my sweet sin

=2=

Jimini

მთელი ღამე დავრჩი ამ ჯოჯოხეთურ ფურცლებთან ერთად, დაახლოებით სამი საათი იყო როდესაც სააბოლოოდ დავამთავრე მუშაობა და შემეძლო სახლში წასვლა.
როდესაც დილით გამეღვიძა, თავდაპირველად ვფიქრობდი სახლში დარჩენას და დასვენებას, რადგან  ნამდვილად განადგურებული ვიყავი, შემდეგ მაინც გადავწყვიტე სამსახურსი წასვლა , როდესაც ავდექი მოსამზადებლად, შევამჩნიე თვალებს გარშემო მეწამული წრეები, მივიღე თბილი აბაზანა რათა ცოდა დამშვიდებულიყავი და შემდეგ ჩავიცვი ჩემი შავი ტანისამოსი, ცოტა მოსაწყენიცაა  მაგრამ ჩემთვის კარგია.
ოფისში როგორც კი მივედი ჩემი ნაშრომების შემოწმებით დავკავდი , თან ყავას ვისხამდი,ოფისში მარტო მე ვარ, როგორც ჩანს პირველი მოვედი მიუხედავად იმისა რო ოთხი საათიც არ მძინებია.
უცებ თეჰიონი შემოვიდა და გაკვირვებული მიყურებდა ეტყობა სახეზე მეწერა რომ მთელი ღამე არ მეძინა.

‐გამარჯობა, შენ რა მან აქ დაგტოვა ამ ფურცლებთან ერთად? და თვითონ სახლში წავიდა?
‐კი თეჰიონ, ვფიქრობ არუნდა გიკვირდეს მისგან რაიმე მსგავსი,  მინდა რომ ჩემი ხელით მივახრჩო.

ჯიმინს კიდევ უნდოდა ბრაზისგან რაღაცეების თქმა მაგრამ,  კარები გაიღო და ჯონგუკი გამოჩნდა,
‐ ჯიმინ! იმედი მაქვს  მოასწარი ყველაფრის მომზადება გუშინ ?
‐კი ყველაფერი მზადაა, შემდეგ ჯერზე შემოსვლამდე  დააკაკუნეთ კარებზე ბატონო ჯონ!
             
თეჰიონი მათ დაძაბული უყურებდა, იცოდა რომ ჯიმინი მაინც შეძლებდა ჯონგუკის წყონიდან  გამოყვანას.

‐შემიძლია შემოვიდე როცა მინდა, და სადაც მინდა ჯიმინ!, მემგონი ხანდახან გავიწყდებათ ვინ ვარ! მე შენი უფროსი ვარ  აქ ყველას უფროსი ვარ,! გასაგებია პაკ?!

‐“იფროსო,, ეხლა უნდა ვიმუშაო გაქვთ კიდევ რაიმე სათქმელი?!
    ჯიმინი უყურებს ჯონს და თითქოს ერთობა მის თვალებში ბრაზისგან ანთებულ ცეცხლს რომ ხედავს , მან კარგად იცის როგორ გამოიყვანოს ჯონგუკი წყობიდან, მშვიდი და ამაყი გამომეტყველება შეუცვალოს ბრაზისგან მოჭუტული თვალებით .მაგრამ შემიძლია ერთი რამ ვაღიარო  რომ, ის ძალიან ლამაზია როგორც თეჰიონი და სხვა თანამშრომლები უწოდებენ სილამაზის ღმერთი, რათქმაუნდა ამას არასოდეს ვეტყოდი მას, ეს უბრალოდ ფიქრებია, რომელსაც მე სულელურად მივიჩნევ და გადაზედმეტებულად,

‐პაკ, გახსოვდეს შემიძლია გაგათავისუფლო სამსახურიდა როცა მომინდება, პატივისცემა იქონიე !.
‐ბატონო, მე გკითხეთ უბრალოდ გჭირდებოდათ თუ არა კიდევ რაიმე, მე უნდა დავუბრუნდე ჩემს სამუშაოს, რა?!  ამისთვის არ მიხდით განა ხელფასს??  მე არაფერი მითქვამს უპატივცემულო

ერთი რამ რაც არავის შეუძლია გააკეთოს ეს ჩემი გაშვებაა, მე ყოველთვის მაქვს პასუხი მზად, და რათქმაუნდა ის არ დაიწყებს ჩემი შემცვლელის ძებნას. ის დიდხანს მიყურებდა გაბრაზებული, შემდეგ კი წავი და კარი გაიჯახუნა

‐ როგორც იქნა წავიდა.
     თეჰიონმა როგორც იქნა გადაწყვიტა ხმის ამოღება....
-ჯიმინ, არ შეიძლება უპასუხო მას ყოველთვის ასე!
-რატომ?, რამე ცუდი ვთქვი?
-ხანდახან ძალიან საშინელი ხარ
-ეს ჯერ არაფერი იყო თეჰიონ, ნახავთ

--------------------------------------------
ესეც ახალი თავი,  ვიცი ისე პატარაა მაგრამ, თარგმნას დავიწყებ და ვეცდები კიდევ მალე დავდო მიხარია თუ მოგწონთ🥰🥰