POV Selma
Iedereen is weg behalve ik en mijn moeder zijn nog thuis. Ik zit op m'n kamer ik ben net klaar met al m'n huiswerk, meestal maak ik m'n huiswerk gelijk maar door de drukke week is het niet zo makkelijk gebeurt. 'Klop,klop.' En mijn ma komt naar binnen gelopen. 'Selma, kan ik je even spreken.' Zegt m'n moeder en ze gaat op het randje van m'n bed zitten, ik sta op en ga naast haar zitten. '...Selma, waarom had je me niet alles vertelt over Harry.' '...omdat ik jou niet wou belasten.' Zeg ik. 'Selma ik ben meer dan een vriendin , ik ben je moeder...je moet weten dat je me altijd alles kunt vertellen.'zegt ze en ze wilt me omhelzen maar automatisch ga ik naar achter, ik kan de verdriet in haar ogen zien. 'Sorry, het was niet m'n bedoeling.' Zeg ik. Het is stil, ik kan zien aan m'n moeder dat ze me nog iets wilt zeggen alleen dat ze het maar toch niet zegt. Ze staat op en loopt naar beneden. Ik lig op m'n bed en staar naar de mooie witte wolken, als je lang genoeg kijkt, zie je ze bewegen. 'Ting, dong.' De bel gaat, ik hoor m'n moeder de deur open doen.'hallo, ik wou vragen of Selma misschien tijd heeft om op Lucy te passen.' Zegt een bekende stem, het is m'n buurvrouw esmiralda, haar dochter is echt om op te vreten, ik loop wankelend de trap af naar beneden, ik groet esmeralda. 'Hoi Selma, ik wou je vragen of je misschien morgen op Lucy wilt passen?' Vraagt ze. 'Het lijkt me geweldig.' Zeg ik. 'Dan breng ik haar hier om 1 uur, ik ben rond 4 uur terug.' Zegt ze, m'n moeder en ik groeten haar en doen de deur achter ons dicht.-----
Het is heerlijk om wakker teworden door zingende vogels, ik heb vannacht weer niet geslapen door die stomme nachtmerries, wanneer stoppen die nachtmerries nou! Ik moet maar eens uit bed, Lucy komt vandaag, ik vind het echt leuk om op haar te mogen passen, ze is zo schattig. Ik stap uit bed en wankel naar de badkamer.
-----
Om gekleed en wel zit ik beneden lekker te ontbijten, iedereen ligt nog teslapen, ik zou ook nu nog slapen, ik bedoel zaterdag is m'n enigste rust dag, maar voor Lucy, word ik met liefde wakker. 'Ting,dong.' De bel gaat, ik sta op en loop naar de deur, als ik de deur open doe stormt Lucy naar me toe, ik til haar op en ze geeft me een mega knuffel. 'Haha Lucy doe je wel rustig aan. 'Kijk eens Selma, hier is haar tasje er zit alles in.' Zegt de buurvrouw esmiralda, Lucy en ik zwaaien haar uit en we doen de deur achter ons dicht. 'Selma heb jou heel erg gemist.' Zegt Lucy en ze geeft me een kus op m'n wang, ik loop met haar naar de woonkamer en we gaan zitten op de bank. 'Wat wil je vandaag gaan doen?' Vraag ik. 'Wat we altijd doen.' Zegt Lucy en ze friemelt aan haar jurkje. 'Dan gaan we dat maar eens doen.' Zeg ik. Lucy en ik lopen naar boven, ik had haar graag naar boven getilt maar m'n been doet nog steeds pijn. We lopen naar m'n kamer, ik pak m'n jas en m'n tas. 'Selma is Liam nog aan het dromen.' Zegt Lucy, het is zo schattig als een drie jarig meisje kan praten. 'Ja, hij droomt nog.' Zeg ik. Lucy trekt me aan m'n arm, ik loop achter haar aan, ze loopt naar de bed van Liam. Ik til haar op en leg haar op het bed, ze gaat naast Liam zitten en ze tikt op zijn neus. 'Liam, opstaan.' Zegt ze zacht, maar hij reageert niet. Dan staat ze op en ze gaat speels springen op het bed. 'LIAM WAKKER WORDEN.' en Liam word geschrokken wakker, maar als hij ziet dat het Lucy is, pakt hij haar vast en geeft haar een mega knuffels. 'Wat gezellig, is Lucy hier ook.' Zegt Liam. 'Jaaaahh, ik ben hier met Selma, en wij gaan iets HEEEEEEL leuks doen.' Zegt Lucy. 'Mag ik mee?' Vraagt Liam met puppy oogjes. 'Nee, Liam mag niet mee, alleen lieve meisjes, toch Selma!' Zegt Lucy en ik knik. Ik til Lucy van het bed af en maak een gebaar dat we naar buiten gaan. 'Doeg, doeg Liam.' Zegt Lucy speels. lucy en ik lopen naar beneden, ik doe even snel mijn schoenen aan en mijn lerenjasje, ik pak uit de tas van lucy haar schattige jasje en doe hem voor haar aan, ik doe m'n tas om en loop samen met lucy naar buiten. 'Wat wil je nu als eerste doen.' vraag ik aan lucy en hou het handje vast van lucy. 'Weet ik niet.' Zegt ze. 'Zullen we naar het park gaan.' Zeg ik, en Lucy knikt overtuigend. 'Jaaaah leuk, dan kunnen we ook langs de boerderij' Zegt Lucy. 'Ja, is goed.' Precies op dat moment gaat m'n telefoon af. Het is zayn. 'Mag ik praten.' Zegt Lucy speels. Ik neem op en geef 'm aan Lucy, ze vind het altijd leuk om, optenemen. 'Hallo....ik ben Lucy...ja Selma is ook hier...nee...hihihi...wij gaan naar het park...maar dan moet je wel heel lief zijn hoor....ja is goed.' En Lucy geeft me de telefoon. 'Hoi zayn...Hahah dat was Lucy m'n buurmeisje...is goed, ik ga naar het park...is goed tot zo.' En ik hang op. 'Wie is dat?' Vraagt Lucy. 'Dat is zayn, een hele lieve jongen.' Zeg ik. 'Hij is toch niet liever dan ik.' Zegt ze. 'Nee tuurlijk niet, niemand is zo lief als jou.' Zeg ik tegen Lucy en ze geeft me een knuffel. 'Hallo mooie meisjes.' Ik kijk om en zie zayn staan. 'Hey zayn, wat ben jij snel!' Zeg ik verbaasd. 'Ik was al onderweg naar jou.' Zegt zayn met een glimlach. Zayn parkeert zijn auto en stapt uit. Lucy verstopt zich snel achter mijn benen. Zayn komt dichter bij er en hurkt voor Lucy. 'Hallo Lucy, ik ben zayn.' Zegt zayn. Lucy kijkt me vraagend aan met haar mooie bruine ogen. 'Was dat de zelfde jongen, die ik had gesproken aan de telefoon.' Zegt Lucy fluisterend tegen mij maar Zayn hoort haar ook gewoon. 'Ja, dat is hij.' Zeg ik. 'Mag ik een handje van jou?' Vraagt zayn op een schattige toon, Lucy geeft hem een hand en mij ook en dan lopen we samen verder naar het park.
JE LEEST
You thought you were in a fairy tale with me || zayn malik
FanfictionWaarom moet jou geluk altijd afgenomen worden? Waarom moet het altijd fout gaan als het eindelijk goed gaat? Waarom vertrouw je iemand zo snel of vergeef je iemand zo snel? Waarom blijft het verleden je steeds achter na gaan en genezen de littekens...