Τέσσερα χρόνια μετά την πρώτη κυκλοφορία τους, τα Δάκρυα του Πάθους επιστρέφουν από τις εκδόσεις SILK και αναμένεται να συγκλονίσουν άλλη μια φορά. Ένας έρωτας που έγραψε ιστορία, ένα ρομάντσο που γέμισε πόνο και έφερε λύτρωση. Ένα από τα πιο αγαπημ...
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
«Ανδρέα, απόκτησε επιτέλους ζωή» αντέτεινε εκείνη νιώθοντας θυμό και ένα ανεξήγητο θάρρος.
«Εσύ είσαι η ζωή μου ανόητη!» την τράβηξε γι' άλλη μια φορά με δύναμη και κάλυψε τα χείλη της με τα δικά του, βιαστικά, διψασμένα, ανυπόμονα. Δεν υπήρχε τρυφερότητα στο φιλί του, υπήρχε μόνο πάθος και πόθος. Η Λυδία τον άρπαξε από το πουλόβερ προσπαθώντας να κρατήσει την ισορροπία της και στηρίχθηκε πάνω του. Εκείνος βρήκε ευκαιρία να κολλήσει το κορμί του πάνω της. Η Λυδία δεν ήθελε να τον αφήσει να την παρασύρει με την ερωτική του θύελλα. Δάγκωσε τα χείλη του και τραβήχτηκε. Εκείνος όμως δεν την άφησε. Συνέχισε να την κρατά σφιχτά. Την κοίταξε έντονα γλείφοντας τα πονεμένα χείλη του, χαμογελώντας ειρωνικά.
«Μην συνεχίσεις, θα σε χτυπήσω» τον προειδοποίησε.
«Κάνε την κίνηση!» την κορόιδεψε. Πήγε να σηκώσει το χέρι της και της το κράτησε ακόμη πιο σφιχτά. Την έσπρωξε προς τα πίσω και την ξάπλωσε στον καναπέ. Ξάπλωσε πάνω της και φίλησε τον λαιμό της. Ένιωσε την επιδερμίδα της να ανατριχιάζει.
«Είδες, το σώμα σου με ζητάει!» της επεσήμανε.
«Η λογική μου όμως...» ψέλλισε η Λυδία.
«Μην με πολεμάς μωρό μου, όχι απόψε! Έχουν περάσει τόσα χρόνια! Από αύριο μπορείς να με μισείς και πάλι. όπως κι εγώ» άρχισε να κάμπτει τις αντιστάσεις της συνεχίζοντας να φιλά το πρόσωπό της.
«Γιατί το κάνεις τόσο δύσκολο;» ψιθύρισε η Λυδία πάνω στα χείλη του. Της ελευθέρωσε τα χέρια.
«Μόνο γι' απόψε. Σ' έχω ανάγκη. Σε περίμενα τόσα χρόνια» της ομολόγησε και η Λυδία άκουσε τη σκέψη της φωναχτά"...
