Hoofdstuk 18

1K 96 23
                                    

P.O.V Chrissy

Zodra Joshua zijn lippen tegen de mijne aandrukt heb ik gelijk spijt van deze actie, waar ben ik in godsnaam mee bezig? Het enige waar ik nu aan kan denken is de zoen met Luke, het voelde zo veel beter. Snel trek ik me terug.

Dit was verkeerd. Ik had dit niet mogen doen. ''Het spijt me Joshua. Je bent een hele aardige jongen, begrijp me niet verkeerd, maar mijn gevoelens liggen bij iemand anders.'' Ik kijk beschamend naar de grond.

''Wat? Ik begrijp het niet'' Joshua kijkt me onbegrijpend aan. ''Ik dacht dat dit was wat je wou.''

Met rode wangen kijk ik naar de grond.

''Het maakt niet uit Chris. Vrienden?'' Ik kijk aarzelend omhoog, waar ik een glimlachende Joshua ontmoet. ''Vrienden.'' Vertel ik hem.

*

*

*

*

''Hallo!'' Ik open de voordeur maar er is niemand. ''Michael, Calum, zijn jullie thuis?'' Ik hoor wat gerommel uit de keuken komen, maar krijg geen reactie. Vreemd?

Ik loop naar de koelkast en pak er een blikje Coca Cola uit. Mijn oog valt op een wit papiertje, dat op tafel ligt. Ik vouw hem open, en lees de inhoud.

Heey, we zijn even voedsel gaan inslaan. Zijn zo terug. Xo Cal en Mikey.

Ashton en Luke komen binnenlopen. Ik wil naar hen toe gaan, maar Ashton geeft me een afkeurende blik, wat mij direct laat stoppen met lopen. Heb ik iets verkeerd gedaan?

Ik volg Luke en Ashton naar de kamer en kijk toe hoe ze op de bank neerploffen.

''Oh hey Chris.'' Ashton zegt het, zonder enige emotie. Ook Luke gedraagt zich anders, hij heeft me nog geen blik waardig geschonken.

''Jongens, als er iets is, zeg het dan alsjeblieft.'' Eindelijk heb ik Luke's aandacht. Ik schrik even. Zijn ogen zijn rood, en eronder zijn dikke wallen zichtbaar. Heeft Luke gehuild?

Het stil voor een minuut of 3. Luke is de de eerste die de stilte verbreekt.



Missing you ➳ L.HWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu