-ჯიმინ დირექტორი გველოდება თავის კაბინეტში. თეჰიონი ჯიმინის საუკეთესო მეგობარი და თანამშრომელია...
-რა უნდა?!არ არის საკმარი ერხელ ჩვენი საყვედურებით ავსება მეორედაც უნდა ?!ჯიმინი გაღიზიანებულია რადგან მობეზრდა უკვე იმ საყვედურების მიღება რაც არ ეკუთვნის და მითუმეტეს ვერ ხვდება რატომ არის ჯონგუკი ყოველთვის უკმაყოფილო.
‐კარგი ჯიმინ,! მოითმინე ცოტახანში ისედაც სახლში მივდივართ უკვე რამის ღამეა.
ჯიმინმა საათს დახედა უკვე ათი საათი იყო, მთელი დღე თავისი აუტანელი უფროსის ატანის შემდეგ მას მადლიერების გრძნობა დაეუფლა რადგან მალე სახლში წავიდოდა და დაისვენებდა..-მაგრამ რატომ რაუნდა ჩემგან?
-ის უნდა, რომ შენ ერთადერთი ხარ ვინც მას ეწინააღმდეგება, ამავდროულად სწორად პასუხობ.
-თეჰიონ! მე არ შემიძლია დაუმსახურებელი საყვედურები მივიღო , მას ზედმეტი მოსდის
-ხო მაგრამ ეზლა წამოდი ასე უარესად გააღიზიანებ.
‐კარგი,
ჯიმინს მართლა არ უნდოდა ჯონის ნახვა, რადგან ის სულ აღიზიანებდა უაზრო გამოხტომებით, ჯიმინი უკვე ერთი წელია რაც ჯეონის კომპანიაში მუშაობს ( ,, ჯეონი" კომპანისს სახელია არ გეგონოთ რომ მეშლება🙂). მაგრამ, ვერასდროს ხვდებოდა ჯონგუკის გაღიზიანების მიზეზს ყოველ ჯერზე, და თითქმის მხოლოდ ჯიმინისადმი.
-ბატონო ჯონ, მითხრეს რო მეძახდით!
‐ დიახ პაკ, როგორც ვხედავ სახლში წასასვლელად გამზადებულხართ.
‐დიახ, სამუშაო საათები დასრულდა ბატონო ჯონ, ეხლა კი გისმენთ რა გნებავთ?!
‐ჯონგიკმა მას მრავლისმეტყველად შეხედა, თითქოს პაკის არ გამჟღავნებული გაღიზიანება ართობდა ... ‐მე ხვალისთვის აუცილებლად მჭირდება კონფერენციის საბუთები, დილისტვის მზად უნდა იყოს, ამაში კი შენი დახმარება დამჭირდება,
‐ ხო მაგრამ მე ამას ვერ მოვასწრებ დილით, თქვენ ამის შესახებ უფრო ადრე უნდა გაგეფრთხილებინეთ ბატონო!,
‐მეც ეხლა დავგეგმე შეხვედრა, შეგიძლიათ დარჩეთ და ეხლავე დაიწყოთ მუშაობა.
‐ბატონო მაპატიეთ მაგრამ ჩემი სამუშაო დრო დასრულდა, ამიტომ...
‐ამიტომ..., არ დააცადა დასრულება ჯონგუკმა...‐დარჩებით აქ და გააკეთებთ იმას რაც გითხარით, მე შენი დირექტორივარ , შენი უფროსი პაკ, გახსოვდეთ ეს.
ჯიმინი დაიღალა იცოდა რომ არ ღირდა ‐ კარგით როგორც თქვენ იტვით "უფროსო"! ... ჯიმინი ძალიან გაღიზიანდა ჯონის ასეთი ლაპარაკით, თან სამსახურის დაკარგვაც არ უნდოდა, ყოველ შემთხვევაში ჯერჯერობით არ უნდოდა, ამიტომ დათანხმდა ამ მონსტრს რომ შეასრულებდა სამუშაოს.
-რაში უნდა დაგეხმაროთ უფროსო?
-მე არა ,თქვენ უნდა იმუშაოტ მარტო
‐თქვენ მითხარით რომ დახმარება გინდოდათ, ამიტომ ვიფიქრე რომ ერთად ვიმუშავებდით!
‐ერთად? ჯონგუკმა მას დამცინავი მზერით შეხედა,.... ‐მხოლოდ შენ პაკ, როგორ იფიქრე რომ მთელი ღამე აქ საბუთებში ჩავეფრობოდი, მარტოც გაარტმევ თავს ..
‐ ეს თქვენი სამსახურია!
‐ ჩემი სამსახური თქვენთვის ბრძანებრბის მოცემაა,პაკ.....‐ კარგი, გააგრძელე მუშაობა რაც მალე მორჩები მით მალე წახვალ სახლში.
‐მაგრამ.. ჟიმინს თითქოს გაპროტესტება უნდოდა ამ ყველაფრის მაგრამ ჯონგუკმა არ დაამთავრებინა..
‐ხვალამდე პაკ, გირჩევთ კარგად შეასრულოთ სამუშაო, როგორც ყოვლთვის ..ესეც ახალი ფიკი ეს თავი პატარაა მაგრამ შედებსი უფრო დიდებს დავდებ... გთხოვტ კომენტარებიიი არ დაიზაროთ მე მარტლა მაინტერესებს თქვენი აზრი
YOU ARE READING
my sweet sin
Fanfictionჯონ ჯონგუკი არის 28 წლის, ბუსანის ერთ-ერთი უდიდესი კომპანიის მემკვიდრე და დირექტორი, დირექტორი რომელიც ყველას სურს, თავისი ექსტრემალური და მგრძნობიარე სილამაზით, მაგრამ მისი თანამშრომელი ცხოვრებას შეუძლებელს ხდის. პაკ ჯიმინი 22 წლის ბიჭი ანგრლოზური...