Wraak van Hayat

12. Mourad

Het is al weer een paar weken geleden sinds ik ben geslaagd voor de test. Ik heb al meegedaan met een paar drugsdeals. Ik was de onderhandelaar. Ik ging onderhandelen met andere maffia's over prijsafspraken, territoriale besluiten etc. Eerlijk gezegd was ik er best goed in. Ik heb altijd al advocaat willen worden, omdat ik best wel goed kan praten en beargumenteren. Die 2 dingen oefen ik nu ook uit in de praktijk, maar dan aan de andere kant van het systeem. Wie had dat gedacht, dat ik ooit mee zou doen met een maffia. Helaas gaat niet alles hoe we het gepland hebben. Het is een enge wereld. Continu over je schouder heen kijken om te voorkomen dat je wordt achtervolgd of dat de politie je uiteindelijk te pakken krijgt. Ik hou mezelf lowkey. Ik verricht mijn taken en bemoei me verder met niks en niemand. Nu ik eindelijk als het ware binnen ben bij hun, loop ik al een tijdje vast met hoe ik het verder ga aanpakken. Deze mensen laten niks kwijt. Ze zijn heel terughoudend, vooral Mourad. De enige keer dat hij tot je praat is wanneer hij je bevelen geeft, voor de rest geeft hij niks persoonlijks kwijt. Ik dacht bij mezelf dat ik daar misschien wel verandering in moet brengen. Als hij me vertrouwt heb ik sowieso meer mogelijkheden om achter informatie te komen binnen dit circuit. De volgende stap van mijn plan is dus om de maffiabaas in te palmen, makkelijk toch?

Het is al weer een nieuwe dag en ook wel de dag om de volgende stap van mijn plan uit te werken. Ik ga douchen, kleed me om, ontbijt en word vervolgens door Rida opgehaald om naar de loods te gaan. Rida en ik zijn closer dan ooit geworden. Hij steunt me bij elke beslissing die ik maak, wetende dat als zij erachter komen dat hij ze verraad het niet goed zal aflopen voor hem. Maar het ziet er naar uit dat hij dat risico voor mij wilt nemen. Ik ben ontzettend dankbaar dat hij me helpt, maar laatste tijd denk ik dat ik hem op deze manier juist in gevaar breng. Ik kan niet toestaan dat nog iemand waar ik om geef word pijn gedaan, vanwege mijn acties. Dus ik heb besloten om hem niet in alles te betrekken, puur voor zijn veiligheid.

We zijn inmiddels aangekomen bij de loods en Mourad stond al op ons te wachten. Mourad: 'Goed dat jullie er zijn. We gaan het vandaag anders aanpakken. Hayat jij gaat met mij mee, maar niet om te onderhandelen. We gaan iemand volgen, een persoon waarmee we nog een appeltje mee hebben te schillen.' Rida en ik keken verbaasd naar elkaar. Rida: ' Is het niet beter dat ik met jou mee ga in plaats van Hayat. Ze is nog nieuw en heeft tot nu toe alleen maar onderhandelingen verricht. Is dit niet te ver gezocht voor haar.' Mourad: ' Heel schattig dat je zo bezorgt bent om haar, maar ze gaat met mij mee en dat is het laatste wat ik er over ga zeggen.' Rida wilde nog wat zeggen, maar ik hield hem tegen. Ik: ' Maak je niet druk. Het komt goed, vertrouw me.' Met veel aarzeling knikte hij oke en liet hij me gaan.

Mourad en ik zaten in de auto. We stonden al een tijdje stil in een wijk. Wachtende op iemand die blijkbaar nog steeds niet is verschenen. Na een lange tijd van stilte werd het verbroken door Mourad zijn diepe stem. 'Waarom heb je hiervoor gekozen?' Ik: 'Hoe bedoel je?' Mourad: ' Hoe ben je tot het besluit gekomen om mee te doen met een maffia?' Ik: 'Deze wereld heeft me om een of andere reden altijd al aangetrokken. Vond het wel interessant.' Mourad: 'Is dat het? Je vond het interessant dus dan denk je laat me er ook maar bij horen.' Ik: 'Waarom heb jij dan voor dit leven gekozen?' Mourad: ' Dit is het enige wat ik ken. Mijn vader was ook een maffiabaas. De eerste keer dat iemand voor mijn ogen vermoord werd was ik 10. Dit is mijn tweede natuur. Ik heb dit leven niet gekozen, dit leven koos mij.' Ik was in shock door wat hij me vertelde. Zo jong en toen al verwikkelt in zulke gruwelijk zaken. Ik: ' Het spijt me dat je zo iets moest mee maken op zo'n jonge leeftijd.' Mourad: ' Het is wat het is. Het heeft mij gemaakt tot de persoon die ik vandaag ben.' Het werd even stil tussen ons. 'Hayat wat ik je nu ga zeggen heb ik nog nooit bij iemand gedaan, maar er is iets aan jou. Iets dat jou anders maakt dan de rest. Als je enige twijfels hebt en denkt ik wil dit niet meer, geef ik je nu de kans om het te zeggen en dan laat ik je gaan. Dit is de eerste en laatste keer dat ik het zal vragen.' Allerlei gedachtes gingen door me heen. Tuurlijk wil ik dit niet. Ik wil gewoon terug naar mijn oude leven, maar ik zal Tariks dood wreken. Ik: ' Nee, ik wil dit.' Mourad: ' Nou meid je hebt jezelf net voor het leven getekend. Je kan nu niet meer terug.' Precies op dat moment liep er een man een huis uit. Mourad ging gefocust achter het stuur zitten. Mourad: 'Kijk eens wie we daar hebben.' Ik: ' Wie is dat?' Mourad: ' Dat was 1 van onze oude leveranciers. Een tijdje terug begon hij achter onze rug een deel van de drugs te stelen om ze vervolgens zelf te verkopen. Toen we er achter kwamen was hij op de vlucht geslagen en nu hebben we hem eindelijk te pakken.' Ik: ' Wat ga je met hem doen?' Mourad: ' Ik ga hem laten zien wat er gebeurd met dieven.' Mourad startte de auto en begon achter de man te rijden. Hij wachtte tot hij naast hem reed en schoot hem toen door het hoofd. Het geluid van het pistool toen de trekker afging luidt nog steeds door mijn hoofd. Door de schrik liet ik een kleine gil. Na het schot reed Mourad snel weg. Ik was in complete shock. Mourad: ' In deze wereld is er geen plek voor genade. Genade maakt je zwak en zwak is iets wat je in dit circuit niet moet zijn.' De hele autorit was het stil. Hij zette me voor me huis af. Ik stapte snel de auto uit, maar werd gestopt door zijn stem. Mourad: ' Ik heb je de keuze gegeven om te stoppen. Je hebt geweigerd, dus moet je accepteren dat dit de manier is hoe wij onze zaken regelen.' Ik keek hem aan, maar zijn woorden gingen net als de wind langs mee heen.
Mourad: ' Welterusten Hayat.' Ik draaide me om en liep richting mijn deur. Er lag een witte envelop op de grond. 'Morgen, 14:30 bij de oude kerk in de buurt. Kom alleen. - Anoniem. Ik stop de envelop in mijn zak en ga mijn huis in. Het leven wordt steeds gekker.

Long time no see lezers van me. Hoop dat ik jullie na een lange tijd blij kan maken met dit nieuwe deel. Soon more.