ගොඩක් අය හිතනවා සතුට ලඟට ආවම ඒ සතුට අතින් අල්ලගෙන හුඟක් කල් තියාගන්න පුළුවන් කියලා.
ඒත් සතුටත් හරියට පුංචි දරුවෝ සෙල්ලම් කරන සබන් බෝල වගේ.
දේදුන්නක් වගේ ලස්සන පාට පෙන්වන ගමන් පාවෙලා යන සබන් බුබුලක් ආසාවෙන් අල්ලන්න හදද්දිම පිපිරිලා යනවා.
සතුටත් අන්න ඒ වගේ, ගොඩක් ලං වෙද්දි අතුරුදන් වෙනවා.
කවුරු හරි කෙනෙක් මගේ ජීවිතේ සතුටුම මොහොත මොකක්ද ඇහුවොතින් , මගේ පිලිතුර වෙන්නේ "මේ මොහොත".
මොකද මේ මොහොතේ මං ජීවත් වෙන්නේ සතුට නිසා.
සතුටත් හරියට හුස්ම වගේ.
සතුට කියන්නේ හීන, අහස් මාලිගා, බොරු ආටෝප වලින් පිරුණු සැපවත් ජීවිතයකට නෙමෙයි.
සතුට කියන්නේ මේ මොහොතේ සැනසීමෙන් ජීවත් වෙන එකට.
සතුටට විරුද්ධ පදය දුක කියලා අපි හිතුවට ඇත්තටම එහෙමද?
සමහරු ආදරේ හොයන්නේ තවත් කෙනෙක්ගේ ඇස් වල.
සතුට මනින්නේ තමන්ට පෙනෙන මානයට අනුව.
ඒ විදියට මනින සතුට, ගොඩක් කල් ලඟ නොරැඳෙන විත්තිය තේරුම් ගන්න ඒ අයට හුඟ කාලයක් යනවා.
ආදරේ කරන දෙන්නෙක් අතරේ ගොඩක්ම ආදරේ කරන්නේ දුර්වල කෙනා.
හැබැයි ආදරේදි වැඩියෙන්ම සතුටින් ඉන්නෙත් ඒ දුර්වල කෙනා.
සතුට වේදනාව මේ වචන එකිනෙකට විරුද්ධ නැහැ.
දැනෙන විදිය පරස්පර වුණාට, මේ හැම හැඟීමක්ම එක හා සමානයි.
ඒ නිසා තමා ආදරේදී දුර්වලම කෙනා සතුටින් ඉන්නේ.
දුක, තරහ, ක්‍රෝධය, වෛරය, ඊර්ෂ්‍යාව , මේ මොනවද?
ටිකක් හිතන්න අපි අත මිට මොළව ගත්තම ඒ හදවතේ ප්‍රමාණය කියලා කියනවා.
අපිට දුක දරගන්න බැරි වුණාම අපි අත මිට මොළව ගන්නවා,
කේන්තිය පාලනය කරගන්න බැරුව කෙනෙක්ට හින්සා කරන්න අපි අත මිට මොළව ගන්නවා,
අපේ නරක හැඟීම් එක්ක, අත කොයිතරම් සම්බන්ධ ද?
ඒත් ආයෙමත් වතාවක් හිතන්න,
