Ik wierp een blik naar de woonkamer waar ik mijn broer zag liggen op de bank, stilletjes sloop ik naar boven. "Hailey, ben jij dat?" Hoorde ik hem roepen. "Hailey kom naar beneden!" dit keer schreeuwde hij. Ik liep voorzichtig naar beneden en vroeg wat er was. "Waar kom je vandaan?" Hij liep mijn kant op. "Ik vroeg wat!" Net op het moment dat ik iets wou zeggen kreeg ik een klap op mijn kaak, dat deed pijn. "Ik kom van het strand" zei ik en ik keek hem recht in zijn ogen aan. "Dat lieg je!" "Prima" zei ik en draaide me om. "Hailey waag het niet om weg te gaan" Hij greep mijn bovenarm vast, het deed pijn. Ik rukte me los en zonder iets te zeggen rende ik naar mijn kamer. Snel pakte ik mijn tas die ik had klaar staan. Ik ben klaar met alles, ik heb dit lang genoeg geaccepteerd. Voordat ik het wist stond hij in de deuropening en keek me met afschuw in zijn ogen aan. "Waag het niet om weg te gaan Hailey!" schreeuwde hij. Ik wilde langs hem heen maar dat lukte niet, hij blokkeerde de weg. "Prima, ik blijf wel" zuchtte ik. "Je kan beginnen met koken, pap is er pas tegen 7"
Terwijl ik bezig was met het koken was ik diep in gedachte verzonken.
Wat doet hij hier? Kan ik hem wel vertrouwen? Waarom heeft hij al die tijd niks van zich laten horen? Is het dan zo makkelijk om mij te verlaten. Mijn familie deed niet anders, mijn oma, tante en uiteindelijk ook opa. Wat doe ik fout? Nooit zijn deze vragen beantwoord en dat zal ook niet gebeuren.
Na het eten trok ik mezelf terug ik mijn kamer. Tekende wat met muziek op tot het tijd was om naar bed te gaan. Morgen weer school, de examens komen eraan. Ik kan niet wachten om weg te kunnen.
JE LEEST
Without Him ~ NL ft Luke Hemmings
FanficSometimes I start to wonder, was it just a lie? If what we had was real, how could you be fine? 'Cause I'm not fine at all I wish that I could wake up with amnesia And forget about you. Dit is mijn kant van het verhaal. Jij liet mij achter. En ik b...
