DİNLE BENİ Bİ ||TEXTİNG|| TAMAMLANDI

0.4

Hellooğğ. Sıkıcı mı oluyor ya???
Kötü oluyorsa çok ilerlemeden güncelleyim.

Bir Garip Anonim : Selam?? Okul bitmesin istiyorum sadece seni görebilmek için

Damla: Bende bazen hiç bitmesin de onu göreyim istiyorum.

Bir Garip Anonim : O??

Damla: Boşver öylesine biri işte. Nasılsın?

Bir Garip Anonim : Pek inanmadım ama neyse. İyiyim işte yaşayıp gidiyorum.

Damla: İyi yaşayıp gitmek iyidir.

Bir Garip Anonim: Eh işte öyle böyle neyse sonra konuşuruz.

Damla: Pekala.

Bir Garip Anonim çevrimdışı...
Damla çevrimdışı....

_Damla'nın Anlatımı_:

Telefonu kapatıp cebime koydum. Sanırım anonime gereksiz sert yapmıştım. Elimde değildi. Ben ona iyi davranırsam ümit ederdi, ona şans verebileceğimi düşünürdü. Ama yapamam. Aile ilişkim iyi değildi. Annem ve babam çok kavga ederlerdi. Annemle çok kavga ederdim ama babamla iyi anlaşırım. O nedenle daha rahatımdır. Ama bu nedenle annemle babam daha fazla kavga ederlerdi. Teyzemler de annemi boşanmak için ikna etmeye çalışıyorlardı. Başımı iki yana salladım. Burnumun ucu sızlamıştı. Gözümden akmak isteyen yaşları durdurmaya çalıştım. Birde yetmezmiş gibi imkansız birine aşık olmuştum. Bugün o yeni kız Pelin'in Serkan'ın elini sıkışı ve gülüşü gözümün önünden gitmiyordu. Ben ona heyecanımdan yaklaşamazken o kız yeni tanıştığı birine böyle samimi davranması her ne  kadar çok yakın olmasalarda ben hiç öyle yakın olamazdım. Öyle rahat konuşamazdım. Belki de fazla abartıyordum. Hem Serkan öyle herkesle aniden kaynaşmazdı. Bu özelliğini de çok severdim. Öyle herkesle içli dışlı olmuyordu. Buna bende dahil olmasam iyi olurdu tabi. Evin önüne geldiğim de anahtarımı çıkardım. Kapı deliğine soktum ve kapıyı açtım. İçeriden bağırışlar geliyordu. Gözlerimi yumdum ve dudağımı dişledim. Ruh gibi yukarı çıkmak istiyordum. Kimse fark etmesin varlığımı hatta öylece duman olup bulutlara karışayım acılarımla. İki kuruşluk mutluluklarım yağmur olup aşağı insinler. Mutsuz insanların üsetüne yağıp onları biraz olsun mutlu etsinler. Parmak ucumda yürüyüp merdivenlerden çıktım.
Bağırışlar devam ederken kendimi odaya atıp kapıyı kilitledim. Üzerimi hızlıca değiştirdim ve telefonumla cüzdanımı aldım, ceketimin cebine koyup pencereyi açtım. Aşağı baktım her zaman böyle yapardım. Gözlerimi kapayıp aşağı atladım. Ayaklarım yere değdiler. Yer bir anda ayağımdan çekildi ve popomun üstüne düştüm. Hafifçe inledim. Zorla ayağa kalkıp üstümü silkeledim. Koşarak bahçeden çıktım. Kimsenin görmesine gerek yoktu. Düşmenin etkisiyle koşmam zorlaşıyordu. Kendimi biraz daha zorlayıp mahallenin çıkışına kadar koştum. En sonunda mahalleden çıktığım da duvara yaslandım ve yere çöktüm. Nefes nefese kalmıştım. Yanımda hissettiğim hareketlikle yerimde zıpladım. Serkan yanına çökmüştü.

"Sen nerden çıktın?"

"Bir yerden çıkmadım öyle seni gördüm yanına geldim."

"Her gördüğünün yanına gider misin?"

Omuzlarını silkip saçlarını karıştırdı.
Bakışlarımı ondan kaçırdım.

"Düştün mü sen üstün başın çamur."

"Öyle küçük bir kaza."

Üzerimde ki çamuru temizlemeye çalıştım utançla. Oda bana yardım etti. Çamur ormuş ve hafif yırtılmış pantolonumu eliyle temizlemeye çalıştı. Yutkunup izin verdim. Bakışları bana döndü utançla gülümsedim. Mavi gözleri çok güzel bakıyordu. Ayağa kalktı ve elini uzattı. Elimi avucuna koydum ve yerden kalktım.

Kötü ve kısa oldu. Neyse iyi geceler. 💘🖤❤️💜💞