LOVE?
* Can change anybody 'YEAH'! its true
*Never gives up
* CRAFT -
(Caring , Respect , Accepting , Forgiveness , and Trust)
* Is a promised and a Decision
Takot akong mainlove, kaya ayaw kung magmahal o magkagusto sa isang tao at sana hindi pa dapat na dumating ito sa buhay ko. Takot akong masaktan at umiyak baka hindi ko kayanin ang sakit, hindi naman kasi daw perfect ang love , pero sabi ko "Walang Perpekto dito sa mundo , its depend upon you if you have a contenment with ur life , The one you loved and the people around you... Kapag meron kang ganyan attitude "PERFECT NA". Kaya nga ako pag feeling ko na prang nahuhulog na ang loob ko in a one person ako na mismo ang lalayo ang pipigil sa nararamdaman ko for him.
Growing up , I always hoped that when i saw a man i was going to love and to marry , it would be "LOVE AT FIRST SIGHT". maybe kasi kapag nakita mo isang tao tapos parang feeling mo tumitigil yung oras at mundo mo pero i realized hindi naman ganun kasi hindi naman totoo na inlove kana agad sa unang kita niyo palang , maybe its an "INFATUATION" Yeah right!. I guessed so! yun na nga !!! Real Love is always fated, it has been arranged before time , ako i'd like my story a real love story that was arranged by god.Yun bang two people learning to trust god, two people that god chose to cross at just the right time and in the right place, (yun yun eh!).
First time kung magkacrush when i was a fourth year high school na at yung pinakaunang crush ku eh nasa third year naman (medyo late na pero okie lang). I dont know how and i wonder why pero bigla nalang akong may naramdamang kakaiba ng gabing yun, I caught my first glimpse of him while ge got up in the street riding his motorcycle, my world stops for a while, while staring at him he is a cute guy and then days passed i found out na student din pala siya sa pinapasukan ku and magkaklase sila ng kapatid ko, kaya ayun yung lola nyo parang baliw ang drama(daig ko pa isang stalker, pero di ko siya sinusundan ah,,)yun na nga kasi sa baba yung klasroom nila at kilala pala siya ng iba kung klasmets kaya todo tanong ako ng mga bagay about him. Alam nyu bang everyday maaga na akong pumapasok sa school tapos mag aabang sa may paso ng mga bulaklak at doon tatayo habang hinihintay siyang dumaan papasok sa klasrom nila(iba pala nagagawa ng cruah, akalain nyu yun!!). Halos oras oras akong lalabas para lang sumilip kahit pa may titser kami, nang minsang umakyat siya sa building namin at pumasok sa room namin OMG! ang bait pala niya nginitian niya ako sabay sabi ng "hi", akalain nyu yun di agad ako nakapagsalita at nakasmile lang ng ganito (0-0) well well well di naman siguro halata na crush ko siya diba??!!!..
After how many months february na pala, wow! JS prom na namin excited na ako sino kaya makakapartner ko..(in my mind "sana siya mkapartner ko"..Naglalakad na kami papasok sa gym pero sad to say yung barkada niya ang partner ko (sayang,pero dapat ko nalang eenjoy tong gabi nato.).Sumasayaw kaming lahat pero yung mata ku laging nakatingin sa kanya, yun namang partner ku laging nagtatanong(di masyadong makulit ngah,nakakainis na!) nang matapos sayaw namin umupo na kaming lahat, after a while lumapit yung nakapartner ko at hinawakan kamay ko sasayaw daw kami, so ayun pumayag naman ako pero yung mata ko siya lagi hinahanap but then suddenly nakita ko siya ang sweet sweet nila ng kaklase ko habang sumasayaw naman,,.Ouch! ano to?? ano tong sakit nato sa puso ko??Bat pa parang tutulo na yung luha ku??!Ano tong nararamdaman kung ito??!!(paki explain plzzzzzzzzzz...)
Dahil sa kagagahan ko tumakbo ako at iniwan yung kapartner ko, kinausap ku na yung taga amin na umuwi na habang pigil parin na tumulo ang luha ko..Buti naman pumayag agad sila, wala ng masakyan nun eh kasi masyado ng gabi kya naglakad nalang kami pauwi ng di ko mapigilan yung emosyon ko."The rain started to fall down from the sky (sobrang lakas) exactly at the moment my tears fell from my eyes, sobrang sakit pala, ignoring the rain feeling nothing but pain( crying under the rain ang drama ng lola nyu)..Buti nalang sinabayan ako ng ulan sa pag iyak hindi ku napansin na sobrang lakas nadin pala ng iyak ko kaya tinanong nila ako.
sila: bakit ka umiiyak??
ako: takot lang ako kasi nglalakad lang tayo tapoz sobrang lakas ng ulan..
The day after that nightmares, okie na ako kailangan lang pala iiyak lahat.Buti nalang nawala na talaga yung pain at yung nararamdaman ko sa kanya..Sa wakas graduation na,excited na sila pati din pala ako excited ng magcollege..Sa isang private school ako pumasok(di na kailangan sabihin yung name ng school)BSBA yung nakuha kung course major in fin.mgt.
