I'll Be There In 1945... [completed]

PART 1(Zaw Gyi )🌻🌻

ဟန္ရိပ္ည
ေနာက္ထပ္ေရာက္ရွိမယ့္ မွတ္တိုင္ကေတာ့........ မွတ္တိုင္ျဖစ္ပါတယ္။

25.1.2019 Friday တျခားသူေတြလိုပါပဲ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေသာၾကာေန႕မွာ ရပ္ေနရတာကိုႀကိဳက္တယ္။
မွတ္တိုင္ေၾကညာတဲ့ Bus ကားေတြနဲ႕ တိုးတဲ့ေန႕က ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ စိတ္အႏွောက္အယွက္နဲ႕ စတင္ရတတ္တယ္။

မနက္ 10:30
အရင္အတိုင္းပါပဲ....
ထိုင္ေနက်အေပၚဆုံးအတန္း ဘယ္ဘက္ျပတင္းေပါက္အက်က ဒုတိယ‌ေျမာက္ခုံမွာထိုင္လိုက္တယ္။
ပုံမွန္ျဖစ္မေနတာက ဒီေန႕လူမၾကပ္တာေလာက္ပဲ။
ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြတုန္းကေတာ့ မွန္ျပတင္းေပါက္ေတြက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ အေတြးနယ္ေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္။
ေ႐ြ႕လ်ားေနတဲ့ ပုံရိပ္ေတြက အခ်ိန္ေတြေနာက္ကိုလိုက္ၿပီး ေျပာင္းလဲေနၾကတယ္။
အဲဒီထဲမွာ တခ်ိဳ႕က ၿပဳံးေနၾကတယ္ တခ်ိဳ႕က အလုပ္ေတြရႈပ္ေနၾကတယ္ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ပ်င္းစရာေကာင္းေနပုံပဲ
တကယ္ပဲ လူေတြဟာ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ လက္ခံရတာေတြမတူၾကဘူးပဲ...
ဒီေန႕ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္အၾကည့္လႊဲခဲ့တယ္။
သူတို႔ကေတာ့ အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းလဲေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္မဝင္စားေတာ့ဘူး။

'ထပ္တလဲလဲျဖစ္ေနတဲ့ အရာေတြက ဘယ္အႀကိမ္ေျမာက္မွာ ၿငီးေငြ႕ျခင္းကို လက္ခံလိုက္ရတာလဲ... ကြၽန္ေတာ္တို႔ မသိလိုက္တဲ့ အႀကိမ္ေျမာက္မွာပဲ ၿငီးေငြ႕ျခင္းေတြ စတင္သြားခဲ့တယ္။'

မေန႕က ညနက္တဲ့ထိ ကြၽန္ေတာ္မအိပ္ခဲ့ဘူး။အဲဒီရဲ႕ ႏွိပ္စက္ျခင္းဒဏ္ေတြက မနက္ခင္းေလးမွာ စတင္တတ္တယ္။ အႏွောက္အယွက္ျဖစ္ေနတဲ့ မွတ္တိုင္ေၾကညာသံက ေလးလံေနတဲ့ မ်က္ခြံေတြကို မိနစ္ျခားတခါစီ အေပၚက ဖိထိုင္ေနသလိုပဲ...
မေန႕က ကြၽန္ေတာ္အနိုင္ရခဲ့တယ္။ သတ္ရမယ့္ဟာေတြကို ဘာခံစားခ်က္မွမရွိဘဲ သတ္ပစ္လိုက္တယ္။ ဒါက ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈပဲ တခ်ိဳ႕က ႏွစ္သက္ၾကတယ္ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ႀကိဳက္မွာမဟုတ္ဘူး။
ဒါေတြကပဲ ကြၽန္ေတာ့္ဘ၀လိုျဖစ္လာခဲ့တယ္။
"ဂိမ္းထဲမွာ ရွင္သန္ရင္းနဲ႕ေပါ့..."

ကြၽန္ေတာ့္အခ်ိန္ေတြ အမ်ားႀကီးအတြက္ လုပ္ေပးနိုင္တာ ဒီတစ္ခုပဲရွိတယ္လို႔ ထင္တယ္။
က်န္တာေတြက ငယ္ငယ္ထဲက ရိုးအီေနေအာင္ လုပ္လာခဲ့တာေတြပဲေလ ဘာလုပ္စရာက်န္ေသးေလာက္မလဲ။
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ေလွ်ာက္လည္တာေတြ အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႕အမွ် တေယာက္နဲ႕တေယာက္စိတ္ပ်က္လာေစတဲ့ ရည္းစားထားတာေတြ စိတ္၀င္စားဖို႔မေကာင္းတဲ့ သင္ခန္းစာေတြ အနာဂတ္အတြက္ တျခားသူေတြက သတ္မွတ္ေပးထားၿပီးသားျဖစ္တဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ...
လုပ္သင့္တာေတြဆိုတဲ့ ႀကိဳးေတြနဲ႕ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဆြဲေခၚေနၾကတယ္။
"အသက္သာဆုံးနည္းလမ္းကေတာ့ လိုက္ပါစီးေမ်ာျခင္းပါပဲ"