support niyo parin ako.

Erette's PoV

It's happening, my dreams. This is exactly how I imagined it. "You ready?" ngiti ni Papa. "I'm nervous. I think I'm gonna vomit." hawak ko sa braso ni Papa. NASA labas kami nang simbahan sa tapat nang pinto. Ilang saglit nalang at bubukas na iyon. I'm on tense. I feel like my heart beats on my face. Dunno if I'm excited or nervous. "It'll be fine, Son. Trust me." ngiti niya habang Humarap sa'kin. "You look fine in that suit. You're beautiful." habang inaayos niya ang tie sa suot Kong pink suit.

"Thanks Papa." hawak ko sa Kanya. My hands are shaking. He laughs while putting his fingers in my face. "It's finally happening... I'm so proud of you. No worries every is fine." he's crying. Dahil sa nadala narin ako nang emosyon Napaiyak narin ako at yumakap Kay Papa. "Thanks Papa."

"I love you, Erette. Now pull yourself together and I'm sure kanina ka pang Hinihintay nang soon to be husband MO."

"Love you too Papa." we smile.

At bumukas na ang pinto. Madaming tao. Halos Lahat ata nang kapitbahay at kamag-anak Nandun lol. They all smile at me. I heard some compliments. Kinakabahan parin ako. Parang gusto Kong Tumakbo nalang palabas at magkulong sa kwarto.

But when I saw him.

Lance, patiently waiting at the end of this isle. All of my fear has gone away. The whole world fades. All I see is him and me. That smile. I bet he's tense too. I'm just staring straight on his eyes.

It's happening, my dream...

I took a deep breath. Everything's fine

At nang malapit na kami, ibinigay na ako ni papa Kay Lance na Nakipagkamay at humalik sa pisngi ni Mama. Well, as ussual. And ring bearer ay si Dylan at ang flower girl si Dianne na still single after five years. Aba matinde.

Atlast, Lance smile at me. Offer his hand. Natawa ako kase nanginginig din siya. His smiling. That damn smile.

"BOK!" Tawag niya. Bakit parang sumisigaw siya. "Bok, please help me." iyak niya. Napabalikwas ako. At napaupo bigla. Fuck! A dream.

"Bok, Yung mga kids. Help me. Hindi ko kaya mag-isa." iyak niya. Habang karga ang isang anak namin. Yung isa Umiiyak sa crib at awa nang diyos Tahimik Yung isa. Natawa nalang ako sa mukha niyang puyat na puyat. Tumayo ako at hinarap siya saka Hinalikan. "Cute MO tukmol hahha." Kinuha ko ung maligalig na kamukha niya. Na agad tumahan nang makarga ko. "Thanks, Bok. I love you."

"Lab you too. Pahinga ka na, may pasok ka pa bukas. Ako na bahala." ngiti ko. Nang makahalik sa noo ko ay agad bumagsak sa kama. Maya Maya PA ay narinig ko na ang hilik niya. Hahah. At nang mapadede ko na si Jensen na carbon copy niya ay Nakatulog na ito. Si Yohan naman ay pinalitan ko nang diaper. Si Ace, ay Tahimik Lang na Natutulog haha. Mana sa Papa niya, patay tulog Hhaahhaha.

Hindi parin ako makapaniwalang nangyayari ang Lahat nang ito. Parang nananaginip parin ako. I have my own family now. Another purpose to live on. And Lance hindi siya Nagbago Hahaha. I love you guys so much...

I eyed the clock. Hindi ko namalayan na alas tres na nang madaling araw. Dinapuan narin ako nang antok. Agad akong tumabi sa asawa ko na himbing ang tulog. I kissed him on the forehead. At umunan sa braso niya. I locked myself on his arm. "I love you Tukmol."

"Hmm... I love you too Bok. Sundan na natin yung tatlo." imik niya. I thought he's sleeping. "Just kidding." yakap niya sakin. I close my eyes.

I'm happy... There's nothing else na mahihiling PA.

To be continued...

Consequences (Tagalog BxB) : Season 2 Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon