I fell in love with My Teacher

Chapt 1

Prologue

Sabi nila ang pag-ibig daw ay parang hangin? Bakit nga ba hangin? Kasi daw hindi mo ito makikita, kusang mararamdaman na lamang daw ito. Ano nga ba ang tunay na kahulugan ng pag-ibig? Maaaring nandyan na mga ang pag ibig na inaasam ng iba, ngunit hindi naman nila ito nararamdaman? Ganun nga ba kagulo iyon?

1.

My name is Hannah Marie Ignacio Santiago. 4th year college sa Asdfghjkl University. Kalog ako, maganda naman kahit papaano. Hahaha. Medyo maliit, matalino naman din. Hahaha. Hm. Yun lang.

Hahanapin ko na sana yung room ko ng may nabunggo ako.

"Ouch" sabi ko dahil natumba ako sa pagkakabunggo ko sa lalaking nakasalubong ko

"Oh, sorry, nasaktan ka ba?" Sabi niya. Siyempre po, huhuhuhu. Sino ba namang hindi masasak- w.w.w.waiiit. Ang pogi netong nakabunggo ko. OMGGGG. Am i dreaming? Huahua

"Ah, hehehe, medyo, sorry ho" sabi ko ng nakayuko habang kinukuha ang mga libro kong nahulog

"Sorry din, eto oh" sabay abot sakin ng mga kinuha niya ding libro na nahulog ko. As in. OMG. Im so kinikilig this morneng! How lucky i am! Hihihi.

"Sorry din po, thankyou po" sabi ko ng medyo nahihiya. Omg. Huahua

"Hm. Are you a student here also?" Kahit medyo nakakahiya, kinapalan ko na ang aking muka. Hahaha

"Oh, hahaha, i'm not a student here, im a professor" Omg. That laugh tho'. Omggg. He's a profes- wait, what?! Ano raw?! Professor?!

"Ha? Hindi po kayo student dito?" As in gulat na gulat na tanong ko. Bakit parang student lang din siya rito?

"Hahaha. Oh yes, im professor here." Totoo ngang professor siya! Why?! Huhuhu

"Talaga po?! Bakit parang ambata niyo pa po masyado?! Omg. Cool!" Dahil hindi naman ako hyper ngayon, dirediretso ang tanong ko dito kay sir.

"Yes, im 22 years old only. Hahaha." Omg. Masyado na yatang nakakahiya tong ginagawa ko. Andaldal ko masyado.

"Oh. Cool. Mianhae sir." Sabi ko sabay yuko. Sobrang nakakahiya. Feeling close ako.

"Wait, are you a korean? Sorry for what?" Omg. Naiintindihan niya ako, so, ibigsabihin marunong din siya mag korean?!

"Oh, no. Im not korean, i just know how to speak korean, and sorry for being feeling close with you. Mianhae sir, mianhae." Sabi ko uli sabay yuko, pero nagulat ako nung tumawa siya

"Hahaha. No, it's alright, i can understand korean also, so no need to be sorry." Omg. Kinikilig ako.

"Oh, by the way, my name is Hannah Marie Santiago" inilahad ko yung kamay ko para makapagshake hands kami. Hahaha. Paraparaan lang. Hahaha

"Oh, my name is Calix Nathan, you can call me Sir Nathan, i prefer Nathan than Calix, nice to meet you Hannah" omg. Magkashake hands na kame ni sir nathan. Kinikilig ako. Hihihihi.

"Nice to meet you too, Sir Calix o i mean Sir Nathan, so, i have to go sir. I have a class, so, see you around sir!" Sabi ko sabay takbo, pero narinig kong sumigaw si Sir Nathan ng

"See you, when i see you Hannah!" OMG. Kinikilig ako. Sobrang swerte naman talaga ng 1st day ko. Argh. Tumakbo lang ako hanggang 2nd floor. Hinanap ko ang Room 12-ASD. Takbo lang ako ng takbo hanggang sa napagod ako dahil hindi ko mahanap ang Room 12-ASD. So, kinapalan ko na ulit ang muka ko at nagtanong tanong sa iba

"Uhm, excuse me, alam mo ba kung saan ang Room 12-ASD?" Tanong ko sakanya, ang hirap naman kasi hanapin ng room ko, andami kasing pasikot sikot dito sa university na to. Tsaka nag iiba iba rin ang rooms.