|42| Anonim kimmiş?

5K 324 237
                                    

Normalde bölüm şarkısı yapmam ama,
bu bölümü yazarken dinlediğim şarkıyı sizinle paylaşmak istiyorum.

Halsey, Suga - Suga's Interlude

Anonim'in gözünden:

Hyunjin ile konuşmak için terasa çıktım. Daha gelmemişti ama ondan önce gelmem benim için iyi olmuştu. Biraz nefes alabilirdim belki.

Şu son birkaç gündür göğsümün üzerinde bir ağırlık hissediyorum. Sanki kalbim ağırlaşmış gibi. Ve artık bu yükü daha fazla taşımak istemiyorum. Bugün her şeyi anlatıp kurtulacağım.

Terasa açılan kapı açıldığında Hyunjin'i gördüm. Ama o beni daha görmemişti. Etrafına bakınarak yürüyordu. Birkaç adım attıktan sonra ise beni gördü.

Olduğu yerde durdu. Yüzünde hem şaşırmış, hemde bunu bekliyormuş gibi bir ifade vardı. Kafası allak bullak olmuştu. Ne hissettiğini biliyordum çünkü bir süredir bende böyle hissediyordum. Karmaşık...

"Arin..."

İsmimi ağzından ilk kez duymuyordum ama ilk kez kim olduğumu bilerek sesleniyordu bana. Tuhaf hissettirmişti.

"Evet benim. Sana yazan o hesabın sahibi benim."

Konuşmamla birlikte yerinde hareketlendi ve ilerleyip karşımda durdu.

Sessizce durup beni inceledi. Yüzümü, saçlarımı, gözlerimi... Beni ilk defa görüyormuş gibi inceledi. Belki de ilk defa görüyordu...

"Artık kim olduğumu biliyorsun."

"Arin..."

Ağzından çıkan tek kelime ismimdi. Devamını getirmedi.

"Çok şey söylemeye ya da uzatmaya niyetim yok. Her şeyi açıklayıp gideceğim. Lütfen sende bir şey söylemeden sadece beni dinle."

Kafasını aşağı yukarı sallayarak beni onayladı.

"Önce beni neden Soyeon sandığın konusu üzerinde duracağım. İlk çikolatalı süt mevzusunda başladı dimi bu kafa karışıklığı?"

"Şöyle diyeyim ki Soyeon benim seninle konuştuğumu bilen tek kişi. O gün ben öksürmeye başladığımda sen bizim olduğumuz tarafa doğru baktın. Ve ben masanın altına eğildiğimde, Soyeon senin dikkatini benim üzerimden çekmek için öksürmeye başladı. Yani aslında öksüren Soyeon değil, bendim."

Yapbozun ilk parçası yerine oturmuştu.

"Yorin meselesine gelelim şimdi. Benim adım aslında Park Yoo Arin. Birleştirince Yorin oluyor. O gün Chae'nin Yorin dediğini duydun değil mi? Ve Soyeon'a dediğini sandın. O sırada ben sana bakıyordum ve anladım... Onu ben sandığını anladım."

"Arin..."

Konuşmasına izin vermedim.

"O olmamı istedin çünkü. Soyeon olmamı istedin. Soyeon güzel çünkü. Ama beklediğin gibi olmadı ha Hyunjin?"

"Öyle değil... Ben... Benim sadece kafam karıştı."

"Her neyse, bunların bir önemi yok artık. Gördüğün gibi ben Soyeon değilim, Soyeon kadar güzel de değilim. Yani bitti her şey. Artık sana yazmayacağım. Kendine iyi bak..."

O karşımda öylece dikilirken, yanından geçip kapıya doğru ilerledim.

Ben kapının önüne ulaştığımda, "Bitmedi Arin. Hiçbir şey bitmedi. Şimdi git ama bir gün seni tekrar kazanacağım." dedi.

Hiçbir şey demedim. Tek bir cümle kurmaya dahi gücüm yoktu. Kapıdan çıkıp, karanlık merdivenlerden aşağı doğru inmeye başladım.

Onu korkuları, pişmanlıkları, hataları, kalp kırıklıkları, acıları ile tek başına bıraktım.

Bunu biliyordum ama o da beni çok tek başıma bırakmıştı...

Diğer bölümleri daha yazmadım ve
ne zaman yazıp atarım bilmediğim için sizi merakta bırakmamak amacıyla bu bölümü atayım dedim.

Anonim Arin'miş...

Ne düşünüyorsunuz?
İyi ki Arin mi olmuş, yoksa Soyeon olmasını ister miydiniz?

Açıkçası anonim başından beri Arin'di. Soyeon sadece Hyunjin ve siz okuyucuların kafasını karıştırmak için oluşturulmuş bir karakterdi.
Hiçbir zaman anonim olmadı. Sonradan değiştirilmiş bir şey değil yani.

Umarım okurken keyif
alıyorsunuzdur 💞

Yakışıklıları sevmem | Hwang HyunjinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin