Kekre

46. Bölüm

Selamun aleyküm.

Bölüm şarkıları
İkiye on kala/ İyi ve Güzel Kadınlar Hep Ağlar
Sezen Aksu/ Minik Serçe

🥀

"... Gökçe'nin ablasını, annesini, kimsesini öldürdüler."

🥀

İleri ki bölümlerden kesit

"Ensar..." Kafasını çevirip yüzüme baktı. Kızgınlığı, kırgınlığı, öfkesi gözlerinde alenen belliydi. Dolu dolu gözlerimle yüzüne baktım.

"Gitmesen..." Kafasını sağa sola salladı. Yutkunamadım. "Sen bana gerekli açıklamayı yapmadığın sürece gelmeyeceğim Gülce." Güvercin demedi. Mo chuisle ya da Gülce'm de demedi. Sadece Gülce. Ona ihanet ettiğimi mi düşünüyordu?

"Sana ihanet ettiğimi mi düşünüyorsun?"

"Konduramıyorum lan!" dedi kükreyerek, irkildim. Gözleri alev alevdi. Yangın mavisi.

"Konduramıyorum. Ben kabul etmedikçe sen susuyorsun Gülce. Kahrolası şeytan vesveseyle aklımı karıştırırken sen diline kepenk vurmuş konuşmuyorsun!" Titreyen dudaklarımı birbirine kenetledim. Hırsla saçlarını çekiştirdi

"Susmandan nefret ediyorum!" irkildim. Sesi evimizin duvarlarına çarptı. "Böyle bir zamanda susmandan nefret ediyorum. Konuş!" dedi üzerime bir adım atarak. İrkilerek kalçamı mutfak tezgahına yasladım.

"Konuşsana Gülce. Bana bir şey söyle." Ayağımı yere vurdum. "Bağırma bana!" Gözlerini öfkeyle kapatıp açtı. Ayağımı arkamdaki dolaba hırsla vurdum.

"Beni sadakatsizlikle suçlayamazsın!" Çenesi seğirdi. Kızaran gözlerine baktım. İnanmıyordu işte. Bana inanmayacaktı da. Ayağımı tekrar dolaba vurmuştumki elini kaldırdı. İrkilerek kolumu yüzüme siper ettim. Bana vuracak mıydı?

🥀

Mayıs

Yaren üzerindeki gelinliğin eteklerini düzeltirken heyecanla ona bakıyor- dum. Düğün salonunda, gelin odasındaydık. Yaren, ablam, Amine, Ela, Gökçe ve Sahra... Hepsi buradaydı. Yaren atrafında döndü.

"Süheyla hoca çok güzel dikmiş değil mi?" Hepimiz beğenimizi belirttik. Hocamızla, kaynanasının adaş olması kısmetsizliktendi. Süheyla hanım bir o yana bir bu yana gidiyor mutluluktan ne yapacağını bilmiyordu. Enerjisi bitmek bilmiyordu sanki.

"Çok güzel." dedim beğeniyle. Beline oturan parlak beyaz kumaştan yapılmış içinde dantel barındırmayan bir gelinlikti. Kollarını ve etek uçlarını incilerle süslemişti Süheyla hoca. Yaren içinde zarif ve güzel duruyordu.

"Ayakkabı altına isim yazalım mı?" dedi Sahra hevesle. Amine konuştu. "Ela daha küçük. Bir sen varsın bir Gökçe. Yazacaksanız yazın." Gökçe gözlerini üzerimizde gezdirdi.

"Beni yazmayın." dedi kısık bir sesle. Yanakları kızarmıştı. Sahra kıkırdayarak elini ağzına kapattı. "Onun da başı bağlı Amine abla." Kaşlarımı kaldırdım.

"Yoksa Barlas mı?" Gökçe kafasını önüne eğdi. Evet Barlas'tı. Onların hikayesini çok merak ediyordum. Bugün düğünden sonra konuşacağımız için bir şey demedim.

"E bir ben kaldım madem. Yaz kız adımı." dedi Yaren'in başına dikilirken. Yaren ayağında ki babeti çıkardı.

"Bunlar hurafe, hurafe." Sahra omuz silkti. "Aman be. Yaz işte. Çok düşünüyorsun." Yaren tükenmez kalemi alarak adını yazdı. Ardından ayağına geçirdi.