Tame Me

Prologue

" Kanino ka nag-tatrabaho?! SAGOT!" Marahas nyang tanong.

" Ano?! Kanino? Ano bang pinagsasabi mo?!" Gulong-gulo kong tanong sa kanya.

"Effie anong sinasabi nya? Effie natatakot na ko" takot na takot na tanong ni Aleria sa akin. Halos mangiyak-ngiyak syang naka titig saakin, habang pumipiglas sa pagkakatali sa kanya.

"Wag ka ngang maingay dyan!" Sigaw ng lalaki kay Aleria sabay sampal dito.

"Ano ba?! Wag mo syang idamay dito! Ako ang saktan mo! Wag ang kaibigan ko!" Sigaw ko sa kanya. Nais kong kumawala sa pagkakagapos ko at tulungan si Aleria. Nais kong kumawala dito at ipagtanggol ang kaibigan ko.

"Di ba dapat IKAW ang sisihin ng kaibigan mo?! HA?! Ekung sanang kanina kapa nagsalita ... Wala nang nasaktan pa! " iritadong paliwanag nya saakin.

"Hindi ko talaga alam ang sinasabi mo! Wala akong kinalaman sa mga pinaparatang mo saakin! Wala! WALA!" Sigaw ko't mangiyak-ngiyak kong sagot sa kanya.

"Wala palang kinalaman ah?!" Pagbabanta nyang tanong saakin

Tinginan muna nya ako at nginitian na tila ba ngiting demonyo saka nya ako tinalikuran.

"Kayo nang bahala sa kanila." Utos nya sa mga naglalakihang lalakng kanina pa kami pinapanood.

"TAMA NA! AYOKO NA!" Sigaw ng pagmamakaawa ni Aleria habang tinatadyakan at binubugbog sya.

"TIGILAN NYO SYA! MGA DIMONYO!" Galit na galit kong utos sa kanila. Kung sanang susunod sila sakin ... ngunit hinde. Patuloy nilang pinahihiprapan si Aleria.

Papalapit ang limang lalake sakin. May hawak na palupalo. At galong-galong tubig.

"HUWAG PO!" Sigaw ko. Nagmamakawa. Gusto kong kumawala ngunit pagsigaw lang ang kaya kong gawin.

Nasa harapan kona sila. Pinagmamasadan nila ako, tila ba'y isa akong karneng handang pagpiyestahan. Nakakaloko at katkot-takot ang mga ngiti nila.

"Hindi ka pa aamen?!" Tanong ng isa sa kanila.

"WALA NAMAN PO AKONG AAMININ!" Pagmamakaawang tugon ko sakanila. Basang basa ako ng luha. Walang bakas ng pag-asa. Walang kalabanlaban.

"SIGE! UMPISAHAN NA!"