Τα Χριστούγεννα του Βιβλίου

*

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα βιβλίο που βαρέθηκε να ζει στριμωγμένο στο ράφι. Θέλησε να το σκάσει, να ζήσει λίγη από τη μαγεία των γιορτών. Αποχαιρέτησε τους συντρόφους του κι όταν τα φώτα στο βιβλιοπωλείο έσβησαν, γλίστρησε απαλά κι έπεσε στο πάτωμα. Το επόμενο πρωινό, δυο μαύρα αρβυλάκια σκόνταψαν πάνω του. Ένα πρόσωπο τυλιγμένο σε ένα πολύχρωμο χνουδωτό κασκόλ έσκυψε και το κοίταξε καλύτερα. Μόνο για μερικά δευτερόλεπτα. Μετά το σήκωσε και το έβαλε στη θέση του. Αγόρασε ένα χριστουγεννιάτικο παραμύθι, ζήτησε να το αμπαλάρουν για δώρο κι έφυγε βιαστικά από το κατάστημα. Στο δρόμο τα αρβυλάκια έτρεχαν για κάμποσα μέτρα σκουντουφλώντας σε περαστικές τσάντες παραγεμισμένες με ψώνια. Μετά από πέντε λεπτά δίστασαν, σαν κάτι να ξέχασαν ή να θυμήθηκαν. Στάθηκαν. Έκαναν επιτόπου στροφή και γύρισαν στο βιβλιοπωλείο. Μπήκαν, προσπέρασαν ξύλινα παιχνίδια, κατασκευές με γκλίτερ, μπάλες από ανακυκλωμένο χαρτί κι έφτασαν πάλι στο ράφι. Ξέχασα ένα δώρο... ίσα που ακούστηκε. Στον εαυτό μου. Το βιβλίο τρεμούλιασε, απ' το εξώφυλλο μέχρι την τελευταία του σελίδα. Έκανε μια βουτιά στα γαντοφορεμένα χέρια. Έφυγαν μαζί, βουρ για τα Χριστούγεννα.