Chapter 17: Why does it hurt me so?

420 13 0
                                    

Christian’s POV

2 weeks had passed simula ng sabihin ko kay Jhinalyn ang dahilan ko. At sa two weeks na yun, sobra na din akong nasasaktan. Kapag kakausapin ko si Belle, umiiwas siya. Kung hindi naman siya iiwas, bigla na lang susulpot yung boyfriend DAW niya.

Hindi ako naniniwala na sila nga nung ingleserong kano na yan. Sweet na bang matatawag ang ginagawa nila ngayon? Psh! Mas sweet ako. Akala mo kung sinong gwapo, ang pangit naman niya. Lamang ako ng 1,000,000,000,000,000 ligo sa kanya. Wag niyong sabihing bitter ako dahil HINDI AKO BITTER! I am just stating the fact.

Nagpalakpakan sila pagkatapos kumanta ni Nathaniel. Siya lang ba ang magaling kumanta? Ako din noh! At mas magaling pa rin ako sa kanya

Ikaw din Christian. Kumanta ka. nakangiting sabi sa akin ni Jhinalyn. Yung parang may ibig sabihin.

Ako na lang. Marunong  din naman ako kahit papaano. Biglang inagaw ni En-jhay ang gitarang iaabot sana sa akin ni Jhinalyn. Tsk! Tsk! Seloso masyado.

Wag na! Si Christian na lang. Baka masira mo pa yang gitara. Sabi naman ni Jhinalyn at kinuha niya ang gitara mula kay En-jhay.

Grabe ka naman baks, marunong din naman ako nito. Anong akala mo sa akin hindi marunong? Mejo tumaas na din ang boses ni En-jhay.

Kinuha ko ang dala kong gitara sa likod ko at inilabas iyon sa case niya. Tumingin ako kay Annabelle at parang mejo gulat siya ng makita kung ano ang gitarang dala ko. Lagi ko namang dala to eh, ito ang niregalo niya sa akin sa last anniversary namin. At kaming dalawa talaga ang nag design nito. Binigay niya sa akin to ng walang disenyo at ang sabi niya kami ang magdedesign para original. Wala daw kasing katulad ang pagmamahalan namin noon. NOON... ang sakit lang, na hanggang kahapon lang kayo. Na hanggang sa nakaraan na lang kayo.

Nginitian ko siya at inumpisahang i-strum ang gitara. Napatigil din naman yung dalawa sa pag-aaway at napatingin sa akin. Nakita kong nanlilisik na yung mga mata ni En-jhay sa akin. Easy ka lang dude, Jhinalyn is my friend. No more no less.

She’s always on my mind,

From the time I wake up

'till I close my eyes

She’s everywhere I go

She’s all I know.

Though she’s so far away

It’s just keeps getting stronger

Every day

And even now she’s gone

I’m still holding on

So tell me where do I start

‘Cause it’s breaking my heart

Don’t wanna let her go

Maybe my love will come back some day

Only heaven knows

And maybe our hearts will find their way

Only heaven knows

And all I can do is hope and pray

‘Cause heaven knows

My friends keep telling me

That if you really love her

So this is how it feel (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon