That's her sister.

1.

Amelia
- Czy to aż takie ważne jak się ubiorę?- pytam oburzona Anne.
Od godziny wybiera mi ubrania i ustala zasady w jaki sposób mam zachowywać się w szkole, żeby jej „nie zniszczyć", ponieważ jako „elita" musi dbać o swój wizerunek. Nawet obiecała, że po powrocie ze szkoły mi je spisze.
- Nie możesz ubrać się w to.- powiedziała pokazując na czarne jeansy i bluzę takiego samego koloru.
- Wierz mi, jakby to zależało od ciebie to serio bym się przejęła, ale tak nie jest, wiec wybacz. Nie chce się spóźnić na pierwszy dzień w mojej nowej szkole.- mówiąc to zabrałam plecak i minęłam ją w progu drzwi mojego pokoju.
Szybko zabrałam drugie śniadanie ze stołu w kuchni, żegnając się z mamą i wyszłam kierując się na przystanek.

Chyba zaczynam się bać. W pewnym sensie nie mam sie czego bać, raczej jestem osobą, która się zbytnio nie wyróżnia. Nauką chyba nie musze się martwić, jestem pewna, że nie będę miała żadnych problemów z opanowaniem materiału.
Moje zamartwiania przerwał dźwięk hamującego autobusu. Wsiadając odrazu zauważyłam ten podział. Nawet nie myślałam o siadaniu z tylu, usiadłam jak najbliżej wyjścia, czyli w pierwszym rzędzie.
Nie mam zamiaru iść w ślady mojej siostry. Moim zdaniem jej tryb życia jest nieodpowiedzialny. An nie myśli o przyszłości i o nauce. Woli zabawę, co najpewniej wpłynie negatywnie na jej przyszłe zycie. Ja w szkole tylko i wyłącznie skupiam się na nauce i mojej przyszłości. Nie lubię jak osoby mnie rozpraszają.

Wychodząc z autobusu odrazu zauważam parking, gdzie wyróżnia się pewna grupa. Niemal niezwłocznie rozpoznaje moją siostrę i jej znajomych. Jestem pewna, że Rey by się tu wpasowała.