9.Bölüm 🍂

2.1K 105 34
                                    

Medya:Kayra

Sabah uyandığımda mutluydum.Çünkü Mertle çıkıyorduk.Rüya gibi geliyordu.Umutla konuşamamıştık daha.Onu Mertle tanıştırmak istiyordum.En yakın arkadaşım,kardeşimdi o benim.Bu yüzden Merti tanımasını istiyordum.

Yatağımda ayılmaya çalışırken telefonum çaldı.Mert arıyordu.Bekletmeden telefonu açtım ve cevap verdim.

"Efendim?"

"Günaydın sevgilim." Sabah sabah eridi işte içimin yağları.

"Günaydın." dedim gülümseyerek.

"Nasılsın bakalım?Ne yapıyorsun?"

"Yeni uyandım ayılmaya çalışıyorum işte.Sen?"

"Bende yeni uyandım.Kayra bak ne dicem sana akşam dışarı çıkalım mı?"

"Şey...Yani işim olmazsa olur tabiki.Yani bu aralar ihaleler var da ekstra çalışıyoruz.O yüzden."

"Anladım.Tamam haberleşiriz bebeğim.Görüşürüz."

"Tamam canım.Görüşürüz." Telefonu kapatınca mesaj olduğunu gördüm.Umut mesaj atmıştı.

Umut:Günaydın kanka ne zamandır görüşemiyoruz.Akşam biseyler yapalım mı? yazıyordu.Az önce Mertte aynı şeyi söylemişti.Belkide akşam ikisini tanıştırmak için güzel bir fırsat olabilirdi. Ama önce Umut'a Mert'ten bahsetmem gerekiyordu.Gerçi Merti biliyordu ama çıktığımızı bilmiyordu.Eh bu iyi bir fırsat olabilirdi.Mesajina cevap verdim.

Kayra:Önce seninle bisey konuşmam lazım...

Önemli!

Umut:Hayırdır balım?

Kayra:Akşam sahilde görüşelim.Yüzyüze anlatırım.

Umut:Tamam balım.Görüşürüz akşam.

Kayra:Görüşürüz bebeğim. yazdım ve telefonu cebime koyup hazırlanmaya başladım.

Is yerinde bütün gün boğaz ağrısıyla çalıştım.Evet hasta olmuştum.Görkem bey sürekli eve git dinlen dese de çalışabilecek durumda olduğumu söyleyip reddettim.

Çıkışta Umutla buluşacaktık.Umut beni işyerinden almıştı.Direk sahile geçmiştik.Ona Mertle çıkmaya başladığımı söyleyecektim.Sahilde köfte ekmek yapan Mehmet amca vardı.Minibüsünü her zaman sahil kenarına getirir köfte ekmek satardı.Mehmet amcadan köfte ekmek aldık iceceklerimizle beraber kayalıklara doğru geçip oturduk Umut'la.Bi süre sustuk yemeklerimize odaklandık.Ama ben artık dayanamadım ve konuşmaya başladım.
"Kardeşim sana bisey anlatıcam." dedim.Umutta bunu dememi bekliyormuş meğer.
"Hele şükür ya.Dökül artık."
"Bak sözümü kesmek yok tamam mı?"dediğimde başını salladı.Bende devam ettim.
"Merti biliyorsun.Sana anlatmıştım ya hani geçen gün.Komşu çocuğu."dedim ve derin nefes alıp devam ettim."Biz dün onunla çıkmaya başladık.Herşey o kadar ani oldu ki hiçbişey anlamadım.Dün biraz rahatsızdım patron beni eve getirdi.Mertte görmüş beni merak etmiş eve geldi ve o sırada açıldı bana.Benden hoşlandığını söyledi ve çıkma teklifi etti bende kabul etmiş bulundum.Doğru mu yaptım bilmiyorum."  dedim ve Umuta baktım.Şaşırmış gibi görünüyordu.Yine ben konuşmaya devam ettim."Olur dersen seni bu akşam.Mertle tanıştırmak istiyorum.Ona da sorucam.Kabul ediyor musun?"diye sordum merakla.
"Heralde ediyorum.Tanıyalım bakalım Mert efendiyi."dedi.Kendimi abisiyle sevgilisini tanıştıran kızlar gibi hissetmiştim bi an.Bunu Umuta söyleyince kahkaha bahşetmişti bana canım kankam.Cebimden telefonumu çıkarıp Merti aradım.Bikac çalıştan sonra açıldı telefon.Sesi bir garip geliyordu.

