Eve geldiğimde üstümde acayip bi yorgunluk vardı ve hemen duş alıp yatağıma girmiştim.Bikac saat uyumuştum saat sekiz gibi yemek yemek için annem uyandırdı.Yatağımın yanındaki komidinin üstünden telefonumu aldım mesajlar ve 7 cevapsız arama vardı.Aramalar Umuttandı.Mesajlarında üç tanesini Umut iki tanesini de Mert atmıştı.Evlerimize ayrılmadan önce birbirimize numaralarımızı vermiştik.Mesajlara baktım.
17:58 Mert:Bugün çok güzeldi teşekkür ederim.
19:30 Mert:Bunu tekrar yapmalıyız.
Önce Mert'in mesajlarına cevap verdim.
20:04 Kayra:Uyuyordum mesajlarını yeni gördüm
Bugün benim içinde güzeldi.Başka zaman yine yaparız tekrarını.Daha gezilecek çok yer var. yazıp gönderdim.Sonra biricik kankama cevap yazmak için mesajlarına girdim.
17.00 Mavişim:Kankaaaammm.
17:50 Mavişim:Balım nerdesin yaa.
19:40 Mavişim:Nerdesin lan amına koduğum telefonlarımı da açmıyorsun ses ver lan! Umut ağzı bozuk biri değildi.Çok küfür etmezdi.Sanırım gerçekten sinirlenmişti.E haklı defalarca aramış ve telefon sessizde olduğu için duymamıştım.Sanırım uyurken telefonu sessize alma alışkanlığımı bırakmalıyım.Hemen cevap yazmaya başladım.Ama daha yazamadan odamın kapısı açıldı.Sanki fuhuş baskını yapıyor anasını satayım.Umut sinirle konuşarak bana doğru geliyordu. "Nerdesin lan sen it?Bu telefonu süs diye mi aldın amına koyayım."
"Ağzından bal damlıyor bugün mavişim.Dışardan gelince direk duş alıp uyudum.Çok yorgundum.Aramalarını ve mesajlarını o yüzden görmedim.Kusura bakma güzelim."dedim masum bi tavırla.Asla dayanamazdı.Yatağıma oturdu bağdaş kurarak.Yüzü yumuşamıştı bile.
"Tamam ama bi daha olursa karışmam sonuçlarına." dedi ve Umut bisey diyorsa kesinlikle içi boş değildi dikkate alınmalıydı.
"Tamam.Bi daha olmaz merak etme."dedim ve sıkıntılı bir nefes verdim.Mert meselesi kafamı kurcalıyordu.Çocuğa kapılıyordum.Bağlanmamak için büyük çaba sarfediyordum cidden.Ne kadar becerebiliyorum bilmiyorum.Yönelimimi Umut biliyordu.Herseyimizi bilirdik birbirimizin.Hicbisey saklamazdım ondan.Saklamak istesem de saklayamazdım hemen anlardı.Adam derdimin olduğunu nefes verisimden anlamıştı yine ve yine. "Anlat." dedi bana bakarak.Bende ona baktım ve bir;"Hm?"diyebildim. "Senin ciğerini biliyorum Kayra.Anlat bisey olmuş."dedi.Bende elimi saçlarımdan geçirip anlatmaya başladım. "Şu komşu çocuğu.Mert.Aklımı karıştırıyor.Çocukla 3 senedir tanışıyoruz.Samimi falan değildik hiç.Bu sabah çat kapı kahvaltı için geldi elinde börek poşetiyle.Sonra İstanbulu gezdik biraz."dedim ve derin bir nefes aldım."Kafam karışıyor.Çocuğa kapılıyorum sanki.Bilmiyorum ama garip bi şekilde ilgimi çekiyor."dedim.Umut beni anlardı. "Bak balım ben seni anlıyorum.Çocuğu 3 senedir tanıyorsun.Kısmen tanıyorsun yani.Sen benim için çok değerlisin.Boşuna balım demiyorum lan sana.Başına bisey geldi,sana bisey oldu diye ödüm kopuyor ulaşamadığım zaman.Ama eğer bu Mert denen çocukla sevgili falan olursanız ve eğer seni üzerse bende onu üzerim.Seni üzeni üzerim.Hiç düşünmeden."dedi.Duygulanmıştım,gözlerim dolmuştu.Nerdeyse ağlayacaktım. "Gel lan buraya sarı kafa."diye gülümseyerek kollarımı açtım. "Bana diyene bak.Sen sarı kafa değilsin sanki."dedi gülerek.Dostça sarıldık birbirimize.
Umut demek güven demekti.Dostluk demekti.Kardeş demekti.Benim hayatım ondan ibaretti.Onun gibi bir dosta sahip olduğum için çok şanslı hissediyordum kendimi.Çünkü ne olursa olsun dayanağım olacağını biliyordum.Yanımda olacağını biliyordum.
İyi okumalar 🍂
🍂🍀🍂🍀🍂🍀🍂🍀🍂🍀🍂 Kayra
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Umut
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mert
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
