روايه " هتحدى الظروف "
ل " فاطمه عيد
( قبل ما نبدأ الحلقه ف كام حاجه لازم توضح .. بالنسبه للى بيقول هو ازاى دكتور جامعى وقدوه بيعمل كده .. المستقبل المهنى ملوش اى علاقه بخلوقيات الشخص .. ف اى مجال ف العالم هتلاقى الكويس والوحش .. هو خارج نطاق وظيفته حر ف حياته لكن هو مش بيشرب قدام الطلبه او بيقل ادبه بالعكس هو جد جدا ف شغله وبيمارس مهنته بضمير وقدوه حقيقه داخل المقر التعليمى غير كده دى حياته الخاصه .. فمجاله الوظيفى ملوش علاقه بسلوكيات حياته .. بالنسبه بقي ان ازاى روح سامحت زين بسهوله وتعايشت بعد اللى عمله .. اولا هى صغيره ومعندهاش خبره كفايه ف الحياه ف هى اتبسطت باللى عملهولها بعد كده لانه حرك مشاعر الطفله اللى جواها .. مشاعرها لسه بريئه منتهكتش فباقل حاجه هتسامح وتتبسط .. ثانيا انا مقولتش ان زين ضربها لانى ضد ان راجل يضرب ست من الاساس .. هو كان عنيف ف حركاته معاها بس دا اللى خلى علامات تظهر ع جسمها .. وبعدين هى بيضه جدا ف باقل حركه هتعلم ع جسمها .. دا غير انها شاركته الغلط من البدايه .. مينفعش اقدم اكله طعمها حلو لشخص جعان بقاله كتير واديله معلقه وبعدين اشيل الاكل والمفروض انه يتعايش وعادى .. دا بالظبط اللى حصل هى سمحتله يقرب وبعدين بعدته ف وقت هو خلاص عقله وقف عن التفكير ومشاعره بس اللى بقت تحركه فبديهى هيبقي صعب عليه يبعد دا غير انها استفزته ف الكلام بلاش ننسي دا برضو .. اعتقد اللى عمله لما لقاها تعبت بالشكل دا ووفرلها كل سبل الراحه كده ده ع الاقل تكفير بسيط ع للى عمله .. والمركب اللى ظبطها وعملها فوق الخيال وابتكر ازاى يصالحها ويفرحها دا برضو كفايه .. لكل فعل رد فعل ودى الخلاصه اللى حابه اوصلها 👌 )
حلقه 8
( تنزل تستناه تحت وهو يسلم الشاليه ويحط الشنط ف العربيه .. يركبوا العربيه ويتجهوا للقاهره .. بعد 6 ساعات يوصل زين القاهره .. وهما ع الطريق يلاقى عربيه وقفت قدامه بالظبط .. يحاول يعديها لكن العربيه اتحركت ووقفت قدامه برضو .. يقف زين مستنى العربيه تتحرك .. لكن العربيه متحركتش وفضلت واقفه .. يدوس ع الكلاكس كتير والعربيه مازالت واقفه .. لسه زين هينزل يقاطعه نزول شخص من العربيه اللى قدامه .. اول ما تلمحه روح تتخض ويظهر ع ملامحها الخوف .. وتمسك ايد زين تمنعه ينزل )
روح بخوف : زين امشي بسرعه
زين باستغراب : ليه ؟!
روح : اصل.......
( يقاطعها وصول الشخص جنب شباك روح )
هارون : انزلى
زين : هى مين اللى تنزل ؟؟
( ينزله زين ويقف قدام باب روح )
زين : خير !
هارون : الوليه دى مرتى
زين : نعم !!!! .. مراتك ازاى يعنى ؟؟
هارون : كنا هنكتبو الكتاب قبل ما انت تخطفها
( زين يستوعب من شكله وهيئته وكلامه ان هو دا العمده اللى كان عايز يتجوزها )
زين : مبدئيا هى مراتى انا مش خاطفها ولا حاجه .. ثانيا مين حضرتك ؟!
