Cleopatra: The Zombie Slayer

CHAPTER 08

CHAPTER 08

TRAPPED

CLEOPATRA

"GO AWAY ZOMBIES!" malakas na bulong ni Rhyder habang nakatingin sa mga zombies na nasa baba. Hinampas siya ni Reia sa braso.

"Huwag ka ngang maingay." Bulong ni Reia. Kasalukuyan kaming nasa taas ng rooftop ng isang building na nasa tapat lamang ng school bus. We were all like secret agents spying on the zombies. Napatingin naman ako kay Forseti na mukhang malalim ang iniisip. He's staring hard at the zombies below.

"Distraction.." pabulong niyang wika kaya hindi ko ito narinig.

"Huh?"

"We need a distraction.." seryoso niyang sinabi at humarap na sa akin. A distraction? What type of distraction should we use? A grenade? A gun? Do we need to throw a person from the building? Someone annoying and loud like Rhyder?

"I think Rhyder fits the job." Sagot ko sa kaniya. Tinignan niya ako nang masama at mukhang hindi niya nagustuhan na handa akong ibigay si Rhyder sa mga zombies.

"I was just joking.." sabi ko sa kaniya nang hindi tumatawa. Uh-huh, I know it's a bad time for jokes and laughs since there's literally a huge horde of zombies below, the bus is in the middle and we're stranded up here.

"We could use his-" natigil ako sa pagsasalita nang narinig kong medyo nagkakaguluhan sila sa likuran.

"Breathe, Val. Breathe.." parehas kaming napalingon ni Forseti kay Miss Erin na nagsasalita. They were all encircling Valerie who is currently finding it hard to breathe. I know this, Valerie is having an asthma!

Mabilis kaming pumunta sa kinalalagyan nila. Valerie is clutching her chest and constantly hitting it with her palm. She made loud and sharp intakes of air.

"Don't crowd her!" sabi ni Peppy habang hinihimas ang likuran ni Valerie.

"May dala ba siyang inhaler?" tanong ko sa kanila. They looked at me first, then they looked at each other and then looked at Valerie.

"She keeps it inside her pouch." Sabi sa amin ni Nami. Tumango naman ako at sinubukang abutin ang bag niya.

"Naiwan niya sa bus.." pahabol ni Nami sa isang maliit na boses. Napaawang labi ko.

"Bakit ba hindi mo dala ang inhaler mo?" sermon sa kaniya ni Rhyder at nagbukas ng isang bote ng tubig. Inilahad niya iyon kay Valerie pero hindi naman niya 'to tinanggap.

"Bastos na bata." He remarked.

Mukhang mas nagpanic si Valerie dahil palakas nang palakas ang tunog na ginagawa niya. She's desperately gasping for air. Maski ako ay nagpanic na rin.

"We need to get it, quick." Sabi ni Raphael. Tumalikod siya sa amin at nagsimulang humakbang papunta sa pinto ng rooftop. We were about to stop him nang may marinig kaming malakas na kalabog sa baba. It's getting louder.

"They're here.." wika ni Sage. Mas mabilis pa sa kidlat na tumakbo kami papunta sa pinto ng rooftop. The moment we used our bodies to keep the door from opening, may kung anong puwersa na pilit tinutulak ang pinto pabukas. I pressed my back on the door while my feet steadied on the floor, I pushed as hard as I can.

I put my finger on my lips to signal them to keep quiet. Valerie is still gasping for air and she's making a noise. Palakas nang palakas ang pagtulak ng mga zombies kaya malamang ay padami sila nang padami sa kabila.

"Here.." bulong ni Nami sa amin habang dala-dala ang isang makapal na kahoy. Aabutin ko sana iyon nang biglang may malakas na tumulak sa likod. If we weren't able to maintain our balance then the door must've been open by now. Tinignan ko ang mga zombies sa pagitan ng maliit na bintana.