Okulda ki Çete 2

47.Bölüm/Son hamle

Son 3

Rüyanın ağzından

Mertle yemek yedikten sonra o işe geri dönmüştü ben ise mekana gitmiştim.

Berkay Güneşle yemek yemeye gitmişti, Elif ve Talha ise başbaşa gezmeye, ben ise Merveyle oturuyordum.

"Tam hayal ettiğim yaz tatili." Dedim. Merve ofladı. "Aynen öyle. Mekanda boş boş oturmak." Merveye baktım.

"Berkay'ı bugün bulmamız çok zor, Elif ve Talha da aynı şekilde hatta onlar direkt eve bile geçebilirler. Rüzgar gelince bizde karaköye gidelim. Güzel bir cafede oturalım. Mertin iş yerine de yakın." Merve hemen telefonunu eline aldı.

"Güzeel sevdim bunu."

Dedi gülerek ve Rüzgara yazdı.

"Bakalım bizim Rüzgar ne diyecek?" Dedi Merve ve beklemeye başladı.

Bir anda kapı açıldı ve iki tane takım elbiseli adam belirdi.

"İyi günler."

Tedirgin olmaya başlamıştım.

"Buyrun."

Dedi Merve. O da korkuyordu belliydi. Sonuçta bir bela yapıştı ve bırakmıyor.

"Biz Merte bakmıştık."

Ayağa kalktım.

"Ben sözlüsüyüm buyrun."

Adam etrafı inceledi, ilk defa böyle böyle bir yer görüyordu sanırım.

"Biz Mertin amcalarıyız."

İbrahim amcanın böyle genç iki kardeşi mi varmış!

"Babamızı kaybettik, iki ay oluyor." Mert söylemişti. Onlara iki ay önce haberi gelmişti hatta Mert gidip katılmıştı. Babasının orada olmasına rağmen.

"Geçen hafta ise babamızın bıraktığı vasiyeti okuduk, okuyunca böyle bir babamız olduğu için gurur bile duyduk. İbrahim abim kötü biridir, Merte, Hayriye yengeme ettiği eziyetleri biliyoruz, babamızda biliyormuş."

Diğer adam devam etti.

"Babam da Merti çok sever, terbiyesi olsun, saygısı olsun iyi çocuktur ve Merte miras bırakmış."

Şaşkınlıkla izliyordum.

"Mert şu an işte, sizin numaranız büyük ihtimalle yoktur onda ben alayım gelince Mert size ulaşsın." Başını salladılar ve bir kağıt verdiler.

"İkimizin de numarası burada yazıyor, bu arada ben Ercan bu da Erkan."

Elimi uzattım. "Bende Rüya, tanıştığıma memnun oldum." Dedim ve tokalaştık.

"Allah'a emanet." Dediler ve çıktılar.

"Mert'e miras kalmış."

Aşırı sevinmiştim artık Mert üniversite okuyabilirdi, ailesi mirasla geçinir o da okur ve daha iyi bir meslek sahibi olabilirdi.
***************************
Berkayın ağzından

Güneşle beraber yemek yiyorduk, yani o yiyordu. Önümde ki yemeği Güneşi izlemekten yiyemiyordum.

"Bak Berkay, beni böyle izlersen bende yiyemem." Güldüm. "Bu tatlılığın izlemeye değer, eğer izlemezsem ayıp ederim." Yanakları kızarmıştı.

"Yaz tatilinde ne yapacaksın?" Saçımı kaşıdım. "Çalışırım ya." Başını salladı.
"Doğru karar." Dedi ve son lokmasını yedi. Deniz kenarında oturuyorduk ve huzurlu, sakin dalgalara baktı Güneş.