Belki de hayat sadece benim için bok gibi değildir,demek istediğim belki başka insanların da hayatı kötüdür.Her zaman kendimi en kötü durumdaki insan gibi hissediyorum.Her şey benim başıma geliyor,sanki herkes mükemmel ama benim için iyi olan hiçbir şey yokmuş gibi hissediyorum,ne kadar garip değil mi ?
5 ay önce annemi günlüğümü okurken yakaladım,asla beklemediğim bir şeydi.
Annem her zaman "idol" gibi biri olmuştu benim için; ve benim "idolüm" karanlık sırlarla dolu günlüğümü okuyordu,Tanrım hala inanamıyorum.Nasıl okumuş olabilir ki.Demek istediğim siz olsanız kızınızın günlüğünü okur muydunuz? Ona böyle bir kötülüğü yapabilir miydiniz ? Onun hayattaki tek insanı,tek güvendiği kişi sizken onun özeline karışır mıydınız ?
İşte benim hikayem de bu şekilde başladı.