هارون : مش مهم تعرف مين .. المهم انك تخليها تنزل عشان تعاود معايا
زين : بص انت شكلك كده شارب حاجه .. اتكل ع الله وشوف كنت رايح فين .. انا مش فايقلك
هارون بتحدى : مش هتكل غير وهى ويايا .. الا ورحمه ابوى اخدها واسيبك ع نقاله
يضحك زين باستهزاء : انت راجل كبير والله انا خايف عليك احسن يحصلك حاجه من اللى هعمله فيك
( يبصله هارون وابتدى يتنرفز من بروده ولسه هيقرب عشان يفتح الباب .. زين يمسك ايده ويلويها ورا ضهره .. يقرب ع ودنه )
زين : لو دكر قرب منها تانى .. انا لحد دلوقتى بهدد بس بلاش انفذ عشان اقسم بدينى ما هرحمك ومش هسيبك الا ع نقاله فعلا زى ما قولت
هارون بعصبيه : سيبنى والا هندمك
( زين يزقه جامد لدرجه انه كان هيقع )
زين ببرود : وانا عاوز اندم
هارون بنرفزه : انا هسيبك دلوقتى لكن هعاود تانى ووقتها هتكون نهايتك
زين بابتسامه : منتظرك
( يبصله بعصبيه ويسيبه ويمشى .. زين يركب العربيه يلاقى روح خايفه وكمشانه ف نفسها .. يستغربها جدا .. كان عاوز يتكلم معاها بس حس ان الوقت مش مناسب انه يتناقش .. مسك ايدها بهدوء وهى بصتله .. حرك راسه وبصلها بمعنى اطمنى .. تتنهد وتحاول تتحكم ف خوفها .. يتحرك بالعربيه .. يعدى الوقت .. يوصلوا البيت .. يدخلوا البيت يلاقوا كل الانوار مطفيه والبيت هادى جدا )
زين : تقريبا نايمين
روح : امممم
زين : متعمليش صوت عشان مش فايق اتكلم مع حد دلوقتى
روح : متقلقش مش هيحسوا بينا
زين : تمام
( زين يمشي ووراه روح .. فجاءه يسمع صوت ازاز اتكسر والصوت كان عالى جدا .. يبص وراه بسرعه ويلاقى النور اتفتح .. كامل ومايسه صحيوا ع اثر الصوت .. يبص يلاقى روح واقعه ع تربيزه الصالون والازاز اللى ع وش التربيزه اتكسر كله .. يتخض ويجرى عليها )
زين بحذر : استنى متتحركيش
روح بوجع : الازاز واجعنى .. مش قادره افضل كده ومش عارفه اقوم
( زين يساعدها تقوم بحذر خوف عليها ان الازاز يدخل ف جسمها او تتعور ..يقومها وينيمها ع كنبه الصالون )
مايسه : ف حاجه وجعاكى ؟
روح : لا انا كويسه
كامل : طب بطنك ورجلك كويسين ؟؟
روح : ايوه كويسين
كامل : الحمدلله .. مقولتوش انكو راجعين يعنى .. كنا استنيناكو ع الاقل
زين : محبناش نقلقكو
مايسه : طب انتو رجعتو بدرى كده ليه .. دا يدوب يومين
زين : عشان عميد الكليه تعبان وواخد اجازه .. فقطعوا اجازتى عشان الطلبه الجداد
مايسه باستغراب : وانت مالك بالطلبه الجداد يعنى ؟!
زين : المقابلات بتاعتهم لازم تتعمل والعميد تعبان .. فكلفونى بداله
( كامل يفتكر روح ومقابلتها )
كامل بتوتر : ويكلفوك ليه ؟ ما يشوفوا حد تانى .. هو دا شغلك !!
زين : عادى بقي
كامل : لا لا مش عادى ارفض الكلام دا .. هو اى شغل ولا ايه
زين : ارفض ليه يعنى ؟؟ .. الموضوع عادى مفهاش حاجه لما اشيل عن الراجل طالما تعبان
كامل بتوتر ظاهر : ارفض وخلاص دى مش شغلتك
( زين يستغرب ابوه جدا وف نفس الوقت مش فايق للنقاش معاه .. فيتظاهر بالاستسلام )
زين : ان شاء الله
كامل : هترفض يعنى وهتخلى حد غيرك يعمل المقابلات ؟!
زين : باذن الله
كامل بارتياح : عين العقل يابنى
مايسه : يلا يا زين خد مراتك وادخلوا ارتاحوا .. اكيد تعبتوا من المشوار
زين : تمام بعد اذنكو
( يمسك ايد روح ويقومها .. يدخلوا الاوضه ويقفل زين الباب ويبصلها )
زين : دا اللى محدش هيحس بينا صح ؟؟
روح باحراج : مكنتش اقصد
زين : وقعتى ازاى ؟!!
روح : مش عارفه .. انا خبطت ف حاجه ومحستش بنفسي غير وانا واقعه ع التربيزه
زين : الحمدلله عدت ع خير .. غيرى هدومك عشان ننام
روح : طب اخرج بره عشان اغير
زين : نعم ياختى ؟!
