Rhed's P. O. V
I can't explain why my heart is like this. I was patting her when i hear her whispered.
"Th..thank you for staying beside me."
"Don't mind it."
Ilang oras pa ang nagtagal at dinalaw narin ako ng antok kaya natulog nalang ako sa tabi niya.
Nagising ako ng maramdaman kong gumalaw siya kaya bumangon na ako. Tinignan ko ang oras sa phone ko at 8:00 in the morning na.
Tumayo na ako at bumaba para makapagready sa almusal,yun ngalang napaisip ako dahil HINDI AKO MARUNONG MAGLUTO.
Nagdial ako sa phone ko kung sino man ang pwedeng matawagan.
"H..hello? " tsk. Nakakahiya nagising ko yata to. Base kasi sa boses niya.
"Hi..Kyla.."pakapalan na ng mukha basta makapag prepare lang ng breakfast.."Pwede kabang pumunta sa bahay nila Sam? "
"Sorry may pupuntahan ako eh"
"Ahy..ganun ba? Pwedeng paturo nalang magluto para paggising ni Sam may kakainin na siya? "
"Pffftt...putang ina..tumawag kalang dahil magpapaturo kang magluto? Seriously?"
"Mmmm.. "
"May maid naman sakanila ah? "
"Yun nga ang problema dahil walang tao dito kasi nagsialisan kaya ako ang nagbabantay sakanya" sabi ko
"Wa-wait.. What? Bale kayong dalawa lang ang nandiyan?!" nailayo ko nalang ang cp ko sa tainga ko dahil sa lakas ng boses ng babaeng to. Nakalunok ba ito ng microphone?
"Why? Is it bad? "
"Hoy James magtino ka diyan ahh..pag nabuntis mo-" i cut her off. Putang ina mabuntis agad?
"Hoy tigilan mo ang kapraningan mo..wala akong ginagawang masama,yang nasa isip mo ngayon ay burahin mo na, instructionan mo nalang ako sa pag luluto"
"Fine"
Kumuha ako ng wireless na headsets para makapag luto habang sinasabi niya ang steps. Patapos na akong mag luto saka nag end call.
Putik bahala na yung lasa kung tama yung ginawa ko sa mga sinasabi niya. Narinig ko yung yabag ng paa niya sa hagdanan habang pababa kaya nag lagay na ako ng plato sa mesa.
"Good morning.."Nakangising bati ko sakanya, at binaba ang spoon sa may plato. "Breakfast is ready let's eat"
Tumango siya at halata mo ang naguguluhang tingin niya sa akin pero hindi ko nalang pinansin.
Pinaghila ko siya ng upuan para makaupo na siya at makakain, hinawakan ko ang noo niya para tignan ang body temperature niya pero normal na ito.
"Wala kanang lagnat.. Oh kain kana ako nagluto niyan.."Umupo na ako sa tapat niya para makakain narin.."Masarap ba? "
Tumango ulit siya bilang sagot.. Hayssst feeling ko napilitan lang siya na umo oo kaya tango lang ang sagot niya.
"Why? Is there something wrong?" bigla niyang sabi.
Umiling ako "Naisip ko lang na baka hindi mo nagustuhan luto ko"nanghihinayang na sagot ko.
"May sinabi ba akong hindi masarap? "
"Wala"
"Oh yun naman pala ehh..anong inaarte arte mo diyan? " mataray na sagot niya.
"So ibig sabihin masarap? " biglang nagliwanag ang mukha ko. Pero nagulat ako ng umiling siya.
"Hindi masarap. Hindi pangit yung lasa. Kundi sakto lang siya, kaya kumain na tayo,tama na ang maraming tanong" sabi niya. Kaya ginanahan ulit akong kumain.
Matapos naming kumain at magligpit ay nag punta kami sa salas nila para manood.
"Bakit yan? Ayoko yan! "
"Eh ayaw ko nga sa Tom and Jerry eh"
"Ayaw ko din diyan puro kaartihan ni Sofia the first"
Oo tama kayo pinag aawayan namin ngayon ang pinapanood na cartoons..ayoko kasi sa mga news news eh alam niyo naman immature kaming dalawa.
"Doon kanalang sa kwarto ko kung ayaw mo to! "
"Ihh gusto ko dito ehh"
"Yun naman pala edi mag tiis ka diyan"
At nag dekwatro,humarap nalang ako sa t.v dahil no choice narin naman ako dahil hindi ko ito bahay."Sofia the first.." sabay na kanta namin nung patapos na ang kanta.
Nagkatinginan kami at sabay na natawa.
"Ayaw pala ah? " panunukso niya sa akin.
Nang maglulunch na ay kumain nalang kami sa labas dahil baka hindi niya ulit magustuhan ang luto ko.
Kumain kami sa pinaka malapit na resto at ng pabalik na kami sa parking lot ay nakita namin ang grupo ni Rica.
"Oww..there you are? " ngingisi ngisi niyang sabi habang tinuturo kami.
"Ano nanaman ba ang problema mo? " walang kaganaganang tanong ni Sam.
"My problem is you!" sigaw niya habang dinuduro niya si Sam.
"Punyeta ka! Masakit sa tenga ahhh..ang lapit lapit ko na nga sayo sumisigaw kapa! " sigaw niya narin. Nakakatawang panoorin ang dalawang ito.
"Shut up-" before she finished her words Doreen cut her off.
"No you,shut up bitch"
"Ha! Ang kapal ng mukha mo talaga eh no? " pikon na sabi nito.
"Hoy manipis mukha ko di katulad mo, kaya wag kang nandadamay"
"Argghhh..wala kang kwentang kausap" halata mo nang napipikon siya dahil pulang pula na siya sa galit.
"Bakit sinabi ko bang kausapin mo ako? Hindi diba? So get lost" at tinalikuran na namin sila.
Napanganga nalang ako ng makita kong puno ng paint ang kotse ko.
"Balik tayo" malumanay kong sabi pero nakatitig parin ako sa sasakyan ko.
"Talagang babalik tayo" napalingon ako sakanya pero hindi siya nakatingin sa akin dahil nakatitig siya sa sasakyan ko.
Mabilis siyang naglakad habang nakakuyom ang palad niya ng mahabol namin sila Rica ay mabilis niyang hinablot ang siko nito at pagkaharap ay mabilis niya itong pinagsasampal.
"Punyeta ka,nananahimik kami dito,tapos sisirain mo pa yung sasakyan ng kaibigan ko? "
Inawat ko sila dahil nag kakasakitan na sila.
"Ano bang pinag sasabi mo? ""Nag mamaang maangan kapa eh alam ko naman na ikaw ang nag-"
"Rica! " napalingon kami sa sumigaw kaya natigilan kami "What happened to your face?"
Nagtatakang niyang sabi.
"Babe, Doreen did this to me"
"What's your problem?"
"Ju..Justine..ano kasi.. It wasn't my fault-"
"Really? This is not your fault? Doreen I'm not blind I saw everything.. And if you are expecting me na magugustuhan ka, Im sorry because I don't want you."
Biglang umalis siyang tumakbo paalis ng marinig ang katagang yun. Galit kong hinarap si Justine.
"Don't worry bro, you are not worth it"
Saka tumalikod at sinundan si Sam.
BINABASA MO ANG
Unexpected Love (Completed)
RomanceLove Episode #1 Love is a choice, love is complicated, love is the hardest part of our lives..yet it is the best feeling..and love is unpredictable and unexpected.. Ang kwentong ito ay tungkol sa hindi inaasahang pagmamahal, pagmamahal na hindi inaa...