THE GHOST LOVE ME (SPG story)

Opss!××2

tahimik naman nang school ngayun bakit kaya?
nag lakad narin ako papunta sa room ko bigla ko naman nakita si ivana.

"hmm! ivana bat ganun wala masyadong studyante?"

"ohh common besh! dimo ba alam na kagabi na disgrasya si Evin"

"huh!? hindi ehh bakit daw sya na disgrasya?"

"base dun sa imbistigation nang mga pulis baka daw lasing sya nung nag maneho sya pero alam moba kung ano yung big news?"

"ano?"

"sabi daw nung doctor ni EVIN na comatose daw sya and hindi padaw alam kung kailan sya magigising yung mama nga ni evin nung malaman nya na nadisgrasya si evin umuwi daw agad galing Singapore."

"huh! comatose
grabe siguro malalang malala yung pag ka bangga nya yan kasi di nag iingat"

"hmm concern ka besh? hahahah"

"no im just saying mas concern ako sa mama nya siguro dina nakakatulog nang mahimbing yun sa pag aalala"

kaya siguro walang studyante kasi wala si evin shempre kung wala si evin wala si francies hmm di buo araw ko ngayon

Tanapos yung buong klase na lutang ako at napaka boring nung klase diko alam kung umabot ba kami sa 10 kanina wala masyadong pumasok. dahil wala nang studyante na isipan ko nalang mag lakad pauwi nakakatakot mag hintay nang sasakyan sa school baka mag si labasan nanaman yung mga ghost dun.

habang nag lalakad ako may nadadaan akong isang ghost na parang problemado na naka upo sa may bench napansin nya siguro na nakatingin ako sa kanya kaya binaling ko nalang sa iba yung tining ko baka malaman panya na nakikita ko sya alam kong mag papatulong din ito..
hahay pagod na ako dito nalang ako mag hintay nang taxi habang nag hihitay ako nang taxi diko ma iwasang isipin si evin yuck yuck bat kuba iniisip yung mokong nayun dapat kai francies ako mag alala kasi na ma sasaktan sya dahil yung kaibigan nya dipa sigurado kung magigising ba o hindi na.

after 4 minutes naka rating nadin ako sa bahay si mama may lakad daw si papa baka mga next week padaw uuwi aasikasuhin yung business namin sa Singapore. 

super boring sa bahay kaya na isipan kung pumunta muna sa park para bumili nang ice cream masaming bata dito ngayun pag pinag mamasdan ko sila na alala ko yung mga panahon na bata pa ako bigla ko nanaman na alala yung yung batang binato ko nang bag kasi inaagaw nya yung ice cream nung isang bata hahaha. simula nun diko na nakikita na pumupunta yung bata nayun sino kaya sya diman lang ako nakapag sorry kahit ganun may kasalanan din naman ako.

bigla kolang napansin yung isang bata sa sulok naka upo mukhaang lalim ng inisip ahh..
na isipan ko nalang na lapitan yung bata.

"bata gusto nang ice cream?"

nagulat yung bata nung tinanong ko sya

"ayaw mo? wag kang mag alala dinaman kita kukunin i bibigyan lang kita nang ice cream"

"hmm nakikita moko?"

"oo nakikita kita ang cute munga eh ^_^"

"pero ate multo ako"

"huh multo ka? bat parang tutuong tutuo ka"
magsasalita pa sana ako nang biglang may lumapit sa aking isang batang babae.

"excuse me ate? sino po kausap nyo?"

"sya!" sabay turo ko sa batang lalake na kausap ko

"are you crazy! i wala namang tao jan. eh kung baliw ka dapat sa mental ka"
wow huh sino batong bata nato bastos nang bunganga mu ahh susumbatan kuna sana kaso biglang

"asley kanina pa kita hinahanap nandito kalang pala"

"kuya frans i think this girl is from metal hospital" arte pa nung pag ka nya nung hospital ahh.

"Nomie ikaw pala yan?"

omg si francies? tinawag ba talaga nya ako? kilala nya ko.

"ahhh di-tu-to " my God bat na uutal ako

"huh?? "

"AH W-A wala"

"you know her kuya?"

"yeah were same school"

"it she your friend?"

"not totally" ouch naman

"so im not her friend to"

"dont be like that asley you  need to respect her kasi mas matanda sya sayo at bat kaba nag kakaganyan dika pinalaki ni mommy nang ganyan" bait talaga ni francies

"sorry nomie pag pa sensya mo ang kapated ko"

" ahh o o okey lang"
anung okey kung di molang kapatid yan sinapak kuna ako daw baliw

"ashley apologize to her"

"sorry ate! ayaw kulang may pumupunta dito sa part nang park nato"

"bakit naman?" tanong ko

"dito kasi sila palagi nung kaibigan nyan si Josh"

"kuya please dont mention his name mas lalo kulang syang na mimiss eh"

" eh asan ba sya ngayun?"

"he died last month"

"sorry kung ganun isipin mo nalang na lagi syang nasa tabi mo kahit wala na sya"

"yeah she's true ashley"

bigla ko nalang napansin na lumapit yung batang lalake kay ashley sabay hawak sa balikat ni ashley siguro sya yung josh na tinutukoy ni ashley.

"kuya did you touch my shoulder?"

"no why?"

"may naramdaman akong humawak sa balikat ko eh"

"ashley always remember na kahit wala na sya nasa tabi mo sya lgi he support and guide you always. and remember that he love's you every day"
pag ka sabi kunun kay ashley biglang ngumiti sa akin nung batang lalake.

" yeah thank you.
kuya gusto kunang umuwi"

"okey mauna kana sa kotse" umalis narin agad si ashley feel ko na iiyak na sya eh.

"sorry kanina ganun talaga yun pag may na kikita syang pumupunta at nag tatambay dito"

"ahh okey lang siguro ayaw nya na may umagaw sa part nato"

"yeah sigi una kami sorry ulit babye nomie"

"ano kaba okey lang yun"

omg kinikilig ako alam kilala ako ni francies omg yung heart ko omg hahhahahha bilis nang tibok nang puso ko my god.

"so may gusto ka kay kuya francies?"

"so multa ka nga"

" nakikita monga talaga ako why?"

"sabihin na nating may 3rd eye ako kaya nakikita kita."