Kekre

48. Bölüm

Selamun aleyküm.

Bölüm şarkısı
Duman/ Helal olsun

🥀

O buradaydı. Gri gözlü, beyaz maskeli, infazcı buradaydı.

🥀

Gözlerinin denizinde boğulduğum adam öylesine kırgın bir ifadeyle bakıyorduki annem dediği kadına. Ben bu kırgınlığın altında ezildim, kalbim lime lime oldu.

Yaşlarla dolan gözlerimi silmeye çabaladım. Gülistan teyze Ensar'dan bir cevap bekliyordu. Ziya amca ise çok tepkisizdi.

"Özür dilerim..."dedi Ensar. Boğuk ve kırgın sesi kulaklarımıza ulaşıp kalbimize dokundu." Onu koruyamadım anne. Özür dilerim. Çok özür dilerim. "Dudaklarımı ısırdım.

Gururu kırılmıştı. Birkaç gün sonra 29 yaşına girecek bir adama annesinin; karısının, kardeşinin önünde böyle bir tokat atması gururunu kırmıştı Ensar'ın.

Kalbi kırılmıştı. Ona yıllarca karşılıksız bakan bir kadının ona bu sözleri sarfetmesi kalbini kırmıştı.

"Özür telafi edecek mi? Benim kızım daha 15 yaşında, 15. Madem onu koruyamayacaktın neden evinde kalmasını istedin Ensar?!" Elini tekrar kaldırdığında bileğine sarıldım. Gözleri, kenarından yaşlar sızan kehribar rengi gözlerime değdi.

"Lütfen..." dedim elini tutarken. "Bunu yapma. İçeri geçelim. Anlatalım size her şeyi ama bunu tekrar yapma Gülistan teyze." Elini ellerimin arasından çekti. Onlar içeri girerken Ela'nın duvara yaslanmış tir tir titrediğini gördüm. Ziya amca onun önünde durdu.

"Ela'm..." koca adamın sesi titriyordu. Ela dudaklarını ısırarak kafasını daha çok önüne eğdi. Ziya amca elini kaldırıp omzuna koydu. Ardından onu kendine çekerek sıkıca sarıldı.

"Sana ne ettiler kızım?" Ela hıçkırıklarla babasına sarılırken Gülistan teyze daha fazla takati kalmamış gibi ağır adımlarla salona girdi.

Koltuklarda karşılıklı oturduk. Ela hemen yamacımdaydı. Gülistan teyze ve Ziya amca karşımdaydı. Ensar'sa oturduğumuz koltuğun diğer ucundaydı.

"Anlatın." Bu olanları kimden ve nerden öğrendiklerini bilmesemde tahmin ediyordum. Muhtemelen Ali söylemişti fakat belliki eksik söylemişti. Ensar boğazını temizledi.

"Her şeyden haberdar olan bendim." dedim onun konuşmasına müsaade etmeden. Gözleri bana döndü. "Size gelmiştik. O gün Ela'nın odasına gitmek için koridora girdiğimde odasından sesler geliyordu. O... O yalvarıyordu. Yapma, diyordu. İlkin anlamadım ama sonra... sonra..." boğazım düğüm düğüm oldu. Gözlerim yanımda ki küçük kıza kaydı. Derin bir nefes aldım.

"Biri onu taciz ediyordu. Kapıyı defalarca çaldım. Kilitlemişti şerefsiz. Ela açtığında çoktan gitmişti. Sordum. Kimdi? Nasıl eve kadar girebilmişti? Ela çok korktuğu için söyleyemedi bana. Size anlatmak istedim. Kocama anlatmak istedim fakat korkmuştu işte. Bana engel olunca onu kendimden uzaklaştırmak istemedim. Sonra onu evinizden çıkarmak istedim. Eğer buraya gelirse Ela güvende olur sandım. O şerefsiz her kimse buraya kolay kolay giremezdi. Yanılmışım. Onu evden çekip çıkarırken aslında her gün o pisliğin olduğu okula gönderiyormuşum..." Yanaklarım ıslanmaya başladı.

Ciğerimizde güller solmuştu.

Gülistan teyze ve Ziya amca dehşetle bir, birbirlerine bir de bize bakıyordu. "Onu korumak istedim sadece. Benim gibi evini terketmesin istedim. Biraz zaman geçince Ensar'a anlattım her şeyi. Önlemler aldı. Korumalar, polisler taktı peşine. Elbet yakalanacaktı fakat olmadı. Onu emanet ettiğimiz okulda emanet ettiğimiz öğretmen yaptı bunu. Erkam... "dediğimde Ziya amca elini kalbine bastırdı. Telaşla yüzüne baktım.