" ပန်းလေးတစ်ပွင့် ဖြစ်ခဲ့သည်" [ Zaw × Uni ]

အပိုင္း ( ၃၈ )

[ Only Yizhan & Xingho

စစ္ဆင္ေရးသြားရမယ့္ အစ္ကိုႀကီးေတြအတြက္ ရိုလိုက္ပါၿပီ]

ကိုရီးယားေဆးရံုႀကီးက သူနာျပဳေတြ၊ဆရာ၀န္ေတြအၾကားမွာ ေဒါက္တာဂြၽန္ေျမာင္ သြားရာေနာက္ကို တေကာက္ေကာက္လိုက္ေနတဲ့ တရုတ္လူေခ်ာေလးက်န္းရီရွင္းရဲ႕ အေၾကာင္းက နံပါတ္တစ္ စိတ္၀င္စားဖြယ္သတင္းျဖစ္လို႔ေနတယ္၊

" ခ်စ္ခြင့္ပန္ထားတယ္တဲ့ "

" အေျဖျပန္မရေသးလို႔ တရုတ္ကို မျပန္တာထင္တယ္ "

" ဟယ္ .. ငါတို႔ ေဒါက္တာေလးက ေခ်ထားတာေပါ့ "

လူနာကို စစ္ေဆးေပးေနတဲ့ ဂြၽန္ေျမာင့္မ်က္နွာက တီးတိုးၾကားေနရတဲ့ စကားသံေတြေၾကာင့္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ နီရဲလို႔လာၿပီျဖစ္တယ္၊ ေခါင္းကို ေစာင္းငဲ့ၾကည့္မိေတာ့ နားမရွိပံုေထာက္တဲ့ က်န္းရီရွင္းက လူနာရွင္ေတြထိုင္တဲ့ခံုမွာ မိန္႔မိန္႔ႀကီးထိုင္ၿပီး သူ႔ကို ၿပံဳးလို႔ေတာင္ၾကည့္ေနေသးတယ္၊ ထင္းလင္းေနတဲ့ ပါးခ်ိဳင့္တစ္ဖက္ဟာ တကယ့္ကို မုန္းစရာ၊ ဒီလို stalker ႀကီးကို ငါ ဘာလို႔မ်ား သေဘာက်မိခဲ့ပါလိမ့္၊

" စိတ္တိုဖို႔ေကာင္းတယ္ "

အေရးထဲ ဒီလိုလူရမ္းကားကို သူနာျပဳမေလးေတြက ဖုံးတစ္လွည့္ကြယ္တစ္လွည့္ အထာေပးလို႔ေနေသးတယ္၊ အျမင္ကပ္စရာသိပ္ေကာင္းတာကိုမ်ား ဘယ္ေနရာက ၾကည့္ေကာင္းၿပီး ဘယ္လိုမ်ားေခ်ာေနပါလိမ့္၊ ပြစိပြစိ႐ြတ္တဲ့ ဂြၽန္ေျမာင္က အႀကံတစ္ခုရသြားတယ္၊ ရိဖန္နဲ႔ လွမ္းတိုင္လိုက္သင့္လား၊ အမ္း..မျဖစ္ေသးပါဘူး.. ရိဖန္က အလုပ္မ်ားေနမွာ..

" ေနာက္ကလိုက္ခဲ့ "

လူနာကိုကုသၿပီးတာနဲ႔တစ္ၿပိဳင္နက္ စူပုတ္ပုတ္ျဖစ္ေနတဲ့ ဂြၽန္ေျမာင္က ရီရွင္းနဲ႔ သီးသန္႔စကားေျပာဖို႔ ေခါင္မိုးထပ္ကို ေခၚသြားတယ္၊ ေလေကာင္းေလသန္႔ရတဲ့ ေနရာက ခံုအျမင့္ေလးမွာ ထိုင္ၿပီး တစ္ခုခုေျပာဖို႔အေရး ေဒါသေျဖေနသလား၊ ရွက္စိတ္ေျဖေနသလား မေသခ်ာတဲ့ ေဒါက္တာေလးက အသက္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းရွဴရႈိက္လို႔ေနတယ္၊

" ခင္ဗ်ား! ဘယ္ေန႔ျပန္မွာလဲ "

" ခ်စ္လား.. "