Morganit ✯ Jł̇₭ØØ₭ ✯

I

(Siyah ekranla okumanız tercih edilir)

Birsüre koluna bakmaya devam etti Jimin.Tamamen gözü dönmüştü,bu yüzden ne yaptığını bilmiyordu.Bileğindeki derin yaradan damlayan kırmızı sıvılar,önce bileğinde geziniyor sonrada usulca bırakıyorlardı kendilerini soğuk zemine.Aynı Jimin gibi.Aynı onun gibi intihar ediyorlardı.

Artık gözleri kararıyor,nefesi yetmiyordu.Bacakları ona ihanet edercesine kendilerini bırakmıştı ve bu Jimin'in sert bir şekilde yere düşmesine sebep olmuştu.Titriyordu Jimin.Hayır soğuktan değildi titremesi,yaşadıkları yüzündendi. 'Neden ben?' dedi içinden
'Neden ben olmak zorundaydım..
bilmeden bir günahmı işledim?' Halbuki Jimin tanrıya inançlı biriydi ve gerektiği zamanda İbadetlerini yapıyordu.

Bu yaşta ona fazla değilmiydi yaşadıkları.Jimin daha 16 yaşındaydı.Gençliğin en güzel yıllarındaydı daha.Başka çocuklar gibi arkadaşlarıyla sinemaya gidip,beraber yaramazlıklar yapmak onunda hakkı değilmiydi.Onunda hakkı yokmuydu eğlenmeye,mutlu olmaya.Ama hayat bu...hiç bir zaman adil olmadı...

Artık hiçbir şey hissetmiyordu Jimin.Bütün bedeni uyuşmuştu ve bilincini kaybetmek üzereydi. 'Artık huzura kavuşacağım' diye düşündü.Ama Jeon Jungkook tam zamanında orada olmasaydı belki çoktan Cennete gitmiş olurdu.

🥀Jikook🥀
                                       ~Hare-ka