Chapter 5
Ariela pov
I continued walking again. As I walked, I heard footsteps.
Whattt? Footsteps?
Why does it feel like someone is following me. Maybe it's just my imagination?
I took a deep breath to get rid my fears.
Grabe yung puso ko, parang may karera sa sobrang sobrang bilis ng tibok. And my whole body was shaking and sweating.
Binilisan ko na lang ang lakad ko. Pero nararamdaman kung binibilisan nya rin ang lakad.
So i'll try to look back, if anyone really follows me.
When I looked back ...
"Meoww! Meoww!"
Nakahinga ako ng maluwag ng pusa lang pala. Lumapit ako sa pusa at kinarga sya.
"Hoy! Ikaw na pusa ka!" Dinuro ko sya. "Sa susunod, wag kang manakot. Mamamatay ako sa nerbyos sayo! Sumagot ka pag kinakausap kita!"
"Meoww!"
"Aba't, may sinasabi ka pa dyang pusa ka!"
Binaba ko na ang pusa. Nagmumukha na akong baliw.
I started walking again. Here it is again. Naririnig at nararamdaman ko nanaman yung nangyari kanina.
I was afraid to look back.
But I'll try. 1 ... 2 ... 3 ...
Pag lingon ko sa likod, wala namang tao. Baka dala lang 'to ng stress
This time, mas binilisan ko na ang lakad ko. Pero nung naramdaman ko na binilisan nya rin....Tumakbo na ako!
Mas doble, ang lakas ng tibok ng puso ko ngayon. My whole body was shaking. It's like I forgot to breathe. And my tears had begun to flowed.
I felt that he was closer to me.
Nang may bigla akong naramdamang, nagtakip ng panyo sa ilong ko.
Nagsisimula ng mag doble ang paningin ko at mahilo. Pero bago ako tuluyang mawalan ng malay, may nakita akong isang lalake na sumapak don sa lalaking nagtakip ng panyo sa akin.
