Cracks of the Broken Heart (Shardon Story)

Chapter 27

Bumalik kami ni Donny sa table namin na parang walang nangyari.
"Bakit ang tagal mo? Akala namin magkasama kayo ni Donny. Hinahanap din kasi siya ng girlfriend niya. Pareho kayong nawawala." salubong ni Mommy sa akin nang makaupo na ako sa tabi niya.
"Umerna lang po ako, My. Ang dami ko kasing kinain kanina." palusot ko.
"Oh, I see." saad niya. Sinulyapan ko naman si Donny na kausap ngayon ni Janina. Umiwas ako ng tingin nang magtagpo ang mga mata namin. Shxt! Hindi pa ako maka get over kanina. Sinulyapan ko ulit siya. Nakatingin na siya sa akin and I saw a visible smirk on his face na agad ko namang ginantihan.
"Okay guys!" umiwas ang tingin ko sa kanya nang magsalita si Blaire.
"May I request Ms. Sharlene to sing with us tonight." sabi ni Blaire at pinaypayan ako na pumunta sa stage.
"No, no. I don't sing." sabi ko na nahihiya.
"Please...pagbigyan mo na kami. It's your birthday anyway." pamimilit niya. I sighed and get up. Naghiyawan naman sila. I went to the stage.
"May I borrow your guitar?" pabulong na tanong ko sa isang kaband mate ni Janina.
"Of course." tugon niya nang nakangiti at binigay yung gitara niya. I started strumming a guitar as I looked at him. He looked back. Nakangiti siya at nagtathumbs up just like an old days.

Looks like we made it
Look how far we've come my baby
We mighta took the long way
We knew we'd get there someday.

Buong kanta, sa kanya lang ako nakatuon. I don't even care kung mapansin man nila o hindi iyon.

They said, "I bet they'll never make it"
But just look at us holding on
We're still together still going strong

You're still the one I run to
The one that I belong to
You're still the one I want for life
(You're still the one)
You're still the one that I love
The only one I dream of
You're still the one I kiss good night

Hindi maalis sa kanya ang tingin ko. Also, never din niyang inalis yung tingin niya sa akin kahit pa kinakausap na siya ng katabi niya.

You're still the one I run to
The one that I belong to
You're still the one I want for life
(You're still the one)
You're still the one that I love
The only one I dream of
You're still the one I kiss goodnight

Luminga-linga pa siya sa paligid kung merong nakatingin sa kanya. Then he mouthed, 'I love you' to me na agad ko namang sinuklian ng ngiti.

I'm so glad we made it
Look how far we've come my baby.

Nang matapos ang kanta ko, agad kong binigay yung gitara sa may-ari at nagpasalamat. Bababa na sana ako ng pigilan ako ni Blaire.

"Hep! Wag ka munang umalis diyan. May surprise kami sa iyo." sabi niya nang nakasmirk. May masama ata itong binabalak.
"Ladies and Gentlemen, our big surprise for Sharlene, please welcome...her love of her life!" sigaw niya. Natameme ako nung lumabas si Ricci na may hawak ng bouquet of flowers. OMG! Ngumiti ako habang papalapit siya sa akin.
"Happy birthday, Lady." bati niya at niyakap ako.
"Thank you, Ricci. Akala ko nakalimutan mo na." sabi ko.
"Why would I? Ako pa ba?" sabi niya sa akin.
"I may not be the first one to greet you, but I am telling you that I will be the last." sabi niya. I looked at my wrist watch and it's already quarter to 12 am. I smiled again. I guess he's the last one. Dahil hindi man lang ako binati ng lalaking iyon. Naghalikan na kami't lahat-lahat, hindi pa rin niya ako binati. I looked at him from afar na agad ko namang ikinaiwas dahil masama ang tingin niya sa amin. I think he's jealous. OMG!
"I missed you." agad kong ipinukol yung atensyon ko kay Ricci nang magsalita siya.
"I missed you too, cutie." sabi ko. I'm sure maaasar yan dahil ayaw niyang tinatawag siya cute. He groaned. I told you. Hahaha!
"Isang kiss naman diyan, Ricci." sabi ni Blaire na ikinahiyaw naman nilang lahat...well except for my mad man. Damn! Kung nakakamamatay man siguro ang tingin, kanina pa kami pinaglalamayan dito. Ngumiti lamang si Ricci saka hinalikan ako sa pisngi. Humiyaw ulit sila. Mga baliw to.
Bumaba na kami sa stage tsaka siya bumati sa mga taong nasa table namin.
"Ang gwapo mo naman, hijo. Nililigawan mo na ba ang anak namin?" diretsang tanong ni Mommy.
"Hindi yan nanliligaw, my. We're just friends and besides..." hindi pa ako natapos magsalita nang akbayan niya ako at nilapit sa kanya.
"Not yet but I am formally ask for your permission if you could let me court your daughter?" tanong niya kila Mommy na ikinagulat ko naman. Wait...what?
"Of course, hijo. Ayaw naming tumandang dalaga yang anak namin. Pakasalan mo man yan, we won't bother." sabi ni Mommy na ikinatawa naman nila habang ako ay gulat na gulat pa rin. Bakit niya ako liligawan? Does he even like me? I pulled him outside.
"Ano yun, Ricci? Are you really courting me? Nahihibang kana ba?" tanong ko.
"Yes. I like you a lot, Shar. I waited for this moment just to court you. Maybe you feel heartbroken right now but I will let you use me just to forget him and please let me love you." sabi niya.
"But Ricci, kaibigan kita. Ayokong masira iyon at ayokong gamitin kita because I treasured you." sabi ko.
"No, I am courting you and you can't do anything about it." sabi niya sa akin at hinalikan niya ako sa forehead.
"Why are you forcing her to love you?" halos mapatalon ako nang marinig ko ang boses niya sa likuran ko.
"And who are you?" tanong ni Ricci.
Donny let out his sarcastic laughed. I sensed trouble.
"Tara na sa loob." pinilit kong pasiglain ang tono ko.
"Hoy! Papasok ba kayo o iiwan ko kayo diyan?" tanong ko at pilit na nilalabanan ang kaba dahil sa mga tingin nila sa isa't-isa.
"Okay, as you say so." sabi ni Ricci at hinawakan yung kamay ko papasok sa bar. My head turned around. I saw Donny looking at us. He's disappointed. I mouthed 'sorry' to him.