"Efendim?"

"Alo Mert.Zamansız mı aradım?Sesin bir değişik geliyor da.İyi misin?"

"İyiyim bebeğim.Sen nasılsın?" Iyiyim diyordu ama bir tuhaflık seziyordum.Garip konuşuyordu sanki.

"Bende iyiyim.Nerdesin?"

"Evdeyim."

"Sahile gelebilir misin?Seni tanıştırmak istediğim biri var."

"Hemen mi aşkım?"

"Mümkünse?" dedim sorar tonda.

"Ah şey...Bebeğim şu an misafir var ama ben kaçmaya çalışırım."

"Peki.Biz kayalıklarda oturuyoruz.En az iki saat daha burdayız."

"Tamam canım.Görüşürüz."

"Görüşürüz." dedim kapattım."Çok garip."diye mırıldandım.Kafam karışmıştı.Umut'un sorusuyla kendime geldim.
"Noldu kanka?" dedi merakla.

"Bilmiyorum ki.Yani biraz garipti.Tuhaf konuştu.Pek anlamadım." dedim düşünceli bir şekilde.

"Nasıl garip?" diye sorunca nasıl desem bilemedim.Çünkü cümleye dökemiyordum.

"Bilmiyorum işte tuhaf geldi bana.Misafir varmış belkide o yüzdendir." dedim.

"Ha anladım.Gelemeyecek mi?"

"Kaçmaya çalışırım dedi."dedim.Başıyla onayladı.Ekmeğine odaklandı.

Aradan yarım saat geçmişti ve biz hala Umutla kayalıklarda oturuyorduk.Birden yanıma biri oturdu.Kim olduğunu anlamak için kafamı çevirdim ve bana gülümseyerek bakan Mertle göz göze geldim.

"Selam."dedi gülümseyerek.Bende gülümsedim aynı şekilde karşılık verdim.

"Selam,hoşgeldin.Gelemeyeceksin sanıyordum."

"Evet aslında bende öyle sanmıştım ama bi boşluk bulup kaçtım."dedi ve gözleri Umut'a kaydı.Bende farkettim hemen müdahale ettim.

"Ah Mert,tanıştırmayı unutuyordum nerdeyse.Bu benim en yakın arkadaşım hatta kardeşim Umut." dedim.Mertle el sıkıştılar.

"Tanıştığıma memnun oldum Umut." Dedi gülümseyerek.Umut'ta gülümseyerek cevap verdi.

"Bende Mert." dedi ve tanıştırma faslı bitmiş sohbete geçmiştik.

Biraz daha sohbet ettikten sonra kalkmaya karar verdik.Umut o gece bizde kalacaktı.O yüzden benimle geldi.Hemde onun Mert hakkındaki düşüncelerini öğrenmiş olurdum.Mert evine geçti bizde bizim eve geçtik.Umut'la Mert'i tanıştırınca daha bi rahatlamıştım sanki.

Eve girdiğimizde kimse yoktu evde.Işıklar yanmıyordu.Annemi aramak için telefona baktığımda annem beni 5 kez aramış ulaşamayınca mesajla bu gece Leyla teyze de kalacağını bildirmiş.Yani Umut'un annesi.İşimize gelirdi evde yalnız kalmak.Umut'u odama yolladim bende birer kahve yapıp odama götürdüm.Kupaları odamdaki orta sehpaya koydum ve Umuta rahat biseyler verdim giymesi için.Bende üstümü değiştirip puflardan birine oturdum ve kahvemi elime aldım.Kokusunu içime çekip içmeye başladım.Umutta üstünü değiştirip diğer pufa oturdu.Bir garip görünüyordu.Kahvesinden bir yudum aldı ve hiç beklemediğim bisey söyledi.

"Kanka,ben bu Mert'ten hiç hoşlanmadım."dediğinde şaşkınlıkla ona baktım.Bu her zaman olmazdı işte.Nedenini çok merak ediyordum.Bu gece uyku yoktu bize anlaşılan.

Birazcık geç oldu ama kusura bakmayın.

İyi okumalar 🍂

AŞK ve NEFRET (B×B)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin