1.Bölüm

121 6 4
                                    

Cidden böyle misin hayat? Değer verdiğim insanları neden elimden alıyosun? Kıskanıyor musun yoksa? Doğruyu söyle!

Selam! Ben Arden on yedi yaşında yetimhane de büyüyen bir genç kızım. Babamı zerre hatırlamıyorum. Annemi ise hayal meyal hatırlıyorum. Buraya geldiğimde tam dört beş yaşlarındaydım. Ve tanıdığım ilk insan Zeynep'ti. O zamandan bu zamana kadar hep beraberdik bir kez olsun ayrılmadık. Ayşegül hanım bir müdürden fazlasıydı. Bizi çok severdi kendi kızından ayırt etmezdi.

Zeynep'in

"Arden uyan artık ya geç kalacağız!" diye bağırışıyla zar zor gözlerimi açtım.

"Nereye gidiyoruz ki?"

"Nasıl unuttun kızım? Furkan'ın doğumu günü var, çocuk özellikle seni çağırdı."

"Ben onu tamamen unutmuşum ya!"

"Ee, tamam artık hatırladın kalk da hazırlan!"

"E, ben hediye almadım çocuğa! " diyerek yatağımdan kalktım. O sırada Furkan'a ne alacağımı düşünüyordum.

1 saat sonra;

"Heh! Nasıl oldu?"

"Arden! Kızım! Çok güzel olmuşsun!"

"Ya, teşekkür ederim Zeyneeep!"

Bordo, uzun kollu, bel üstünde, ince olan kazağımı giydim. Altıma basenlerimde olan eteğimi giydim. Bacaklarımın görünmemesi adına da siyah çorabımı giydim. Saçlarım kendinden kıvırcık olduğu için bir şey yapma gereği duymadım. Çok az makyaj yaptıktan sonra çantalarımızı alıp çıktık. Yolda giderken ne alacağımı halâ bulamamıştım. Doğum günü Meydan'da olduğu için şanslıydık. Doğum günü saatinden biraz daha erken gitmiştik hediye bulabilmek için.

                             *****
"Doğum günün kutlu olsun canımın içi."

"Teşekkür ederim Arden'im. Bu arada gelsene seni biriyle tanıştıracığım."

"Kim o?"

"Bir arkadaşım normalde Azerbaycan'lı ama üniversite için buraya geldi."

"Hmm."

"Sadig! Kardeşim gelsene bir"

"Efendim bro?"

"Kanka bu Arden. Bizden bir yaş küçük bu sene mezun oluyor."

"Merhaba Arden. Ben Sadig." Diyip elini uzattı. Elini sıkıp

"Merhaba Sadig. Memnun oldum"diyip uzatmış olduğu eli sıktım

"Yalnız kardeşim anlattığın kadar varmış hatta fazlası." diyiverdi birden ne olup bittiğine anlam vermeye çalışırken ikisi birbirlerine bakıp güldüler.

"Ee Arden hangi okuldasın?"

"Adım Anadolu'dayım ben."

"Ooo hangi bölüm?"

"ATT."

"İyi bari aramızda sağlıkçı var. Birimize birşey olursa yardım edersin artık?"

"Tabii seve seve." Diyip tebessüm ettim.

"Sen hangi bölümden mezunsun?"

"Ben anesteziden mezunum."

"E o zaman sağlıkçı olarak iki kişiyiz yardım edersin bana diye umut ediyorum?"diyip güldüm. Oda güldü ve dikkatimi çeken şey yanaklarında gamzesi vardı. Pardon! gamze dedim belediye çukuruydu.

2116 Kilometre,1 GünHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin