the road to YOUR HEART

Κεφάλαιο 27

δύο μέρες μετά

Μιχάλης

"Χίλια συγγνώμη για την καθυστέρηση, απλά αρρώστησε η γραμματέας μου και ανέλαβα και τα δικά της καθήκοντα για σήμερα!" Ο μεσήλικας άντρας μπαίνει φουριόζος μέσα στο γραφείο του και κάθεται με φόρα στην καρέκλα του. "Και εσύ είσαι?" ρωτάει και κοιτάει χαρούμενα το κορίτσι μου. 

Ξεροκαταπίνω

Έγκυος λογικά.

"Μαρία Οικονόμου ονομάζομαι" η φωνή της ίσα που ακούγεται. "Μίλησα με την γραμματέα σας το Σάββατο το βράδυ και έκλεισα ένα επείγον ραντεβού" προσθέτει και χαμηλώνει το βλέμμα της. Παρατηρώ το κορμάκι της, είναι πολύ σφιγμένο.

Ω Θεέ μου, φοβάται.

Φοβάται πολύ.

"Χαίρω πολύ Μαρία! Εγώ ονομάζομαι Στέφανος Αναγνώστου" της απαντάει ο γιατρός και γυρνάει σε εμένα. "Και εσύ? Ποιος είσαι?"

Ξεροβήχω

"Μιχάλης Στεργίου" του απαντώ ξερά. Αν και δεν νομίζω ότι ήταν απαραίτητο αυτό. 

"Χαίρω πολύ Μιχάλη!" μου απαντάει με ενθουσιασμό. Απορώ που την βρίσκει τόση χαρά, εδώ εμείς είμαστε έτοιμοι να πεθάνουμε από την στεναχώρια μας. Ή μάλλον λάθος, η Μαρία είναι λυπημένη, εγώ είμαι απλά τρομοκρατημένος. Πολύ τρομοκρατημένος. "Μαρία, θα μου πεις γιατί είσαι σήμερα εδώ?" ο γιατρός απευθύνεται και πάλι στο κορίτσι μου.

Στρέφω το βλέμμα μου πάνω της. "Πριν.. λίγες μέρες.. έκανα ένα τεστ.. εγκυμοσύνης.. και βγήκε θετικό.." του απαντάει με τρεμάμενη φωνή. Παρατηρώ τα χέρια της, μπορώ να σας πω και με σιγουριά ότι δεν τρέμει μόνο η φωνή της. 

"Δεν χρειάζεται ούτε να φοβάσαι, ούτε να πανικοβάλλεσαι" της απαντάει ο κύριος Αναγνώστου και της χαμογελάει γλυκά.

Καγχάζω

Πώς να μην πανικοβάλλεται?

"Μπορείς να μου πεις πότε ήταν η τελευταία φορά που σου ήρθε περίοδος?" την ρωτάει και ξεκινάει να γράφει στον υπολογιστή του. 

Σιωπή

Η Μαρία δεν μιλάει. Την κοιτάζω φευγαλέα. Έχει κλείσει τα μάτια και δακρύζει.

"Δεν θυμάμαι" του λέει λίγα λεπτά μετά και σκουπίζει τα μάγουλά της με τα χέρια της. 

Σφίγγω δόντια και προσπαθώ να μην βρίσω. 

Όντως τώρα?