روح باحراج : هقلع قدامك ازاى يعنى !!!
زين بضحك : نعم تانى !!! انتى فقدتى الذاكره ولا ايه ؟؟؟
روح : لا مفقدتهاش بس دى حاجه ودى حاجه تانيه .. مش انت قولتلى كده
زين : انتى حافظه مش فاهمه يعنى ! .. حبيبتى غيرى وبعدين اشرحلك انا مش فايق حاليا
روح بابتسامه : انت قولت حبيبتى ؟
( زين يستوعب تلقائيته ويحس انه فعلا مبقاش مسيطر ع كلامه او افعاله معاها .. يبصلها ف عينها بصه طويله والنظره مكنتش ف صالحه .. كل مره يبص فيهم يدخل ف دوامه بتذهب عقله وتفكيره وتسحره ومع ذلك مش بيقدر يخرج منها .. يقرب منها ويقف قصادها بالظبط ويحاوطها بايده )
زين بابتسامه : تعرفى ان عيونك مخدر سريع المفعول
( تضحك روح ع شكله وابتسامته )
زين : يعنى انا مش مقاوم عينكى تقومى ضاحكه كمان .. ينفع كده !
روح بضحك : لا مينفعش
زين : طب روح انا محاوطك بايدى بقالى دقايق وبعدين .. هتسيبى ايدك جنبك كده كتير !
روح : المفروض اعمل ايه ؟!
زين : تحضنينى مثلا
روح : اها
( تحضنه روح وزين يبصلها )
روح : بتبصلى كده ليه ؟!
زين : مش غريبه انك مش عارفه اى حاجه خالص وانا اللى بوجهك
روح : ايه الغريب ف كده !!؟
زين : يعنى امبارح انا اللى كنت بقولك اعملى وسوى .. حتى دلوقتى اقل حاجه لازم اقولك عليها .. الموضوع بقي متعب وانا مش متعود ع كده
روح : ايه التعب ف كده ؟؟ .. مش انت لما بتقولى ع حاجه بعملها ع طول ومش بعترض !!
( زين يسيبها ويقعد ع السرير )
زين : مش الفكره انك بتعملى او لا .. الفكره ان الموضوع مبقاش ممتع .. بحسه درس خصوصى
روح : مش فاهمه برضو ؟! .. المفروض اعمل ايه !!!
زين : تعملى لوحدك .. تتعلمى ازاى تتعاملى معايا .. يعنى مثلا ف كذه حاجه وضحتهوملك امبارح .. المفروض انهارده تعمليهم بتلقائيه .. مش كل مره هقولك اعملى
روح : مش من مره هحفظ واتعامل يعنى .. محتاجه وقت
زين : تمام خدى وقتك .. بس مش لدرجه حضن .. مش كل ما اعوز هقولك احضنينى كده الموضوع بقي ممل
روح : انت خليتها محاضره ليه ! انا مكنتش فاهمه انك عاوز قله ادب
( يضحك زين بصوته كله وهى تبصله بحده وتحط ايدها ف وسطها )
زين بضحك : انتى ازاى فصيله كده ؟!
روح : ع فكره الموضوع مش مضحك
زين بضحك اكتر : الموضوع مسخره
روح : بطل ضحك بضايق
زين : ايه اللى يضايق ف كده !
روح : انك بتضحك
زين : انى اضحك دى حاجه تضايقك ؟!
روح : لا انك تضحك عليا دا شىء يضايق
زين : خلاص مش هضحك نتكلم جد بقي
روح : ياريت
زين : اولا مفيش حاجه اسمها قله ادب بين راجل ومراته .. بطلى عقليه الاطفال دى
روح : اتكلم جد من غير تهزيق لو سمحت
زين باستغراب : فين التهزيق ف كده !
روح : انا مش طفله وانت بنفسك امبارح قولتلى انتى احلى ست شوفتها ف حياتى وانتى بتغنينى عن اى ست تانيه .. يعنى انت معترف اهو
زين : ف فرق بين انك ست جميله وانك طفله .. دى حاجه ودى حاجه
روح : الاتنين واحد
زين : مش هتفهمى دلوقتى . محتاجه وقت وهتفهمى الفرق لوحدك
روح : طيب
زين : انا عاوزك تكفينى .. مش عاوز اتأثر باى ست غيرك .. عاوزك تتملكنى لانى صعب اتعايش مع واحده بوجهها ف اقل حاجه .. حاولى تتفهمى دا
روح : وانت حاول تتفهم انه صعب .. انا طول حياتى متعاملتش الا مع بابا بس .. هكون الست اللى انت عاوزها ازاى !! صعب جدا اللى بتطلبه
زين : وانا صعب اعيش كده .. الموضوع مش ممتع بالنسبالى .. بحس انى بدى درس او قاعد ف محاضره مثلا .. دا غير انك ما شاء الله مش بتفوتى حاجه الا لما تسألى وكل شويه بتفصلينى ف النص .. اه بتبسط بس مش مرتاح كده
روح : مش فاهمه انت عايز ايه دلوقتى !!
