PROLOGUE:
"It's certainly close to doomsday," naisip ni Miruna.
Hawak niya ang handgun na may incendiary bulllets.Ganoong klaseng bala ang kailangan niya. She was not fighting a humans afterall.
Walang buwan sa malawak na kalangitan ngunit may liwanag na nagmumula sa mataas na apoy sa di-kalayuan.Nagliliyab doon ang patong-patong na mga Weak Blood na nakasagupa niya kanina, naghihintay ng kamatayan ng mga ito. Kasama na rin doon ang ilang tao na itinapon doon na mga ito na animo mga hayop. Her kind could see perfectly well in the dark kahit walang liwanag though she wished it was full moon. Kapag bilog ang buwan ,higat na madali para sa kanya ang laban dahil sa ganoong panahon mahina ang mga Weak Blood.
I'll be more careful the next time. I can't afford to die in the hands of these murderers, pangako niya sa sarili . The place smelled of blood ,of fresh carcasses being burn't, with traces of dew and moonflower. Pamilyar na sa kanya ang amoy na iyon dahil hindi lang iyon ang kanyang huling misyon.It looked like a regular farm town it's rather a place for Aurel who tended the place . Aurel was a Silver Blood who was responsible for this genocide. Ang kailangan ng mga taong nakatira doon na kontrol ng mga bampira ang pag-iisip ay alagan ang sarili,, kumain,, magpalakas ng katawan, at kapag tumunog ang kampana ay oras na upang pumila ang mga ito. It was feeding time.She knew that because she had seen it all before -----vampire feeding feilds, human being acting like robot, giving their blood without putting up a fight. No one was spared, not even women and children. Masyadong maliit ang lugar kaya't nasisigurado niyang rest stop lamang nito ang lugar na iyon.
Ah, the eternal fight between good and evel. If it weren't for someone who was very special to her , she wouldn't have started on that mission of finding Aurel before he ruled the world But she would gladly die for that precious someone,no second thoughts. Nang nilagpasan niya ang malawak na taniman ng moonflower natanawan niya ang mataas na gatena tinalon niya. She was weraring a catsuit made of soft leather.May sling bag sa likuran niya.Isa iyong holster at naroon ang automatic shotgun niya.Nang makalagpas sa gate ay nadama niya ang presensiya ng isang bampira.Sumikdo ang kanyang dibdib. patuloy siyang nakiramdam, ang una niya dapat gawin ay hanapin ang tugsten vault ngunit naunahan siya ng mga bampira sa pag-atake.
"Killing lady vampire just isn't my style, sweetheart. Be grateful."
That voice!
Agad siyang pumihit at nakita niyang nakasandal ito sa isang puno ang isang lalaking mamula-mula ang buhok. He was wearing a pair of jeans,a white shirt, and a brown leather jacket. He didn't lool like a soldier that he was. He looked more like a model. Her heart pounded in her ears. It had been almost eight yaers seen they last saw each other. And man, he was still an asshole.Marahil ay hindi siya nito nakilala.
"I've eliminated some of your friends sweetheart. Now tell me wheres your boss?"
Malinaw na pagkamalan siya nitong isa sa mga tauhan ni Aurel.
"Oh, shut up !" hindi nakatiis na wika niya.
Noon ito parang natauhan at agad siyang nilapitan. In a split-second, he was only a foot away from her.
" Rooney?" That pet name. Ito lamang ang tumatawag sa kanya ng ganoon.
" I hate that name. It's Miruna."
" What in blood's name are you doing here?" nakakunot-noong tanong nito, bahagyang tumingkad ang pamumula ng buhok nito. Ganoon ito kapag nagagalit.
" Huwag mong sabihing isa ka sa kanila?"
" Syempre hindi !" Naiinis siya dito. Mukhang may balak pa itong poagsabihan siya. Wala itong karapatang gawin iyon. He had broken her heart several times before.
" Who turned you into one?I'i have to kill that bastard."
May gumuhit na pait sa kanyang dibdib. Hanggan ngayon ay iyon paring ang gusto nito___ang manatili siyang mortal. Gusto niya noong maging katulad nito dahil may punto siya sa guhay na gusto niyang makasama ito habang buhay at hindi iyon mangyayari kung mananatili siyang mortal Ngunit tumanggi itong gawin siyang katulad nito. Bakit nakadarama pa rin siya ng galit sa kanyang puso? andrew had ceased to be her only prcecious one. Pinalitan na ito ng iba. Besaides, Andrew now had a different life as a Golden Knight.
" I asked you who it was that turned you into one, Rooney"
" Viorel " maikling tugon niya.
Nakita niya ang pagmangha sa mukha nito. Of course he couldn't touch the leader of their kind, the oldest living vampire in history, who was his godfather, by the way.
" And why are you here?" natigilan ito. " Your'e the mercenary? " the mercenary is a girl?'"
Ayaw niya sa terminong iyon. Nalaman niya mula kay Viorel na " THE MERCENARY" ang bansag sa kanya na mga bampirang nakakaalam na may mahigit limang teritoryo ni Aurel na sinugod ng isang bampira nang nag-iisa at ipinasa ang impormasyon sa consiliu.
" I was told that's what they call me but no,I am not a mercenary. I'm just a woman on a mission." Inimphasize niya ang saliyang " woman".
" Huwag mong sabihing ginagawa mo ito dahil sa akin,?" pointing himself.
" Escuse me ?" nagpanting ang tainga niya sa sinabi nito.
" Come on, You know Aurel want's me dead. At iyon lang ang dahilan kaya tinutugis mo siya. Sweetheart,, darling,, honey,, please....... I can take care of myself. Hindi mo kailangan isakripisyo ang buhay mo para sa akin. If you want to help you can come to my place and wait for me there. NAKED."
The nerve of this vampire ! He was flirting with her ! Ano ang akala nito sa kanya, the same girl who madly inlove to be with him? Nanggalaiti siyang bigla rito. She grabbed her pair of sai and threw them at him . Mukhang nabigla ito kaya hindi ito nakaiwas nang bumaon ang mga iyon sa jacket nito, dahilan upang mapako ito sa katawan ng puno . Nakaumang na dito ang kanyang baril.
" I'm gonna kill you, you bastard !" Nagsimula siyang kalabitin ang gatilyo at hindi siya tumigil hanggat hindi nauubos ang laman niyong bala.
Hala ano kayang nangyari kay andrew my love?"
Abangan.....
Ayan tapos ko na po yong prologue,,,,sana po basahin nyo tnx,, love youuuuuuuuu
