İnsan Ve Yaprak
Sonbaharın acımasız kollarında baharı arayıp,
Fırtınanın merhaba demesi gibi hayatlarımız.
Her sürükleniş bir yere varışımız,
Ta ki rüzgar yönünü unutturana kadar varlığımız.
*****
Savrulmayı bekleyen yapraklar gibi hayatlarımız.
Rüzgarın etkisi kadar dallara sarılabiliyoruz.
Tek bir esinti kadar ömrümüz,
Ve yere düşene kadar hükmümüz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENDEN GERİYE ( Şiir Durağı)
PoésieŞiir, insanın kendine ve etrafına farklı bir gözle bakması için açılan bir pencere gibidir. O pencereden ne kadar sık ve ne kadar yakından bakarsak kendimizi o derecede sonsuzluğa açılan bir dünyada buluruz. Bu dünya hissettiklerimizi ilk anlayabile...
