MIKNÄTI§

'ßOŞLUK'

nisagndz16
bakbirsudaha
delphini_grindelwald
mirandavoltri
slm498
VictoriaMalfoy00
***
Yerde yatan kurbanın haykırışları kulakları delip geçerken, sesi bas olan adam yanındakine bakıp asasına dokundu:

"Mösyö buna bir son vermeliyiz. Zira onu efendimize diri olarak götürmeliyiz. Ölüsü onun işine yaramaz."

Yanındaki adam dişlerini sıkarak asasını indirdi:

"Haklısınız, biran kendimi kaybettim. Bilirsiniz insanların acı çekmesi bana keyif veriyor. Elimizi çabuk tutalım. Şu cadı gelmeden çocuğu alıp götürelim."

İşkencesi sona eren Tom, yavaş yavaş kendine gelmiş ve başında diklenen adamların konuşmasını dikkatle dinliyordu. Belki onlarla beraber dışarı çıkarsa bir şekilde asalarını ellerinden kaparak kurtulabilirdi. Bu yüzden hiç sesini çıkarmadan onlara teslim olacaktı. Sarı saçlı adam Tom'un kılık kıyafetine bakarak dudağını astı:

"Bu şekilde onu buradan götüremeyiz."

Hemen bir büyü yardımıyla çocuğun üzerinde ki kıyafetleri değiştirdi. Hunharca çocuğun saçından tutup ayağa kaldırdı. Yanındaki adamla Tom'un koluna girerken asayı gizliden doğrultarak kulağına fısıldadı:

"Kaçmaya yeltenirsen, bu sefer canlı bırakmayız seni."

Sendeleyen çocuğu diğer bir adam tutarak dik durmasını sağladı. Bellatrix'le buraya gelirken hissettiği mide bulantısı ve baş dönmesini bir daha yaşadı. Adamlarla beraber cisimlenmişti. Üzerindeki siyah gömlek, siyah ceket ve bol cübbesiyle yanında tanımadığı adamların bire bir aynısı olmuştu. Etrafı inceleyip inceleyip durdu. Bir ormana cisimlenmiştiler. Etraf biraz ürkütücü görünüyordu. Kaşlarını çatıp gözlerini kıstı. Burayı hatırlıyordu evet evet burayı hatırlıyordu. Burası onun rüyasında gördüğü ormandı. Peki neden buradaydı? Yoksa ölüm onu kucaklayacak mıydı? Kalbi dar bir duvarın arasında sıkışıp kalmış gibi nefes almasını zorlaştırıyordu. Son anda kolunun çekiştirilmesiyle derin bir nefes almış ve kendini toparlamıştı. Sanırım götürüleceği yere yakın oldukları için yürümeye devam ettiler. Her daim ensesin de hissettiği asa onu strese sokuyordu. Bir şekilde sonuna götürülmeden çözüm yolu üretip kaçmalıydı. Yabancıların düşüncelerini okumaya çalışıyor, fakat başarılı olamıyordu. Sanırım çok güçlü olmalılardı. Tom kendini çok güçsüz ve ezik hissetti. İlk defa böyle oluyordu. Kendine yediremiyor ve bu yükün altında eziliyordu. Boğazını temizleyip yollardan bakışını ayırmaksızın düz bir şekilde konuştu:

"Bir yerde durmalıyız çok sıkıştım."

Yabancılar duraksayıp birbiriyle bakıştılar. Daha sonra başını sallayıp onayladılar. Sarı saçlı yabancı Tom'u kolundan tutup bir ağacın arkasına doğru ittirdi:

"Bir dahaki lanetten sağlam çıkamazsın. Emin ol bunu yaparım" diyerek biraz uzaklaştı.

Tom adamın yanından uzaklaşması sonucunda ağaca yaslanıp ofladı. Sanırım asasını evde unutmuştu. Ah, böyle bir hataya nasıl düşmüştü? Adım sesi duyar duymaz gizlenerek yanına yaklaşmasını bekledi. Sarı saçlı adam küfürler ve hakaretler savurarak yaklaşınca, Tom dudağını ısırdı, adrenalin patlaması yaşıyordu. Ama kendine hâkim olmalı ve hata yapmamalıydı. Adam asasını doğrultup yan gözle yoklayınca, Tom üzerine atlayıp onu engellemeye çalışıyordu. İkisi debelenip yerde yuvarlanarak didiştiler. Tom pek iyi değildi zira adam onun iki katıydı. Dişlerini kullanarak adamın elini ısırdı. Acıyı hisseden adamın elinden asası yere düşmüştü. Tom seri bir şekilde asayı yakalayıp ayaklandı. Adamın bağırmasına fırsat vermeden donma büyüsü yolladı. Gözleri parlarken diğer bir adamı düşünerek başını arkaya doğru çevirdi. Öteki adam rahatlıkla bir taşın arkasında oturmuş küçük kırmızı kaplı kitabını okuyordu. Bir süre sessizlik oluşunca işkillenip arkadaşına seslendi. Ama yanıt alamayınca hemen ayaklanarak ağacın olduğu yere yöneldi. Arkadaşını yerde donmuş şekilde görür görmez asasını sıkıca kavrayıp kükredi: