" ပန်းလေးတစ်ပွင့် ဖြစ်ခဲ့သည်" [ Zaw × Uni ]

အပိုင္း ( ၃၇ )

" ငါ ေျပာျပရတာရွက္ေပမဲ့.. "

လူနာ၀တ္စံုနဲ႔ ဂင္မင္ေဆာ့က သူ႔သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ရင္ဖြင့္စကားကို အေလးအနက္ နားေထာင္ေပးေနတယ္၊အထက္တန္းေက်ာင္းတုန္းက တက္တက္ႂကြႂကြ ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္ေနေလ့ရွိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းက အခုလို နီရဲေနတဲ့ မ်က္၀န္းေတြ၊အင္မတန္စိတ္ထိခိုက္ ႏြမ္းလ်ေနဟန္ ပံုသဏၭာန္ေတြနဲ႔အတူယွဥ္တြဲ ျမင္ရတာက တကယ့္ကို ရင္မေအးစရာပဲ၊

"မင္းလည္း သိပါတယ္၊ ငါ သူ႔ကို အရမ္းကို ျမတ္နိုးခဲ့တာ..  အတိုက္အခံေတြအားလံုးၾကားမွာ သူ႔ကိုလက္ထပ္ခဲ့တာ၊ သူ႔ရဲ႕ စိတ္ထိခိုက္လြယ္တဲ့ အေျခအေနေတြအားလံုးကို သိၿပီးသား၊ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ သူ႔ရဲ႕ ရန္လိုတဲ့ပံုစံက ငါ့ကို စိတ္ထိခိုက္လာေစတယ္၊

သူ႔မိသားစုဘက္က အဆင္မေျပတာေတြရွိရင္၊ အလုပ္မွာ အခန္႔မသင့္တာေတြရွိရင္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းအရွိအတိုင္း ထုတ္မျပဘူး၊ ေလာကႀကီးကို အ႐ြဲ႕တိုက္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္၊ေခါင္းမာတဲ့ပံုစံေတြထုတ္ျပတယ္၊ၿပီးရင္ သူစိတ္ေျပေအာင္ ငါ့ကို ဆဲဆိုတယ္၊မခံနိုင္ေအာင္ေျပာတယ္၊ ငါလုပ္သမ်ွတိုင္း ငါ့ဝါႆနာတိုင္းကို ေလွာင္တယ္၊တျခားသူေတြနဲ႔ ယိုးစြပ္တယ္၊ ငါ့မွာ ခ်စ္လြန္းအားႀကီးေတာ့ သူ စိတ္ညစ္ေနပါတယ္ေလဆိုၿပီး ျပန္မေျပာရက္ဘူး ၊ ၾကာေတာ့ ငါ.. ငါ ယံုၾကည္မႈမဲ့လာတယ္၊ သူ႔ကိုအျပစ္တင္ဖို႔ နႈတ္က မထြက္ေတာ့ ရင္ထဲမွာျပည့္သိပ္နာက်င္လာတယ္၊ တစ္ခါတစ္ေလမွာ အသက္ေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမရွဴနိုင္သလို ခံစားရတယ္၊

ဒီရက္ပိုင္းမွာ ေပ်ာ္တယ္၊၀မ္းနည္းတယ္၊စိတ္လႈပ္ရွားတယ္၊ အဲ့ဒီ့စိတ္အေျပာင္းအလဲေတြကို ငါ ဘယ္တုန္းကမွ မႀကံဳခဲ့ရဖူးသလိုပဲ၊အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ ငါ သူနဲ႔ အတူေနရတာကို စိတ္ပ်က္ေနၿပီ၊ ဒီစကားမ်ိဳးမေျပာ၀ံ့ေပမဲ့ တစ္ခါတစ္ေလမွာေလ.. ငါ သူ႔ကို လံုး၀ေပ်ာက္ကြယ္သြားေအာင္ သတ္ပစ္လိုက္ခ်င္ေတာ့တာပဲ၊

" အဲ့နည္းလမ္းကိုသာ လုပ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ငါ့ခႏၶာကိုယ္က နာက်င္မႈေတြ သက္သာသြားမယ္လို႔ အေယာင္ေယာင္အမွားမွားျဖစ္မိတယ္၊ ဒီ့ထက္ပိုၿပီး ငါ..  သည္း..မခံနိုင္..ေတာ့ဘူး "