زين : عايز حاجات بتتفهم مبتتشرحش
روح : انت بتتكلم بالالغاز ليه ؟؟؟
زين : جايز انتى مفكراها الغاز لكن انا صريح جدا معاكى
روح : اممممم ممكن
زين : اقولك ع حاجه .. متفكريش ف الموضوع .. اقفلى دماغك واتصرفى بتلقائيه وهتلاقى نفسك بتتعلمى لوحدك .. طول ما بتشغلى دماغك ف الموضوع دا هيفضل ممل وروتينى
( روح تبصله ف عينه مباشره وتقرأ كلام كتير متفهمش الا بلغه العيون .. تقرب منه وهو قاعد وتبتسم بهدوء وهو يبادلها الابتسامه .. تقعد ع رجله وتضمه لحضنها جامد وقررت الليله دى توقف عقلها وفضولها وتعيشها زى ما هو عاوز بتلقائيه وبدون تفكير .. يعدى اليوم .. تانى يوم الصبح .. تصحى روح وتلاقى زين لسه نايم .. تقوم تدخل الحمام وتاخد شاور .. تخرج تلبس هوت شورت وبدى قط وتقرب ع زين وتقعد جنبه ع السرير .. تبص ع ملامحه بتفحص وتبتسم .. تقرب عليه وتبوسه برقه .. ميصحاش ..تبوسه تانى .. ميصحاش برضو .. تبوسه بعنف يفتح عينه مره واحده ويبصلها )
زين بصوت غالب عليه النوم : ف ايه يا امى مالك !
روح بابتسامه : صباح الخير
زين يضمها لحضنه : صباح النور
روح : يلا قوم اجهز عشان عندك شغل .. عقبال ما احضرلك الفطار
زين يغمض عينه : مش وقته شغل
روح بابتسامه وهى بتمشي ايدها ع شعره : قوم بقي وبطل دلع
( يفتح عينه بصعوبه ويبصلها .. تشيل الغطا من عليه وتقف وتشده من ايده )
روح : قوم يلا بقي
زين بتنهيده : حاضر
( يقوم زين ياخد شاور وروح تلبس اسدال وتروح تحضرله الفطار .. تخلص وتاخد الفطار وتدخل الاوضه تلاقى زين لسه بيلبس .. تحطه ع التربيزه اللى ف الاوضه وتقرب منه )
روح بابتسامه : اساعدك
زين : هتعملى ايه يعنى !
روح بدلع : اى حاجه
يضحك زين : لا شكرا متأخر ع الشغل
روح برقه وهى بتشد الكرافت : انت الخسران
( تاخد الكرافت وتديله ضهرها وتمشى بدلع وتقعد ع الكرسي وهو كل دا متابعها ومبتسم .. يقرب عليها )
زين : هاتى الكرافت متأخر
روح : تو تو
زين بضحك : مش وقته دلع انجزى
روح بتتصنع الغرور : اتدلع براحتى
( يضحك زين ويقرب عليها جامد وبيبن انه متجاوب معاها .. روح هنا ابتدت تهدى وتتوتر .. وزين لاحظ توترها دا وابتسم )
زين : خلاص خليها معاكى
( تديهاله روح )
روح : لا لا اهى خدها
زين بابتسامه خبث : الله مش كنتى عاوزه تساعدينى من شويه
روح بتحاول تتوهه عن الكلام : مين دى !
زين بضحك وهو بيتعدل : امى
( يقوم يكمل لبسه ويفطر هو وروح وبعدها يروح شغله .. ف مكان تانى .. ف شرم الشيخ .. سوزى قاعده ع السرير بتشرب سجاير بنرفزه )
سوزى بعصبيه مكتومه : انا يسيبنى عشانها انا ؟؟ .. لا وكمان ياخدلها شاليه بره .. دا عمره ما قدر يستغنى عنى .. البت المفعوصه دى تعمل كده !!!!
