Ang sumpa ko

Ang Simula Ng Lahat

(magulo ang bawat grammar Sa storya)

Nagsimula ito nang namatay ang aking tita. Namatay ito ng may galit sa aking pamilya. Bago ito mamatay, may sinabi ito sa kaniyang anak. At ang sinabi sa kaniyang anak, ay sinabi din sa akin. Nangatog ako sa takot nang malaman ko iyon. Ang kanyang sumpa ay.............

"merong isang tao ang magliligtas sa buhay mo. Ang taong iyon ay dapat mong makilala dahil kapag siya lumakad o tumakbo, ang lahat ng parte ng katawan mo ay sasakit at pwede mong ikamatay! Magsisimula ito kapag ako ay namatay na. " ang nakakatakot na sabi ng aking tita.

Kinabukasan, sa eskuwelahan, may nakilala akong isang tao. Masayahin siya alam ko yun pero, ayaw niya sa akin. Isa siyang lalaki.

Ang naisip ko, "kung tanungin ko kaya siya kung may kagalit siya na matanda o nakaaway niya."

Pumunta ako sa lalaki para kausapin siya. Di ako makapaniwala na iiwan lng akong nakatunganga doon kahit Hindi PA ako nagsasalita. Nakakabwisit.

Hinabol ko siya ng patago. Habang papalapit ako sa kanya, napansin na niya Pala ako kaagad at biglang humarap Sa akin.

Ano bang gusto mo? Bakit mo ako sinusundan? Ang galit niyang pag wika na nakakunot ang noo.

Agad naman akong sumagot "may gusto lng akong itanong. Meron ka bang nakaaway o may kagalit na matanda? Ang sabi ko sa kanya na May pagtataka.

Wala. Ang wika ng lalaki na parang naiirita na. Kung wala ka nang sasabihin, pwede na ba akong makaalis? Dugtong pa nya.

Saglit Lang! Wika ko.

Ano na naman? Sabi nya na halatang naiinis na.

Ano bang pangalan mo? Ang sabi ko, na halos natatawa na ako.

Ethan. Ethan Marquez.

Ahh ok, sige makaka alis ka na. Thank you.

Halatang galit siyang umalis. Parang ako ang boss niya na sinabi ko pa na "sige makaka alis ka na" ang sarap mang asar 😁😁😁

Ngayon, Hindi pa namamatay ang tita ko. Kaya pwede pa akong mag hanap.
Pero ang pinagtataka ko lng Kung ang lalaki na si ethan ay ang hinahanap ko tlaga. Kung pwede lng tanungin ang tita ko, why not? Pero kapag tinanong ko sia, ay siguradong galit siya sa akin. 😑😑

Dumating ang araw na nagkita na naman kami ni Ethan.

Hi Ethan.

Hindi nya ako pinansin at lumakad na sya na parang walang bumati sa kanya. Pero habang naglalakad sya ay hinawakan ko ang kaniyang braso, at dahil dun ay wala siyang nagawa.

"Bakit ayaw mo akong pansinin? Tanong ko sa kanya.

Ano bang pakialam mo? Di naman kita kilala ahh. Ano pa Bang kailangan MO? Sunod sunod na sabi nya.

Nakakainis naman ang Ethan na to akala mo Kung sinong maka-asta. Feeling sikat? Sarap iuntog sa pader hanggang dumugo ung ulo niyan para matauhan.

May itatanong lng ako, kung pwede lng. Ang sabi ko sa kanya.

Sorry, busy ako. Wika niya na parang bagot na bagot.

Ahh sige. Wika Ko.

At umalis na siya pagtapos kong sabihin yon. Kumukulo na ang dugo ko ng araw na yon pero, di ko pinahalata.

Makalipas ang isang linggo....

Ngayon, Di pa rin namamatay ang tita ko. Dapat ko Bang ipagpasalamat o Hindi?  Napaisip ako kung mawala na lng ako sa mundong toh, para Hindi na matuloy ang sumpa.

Pagod na rin akong kakahanap. Sa taong hindi ko naman kilala. Nakakainis.

Bukas, may paplanuhin ako. Alam kong masama to pero kailangan kong gawin para matapos nato.

Wala na namn akong ibang pamilya kaya wala akong maiiwan. Namatay na sila sa parehong aksidente. Kasama ako dun pero, ako lng ang nakaligtas.
😓😓😭😭

Bukas, kailangan na ako ng impyerno.
Sana walang pumigil sa akin. 😥😥