Bitmesin Hikayemiz (Hayalet Serisi 2) #Tamamlandı#

Yılbaşı Özel Bölüm

Aralık 2019

Bugün 31 Aralık'tı yeni yıl yeni mutluluklar getirir sözüne hiç inanmazdım ta ki Ufuk ile evlenip kucağıma oğlumu alana kadar.
Anne ve baba sevgisi bilmeyen ben anne olmuştum. İkinci çocuğumuz da yoldaydı.

"İnci tanem iyi misin canın bir şey istiyor mu?" Ufuk'un gökyüzü misali mavi gözlerinin içine baktım.

"Yürek yangınım sorun ne?" Bugün endişeli gibiydi sanki ölümün soğuk nefesi kapımı çalmış da farkında değilmişim gibi davranıyordu.

"Yok sorun yok." Bunca yıldır onunla nefes almıştım bir şey olsa kedere bürünen gözlerinden anlardım.

"Seni kendimden çok iyi tanıyorum sorun ne?" Gülümsemeye çalıştı.

"Ufuk hadi sene kardeşim." Burak'ın koyu kahverengi gözlerinin içine baktım yüzü demir kadar sertti.

"Tamam kardeşim geliyorum. Sen arabada bekle." Burak başını olumlu anlamda salladı gözlerimin içine güven verircesine baktıktan sonra gitti. Ufuk yüzümü avuçlarının içine aldı.

"Gidiyorum inci tanem. Kendine ve çocuklarımıza iyi bak olur mu?" Gözlerinin içine anlamsızca bakakaldım.

"Ufuk ne oluyor Allah aşkına savaşa gidiyor gibi tepki vermen normal mi?" Hiçbir şey demedi onun yerine alnımdan öptü gitti.

"Selda iyi misin?" Umman'ın mavi ela karışımı gözlerinin içine baktım.

"Umman neler oluyor?" Sesim telaşlı çıkmıştı.

"Ne olacak canım?" Tek kaşımı kaldırdım Umman'ın sözleri yarım kaldı.

"Yok bir şey. Onu bunu bırak da bebek nasıl?" Konuyu geçiştirmeye çalıştığının farkındaydım. Üzerine ne kadar gidersem gideyim istediğim cevabı alamayacağımın farkına vararak elimi karnıma koydum.

"Çok iyi teyzesi," dedim. Gözleri doldu.

"Kızım yaşasaydı şimdi Barış ile aynı yaşta olur muydu?" Gözlerim doldu.

"Ben ne yaptım da Kemal ve kızım beni bırakıp gittiler neden geçmişte yaptığım hataların ceremesini Kemal ve Sara ödedi." Sesi boğuk çıkmıştı elini tuttum. Evlat acısını bilemezdim onu nasıl teselli edeceğimi bilmiyordum?

"Ben kocamı ve evladımı kaybetmedim bunun nasıl bir his olduğunu bilemem ama aileyi kaybetmenin nasıl his olduğunu bilirim?" Gözlerim doldu gözlerinin içine baktım.

"Allah hiç kimseye evlat acısı yaşatmasın Selda çok zor. Onu mezara koyduğun an sanki duygularını da onunla birlikte gömüyorsun. Onlar öldüğü zaman nefessiz kalmış gibi hissettim. Allah'a her gün yalvardım." Elinden tuttum titreyen elimle gözyaşlarını sildim.

"Ağlama kocan ve kızın bu halini görürse üzülürler. Kemikleri sızlar," diye fısıldadım. Gözyaşlarını sildi yüzünde buruk bir gülümseme belirdi. Aklım Ufuk'da kaldığı için aklıma gelen hinlik ile şimdiden doğmamış bebeğimden özür diledim.

Timsah gözyaşlarım yanaklarımdan aşağıya doğru yol akmaya başladı. Umman şaşkınlıkla gözlerimin içine baktı. Endişe ile ayağa kalktı. Elimden tuttu.

"İnci tanesi iyi misin ne oldu?" Bir elimi karnıma, bir elimi kalbime götürdüm.

"Değilim hissediyorum kocama bir şey oldu." Kaşlarını çattı ne demek istediğimi anlamadığı yüz ifadesinden belli oluyordu. Derin bir nefes aldım. Zamanında oyunculuk kursu aldığım için minnet duyacağımı hiç düşünmezdim. Belki de o zaman hayattan vazgeçip, Fuat'a 'sıkacaksan sık' diye meydan okuyup kurşunların hedefinin yürek yangınımın olmasından dolayı olsa gerek.