احمد : اهدى بس يا قلبى .. البت كرباج الصراحه وتستاهل
( تبصله بنرفزه )
سوزى : انت كمان بتقول كده !!! هلاقيها منك ولا منه ؟؟
( احمد بيحاول تلطيف الجو )
احمد : لا مين قال كده .. داانتى ست ستها .. مفيش ف حلاوتك انت يا قمر
سوزى بنرفزه : البت دى لازم تنتهى
احمد : ليه بس كده !
سوزى : انا مفيش واحده ع وجه الارض تتفضل عليا .. انا مفيش واحده تخطف منى حد .. انا هعلمها ازاى تاخد حاجه من سوزى رشوان
احمد : هتعملى ايه يعنى ؟
سوزى : معرفش بس كل اللى اعرفه انى عاوزاها تطلق وتترمى زى الكلبه وزين يرجعلى ويعرف ان راحته الحقيقيه معايا .. عاوزه ارجع كرامتى اللى اتهانت بالشو الرخيص اللى عملهولها زين ع حسابى
احمد : معتقدش ان زين ممكن يطلق .. الموضوع صعب خصوصا ان البت واكله عقله
سوزى تشرب من السيجاره : ومين قال انه هيطلق لوحده .. اومال انا مفاتحه الموضوع معاك ليه
يبصلها احمد : ناويه ع ايه ؟؟
سوزى بابتسامه خبيثه : هقولك
( تقوله سوزى ع اللى بتفكر فيه واحمد يبتسم ويحس بالانتصار لان دا كان غرضه من اول ما شاف روح .. يفضلوا يتفقوا ع الخطه وكل واحده حاطط هدف ف دماغه وانه عاوز يقضى ع زين وروح .. اهداف مختلفه لكن ف النهايه المصلحه واحده .. تعدى الايام من غير اى جديد .. روح وزين ابتدوا يتعاملوا ك زوجين حقيقين وابتدوا يفهموا بعض اكتر .. والحياه بدأت تتظبط بينهم .. ف يوم زين نزل بدرى لشغله كالعاده .. وروح كملت نوم .. تصحى ع صوت خبط ع باب الاوضه .. تقوم تلبس الاسدال وتفتح تلاقيه كامل )
كامل بابتسامه : صباح الخير
روح بصوت غالب عليه النوم : صباح النور
كامل : حاولى تجهزى عشان المقابله بعد ساعتين
روح باستغراب : مقابله ايه ؟؟
كامل : مقابله الكليه
روح : مش فاهمه !! يعنى ايه اصلا ؟؟
كامل : واضح ان السفر خلانى نسيت اقولك .. انا قدمت ورقك ف الكليه وانتو مسافرين واتقبلتى ودى مقابله شخصيه شىء روتينى بيتعمل قبل دخولك الجامعه عشان نخلص اجراءات التقديم
روح : انا نسيت اقول لزين خالص ع حكايه الجامعه دى
كامل : متقلقيش هو هيعرف
روح : هيعرف ازاى ؟!
كامل : هيعرف بعدين .. مش وقته كلام دلوقتى .. اجهزى لان يدوب نلحق وبعدها اقولك
روح : اوكى
( تدخل روح تجهز نفسها وكامل يستناها .. تخلص روح وتخرج .. ياخدها كامل ويروحوا الجامعه .. يعدى الوقت .. ف الجامعه وبالتحديد ف مكتب عميد الكليه .. يدخل راجل المكتب )
الراجل : دكتور زين كده فاضل مقابله واحده
زين : ليه هى كام مقابله انهارده ؟!
الراجل : 6
يتنهد زين : طيب لو موجود خليه يدخل
الراجل : ايوه لسه واصل
زين : دخله ..........
يتبع ......
توقعاتكوا ؟!!.......
ف واحده طلبت تقديم موعد الروايه عشان شغلها وبتصحى بدرى وهى بتحبها وبتستناها دايما .. الميعاد هيتقدم من اول بكره وهيكون 9 بدل 12 💙 .. واى حد محتاج حاجه معينه ف الروايه واقدر اعملها هعملهاله لانى حقيقى بتبسط من تعلقكوا بالروايه وحبكوا ليها .. بالنسبه لتطويل الحلقه انا غصب عنى والله ع حسب ظروف يومى احيانا بقدر واحيانا لا وهى قيد الكتابه ف الموضوع بيبقي مرهق بالنسبالى اتمنى تعذرونى ف تلبيه الطلب دا لان حجمها بيبقي ع حسب افكار الحلقه وظروفى ف اليوم وبالنسبه لحلقتين هى نفس فكره تطويل الحلقه الواحده صعب جدا عليا والله لو ف مقدرتى مش هتأخر عنكم ✋💙
