Sonnet of A Broken Heart

Prologue

*****

Aiden, what's wrong? I curiously asked him.

Nothing's wrong, just, don't mind me Ness. He answered me coldly.

Naramdaman ko na naman ang pagiging cold niya sa akin na minsan lang nangyayari. Sigurado ako na meron siyang tinatago sa akin. Medyo kinabahan ako dahil masyado siyang seryoso pero hindi siya nilubayan ng kulit ko dahil gusto ko paring malaman. So I asked him again.

If there's something wrong or something that you want to say, just spill it, I'll listen. Matagal siyang natahimik.

Okay! Tungkol saan ba iyan at parang hirap na hirap kang i-share sakin.

Ness I need a break. Seryoso ang pagkakasabi niya pero binalewala ko lang.

Hahahaha bakit kailangan ng break? Para saan ang break? Sa motor mo ba hahahaha.

Tawa ako nang tawa to lighten the mood, ginawa ko pang joke yung brake sa motor pero ako lang iyong tumatawa. Inungusan lang niya ako dahil siguro hindi ko sineryoso iyong sinabi niya.

Bakit? Sumeryoso na rin lang ako.

Anong bakit? nalilitong tugon niya.

Gusto mong makipaghiwalay di ba? Tinatanong ko kung bakit? Wala na ba akong karapatan malaman ang rason mo?

Tumitig siya direkta sa mga mata ko at sinabi ang isang katagang gumuho sa buong mundo ko.

I don't love you anymore or should I say na hindi naman talaga kita minahal. Our so called love story was just nothing. Forget it. Break na tayo.

Matapos niyang sabihin ang mga katagang iyon, umalis na lang siya bigla. Leaving me there hanging and crying. Masyado akong nasaktan sa mga salitang binitawan niya.

Sana hindi ko na lang siya kinulit. Sana hindi niya ako iniwan.

You told me to leave with the words that killed me. I wanted to fight for our love to stay but each tear ripped my heart, so stay.

A/n: This is my first story. Sorry for the errors. Hope you read it with all your heart. Don't judge👊, just love❤❤😘 ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha✌