ONA İNANMA

40. Bölüm "APTAL"

Bölüm geldiiiii😍 kaldı 3 bölüm düzenlenecek🥲 Çoğu bitti azı kaldı diyelim :)) sonrasında istemediğiniz kadar bölüm gelecek ☺️

Oy vermeyi unutmayın. ❤️

Instagram&wattpad: hayalleriminbaskenti

40. Bölüm "APTAL"

🎼

Söndü gözlerinde ki alevler. Dindi bitmek bilmeyen öfkesi. Düz bir çizgi halini aldı, çatılı kaşları.

Dudakları...

Yenilgimin nişanesi olan ıslak dudakları, yaptığım şeyi gözüme sokmak ister gibi yukarıya doğru kıvrıldı.

Tenim karıncalanıyor. Saç diplerime iğneler batıyordu. Titreyen bacaklarım dizlerimin üzerine çökmem için diretirken, ateşe bunlanmış parmakları, titreyen ellerimin etrafını sardı.

Elimi yakan sıcaklıkla, ensesine uzattığım elimi usulca çektim. Boynuna doğru yol aldırdığım elimi yavaşça göğsünden aşağıya kaydırdım.

Buz tutmuş parmaklarımı havada yakaladı, avuç içinde sıkıştırdı ve bana arkasını dönerek geniş sırtını gözlerimin önüne serdi.

Yerde sürüklediğim adımlarımla ardından ilerledim. Onun adımları, benimkilere kıyasla kendinden oldukça emindi. Geriye doğru uzattığı eli aramızdaki boşlukta, havada asılı kalmış bizi bir nevi birbirimize
bağlamıştı. Geçmişimiz gibi...

Merdivenleri birer birer eksiltirken binanın içindeki keskin sessizlik beynimde âdeta bomba etkisi oluşturuyordu. Kalbimin gümbürtüsü de eklendi o bomba seslerine. Kulaklarımda çınlayan sesler gömdü beni bir yıkıntının dibine. Usulca etrafa bakmaya çalıştım o döküntülerin arasından. Belli belirsiz bir kalabalık vardı görebildiğim kadarınca. Birkaç kişi sığındığı arabaların ardından kaçamak gözlerle izliyordu
olanları birkaç kişi evlerinde ince tül perdelerin altından merakla gözetliyordu.

Altında ezildiğim yıkıntıda son nefesimi verir gibi herkesten kopardım
bağımı. Derin, güçsüz ve titrek bir nefes çektim içime. Gözlerim günahlarımın çoğundan utandı. Usulca göz kapaklarımın üzerine kapandı. Kaderim isyan etti utancıma, usulca aralandı gözlerim. Lakin hayat durmadı. Yeni bir utançla daha sınadı beni. Gözlerim sonsuza dek
kapanmak istedi ama titreyen kirpiklerime engel olan bir şeyler vardı. Belki de kaderim değildi utancıma isyan edip başkaldıran. Şeytanımdı başrolde olan. Bana kim olduğumu unutmamam gerektiğini hatırlatıyordu.

Adımlarım mıhlanmış gibi kaldı. Titreyen bacaklarım, sarsılma hızını artırdı. Vücudum düşmanım kesildi, gururla yere serilmemi bekliyordu. Bir parça toprak için beni yollara düşüren ve o toprağın izini süren gözlerimden usulca bir yaş düştü, geçtiği yerleri ateşe verdi. Cayır cayır yaktı beni.

Aybars'ın adımları da benimle birlikte durdu, yavaşça geriye döndü. Parmaklarımı hapseden elleri çözdü. Lakin bana bir özgürlük sunmadı. Uzun kemikli parmakları bir yılan gibi tenimden süzülerek ince belime sarıldı. Bedenimi iyice göğsüne çektikten sonra diğer elini saçlarımın
üzerine bastırarak başımı iyice göğsüne yasladı. Bedenimi hiçbir çekince duymadan kendi bedeniyle bütünleştirmişti.