Warning🔞"จองกุก... จองกุก จอง..."
เสียงกระเส่าเรียกชื่อน้องชายคนสนิทในวงการ ก่อนขาดห้วงไป
สาเหตุนั้นไม่ใช่เพราะใครอื่นไกล
เจ้าของชื่อที่โดนขานเรียกนั่นแหละที่เป็นคนปิดปากอวบอิ่มที่บวมแดงเจ่อ หลังจากที่เขาประเมินกับตัวเองแล้วว่า ถ้าคนพี่ยังนอนทำหน้าเคลิ้มพร้อม ๆ กับเรียกชื่อเขาอยู่อย่างนี้
คนที่ความอดทนต่ำกว่าชาวบ้านแบบจอนจองกุกก็คงได้ถูกตราหน้าว่าเป็นไอ้ระยำที่ไม่รู้จักความอ่อนโยนเป็นแน่ใช่... ต้องคีบคูลไว้ก่อน
จะให้พี่จีมินเห็นเขาในมุมที่เหมือนหมาบ้าไม่ได้
...ถึงแม้พี่จีมินจะบอกว่าเขาเหมือนหมาโกลเด้นรีเวอร์อยู่ตลอดก็เถอะ
"จีมิน..."
ร่างสูงพยายามข่มความอดทนไว้เต็มที่
เขาขยับเข้าออกเป็นจังหวะเนิบ เพราะกว่าจะถึงขั้นตอนสุดท้ายได้ กว่าที่พี่จีมินจะเผชิญหน้ากับความกระดากอาย(และการฝึกทดสอบความอดทน101สำหรับจองกุก)ก็ทุลักทุเลอยู่พอสมควร
อา...รู้สึกดีชะมัด
แต่อยากทำแรงกว่านี้จัง..
เขาก้มลงมองเรือนร่างบางโปร่งข้างใต้ที่แอบกระตุกเบา ๆ ไหนจะตาสองข้างที่หลับปี๋ แค่ดูก็รู้แหละว่าพี่จีมินกำลังรู้สึกดีไปด้วยอยู่
แต่เขาไม่อยากทำให้คนพี่เจ็บน่ะสิ
แค่คิดว่า สมมติถ้าเขาเอาแต่ความต้องการของตนเองอย่างเดียวหรือทำแรง ๆ แล้วเกิดคนพี่เจ็บจนร้องไห้เสียใจ สิ่งที่ตามมามันจะแย่แค่ไหน
เผลอ ๆ พี่เขาอาจจะไม่อยากเจอเราอีกตลอดกาล...
แค่คิดก็ได้แต่ต้องข่มความต้องการลึก ๆ ของตนเองไว้
ในขณะเดียวกัน
ปาร์คจีมินที่โดนจองกุกสอดใส่เข้ามาได้ครู่นึงแล้ว

YOU ARE READING
SF OS #lofijimin #โลว์ไฟจีมิน [ #vmin #kookmin #วีมิน #กุกมิน ]
FanfictionWould you feel a little scared that I always be right here ♨️🔞🔞🔞