HIS

HIS 7

CHAPTER 7

Return

Have you ever felt an unknown emotion you can't explain? An emotion that makes your mind uneasy and your body comfortable. It's like your mind and body has a battle.

"Bri, come on. Tinatawag na ang flight natin"

I am with Ate Xyla— Ate Xyla is always with me wherever I go. She quited on her job and chose to be with me and M.A decided to hired her as my personal assistant so that she will not be jobless.

Ate Xyla and I started to walked with our luggage. I only brought some of my clothes and important documents.

Mula sa Europe ay diretso na kaming babyahe papunta sa Pilipinas. Matagal ng nakaayos ang lahat kaya wala na kaming poproblemahin dahil kagaya nga ng pangako sakin M.A, sya na ang nag ayos ng lahat lahat.

Nakasakay na kami sa loob ng private plane na pag aari ng isang airlines na ang Starlight ang nage-endorse. Nauna akong umalis sa mga miyembro ng Starlight at glam team.

"Ma'am would you like any food or drinks?"

Nakangiting umiling ako sa tanong ng Stewardess, ganun din si Ate Xyla. May sinabi pa ang babaeng Stewardess pero hindi ko na naintindihan dahil napipikit na ko. Wala pa kong matinong tulog at pahinga dahil sa sunod sunod na concert, Advertisements, photoshoot at kung ano-ano pa.

"Ate Xyla, you should also take some sleep. I know your also exhausted and it will be a long ride so just relax."

Naka tutok na naman kasi ito sa kanyang laptop at may kung anong itinatype na nahihinuha kong trabaho na naman.

"I will. I'm just checking something".
Sagot nito na tinanguan ko na lang. I drifted to sleep seconds after my conversation with Ate Xyla.

"Hey Bri".

Naalimpungatan ako ng may mahinang tumatapik tapik sa pisngi ko. Nabungaran ng paningin ko si Ate Xyla na nakangiti. Sumilip ako sa bintana at makitang nasa airport na kami ng NAIA.

I look at Ate Xyla again. She looks so genuinely happy. Her eyes are sparkling with delight, she looks so blooming and excited. I can't explain how light her aura is and I wonder how I look. I can't tell if I'm excited, nervous or what, mixed emotions I guess.

No one knows that we'll be back in the Philippines today except to Starlight and manager M.A ofcourse. Nagsuot ako ng cap, mask at sunglasses para hindi ako makilala. I don't want my time here in the Philippines to be bug by the media.

Our walk from the Airport was alright but when we reach the parking lot,  there are lots of fans waiting for me.

Pinagitnaan agad kami ng limang guard na kasama namin. Umingay ang mga fans ng makita ako, gustuhin man nilang lumapit ay hindi nila magawa dahil sa mga guards.

I can see lots of tarpaulins and posters with my name and face in it. It touched my heart so I stopped from walking and finally decided to spend some of my time with them. Hindi ko inakala na may fans na sasalubong sakin sa Airport dahil sigurado akong ang Starlight at si M.A lang naman ang nakakaalam na ngayon ang flight namin papuntang Pilipinas.

"Rid, why did you stop?". Bulong na tanong ni Ate Xyla. Tinatawag nya lang ako sa screen name ko kapag maraming tao sa paligid pero Bri naman kapag kami lang.

Nginitian ko na lang si Ate Xyla. Giving her an assurance that everything will be fine.

Nakangiti akong humarap sa mga fans. I signal them to quiet and they did. Nasa likod ko lang si Are Xyla, nakamasid sa ginagawa ko.

"Let's take a group selfie?". I shouted so everyone will heard what I said. They cheered louder than awhile ago.

"We love Starlight! We love you Rid!

Paulit ulit nilang sigaw, kinuha ko ang phone ko sa sling bag na dala ko at ibinigay kay Ate Xyla.

"Ate, take us a picture please"

Lumapit na ko sa mga fans, pinigilan ako ng guard but I just said it's fine.

Nagsimula na ang picture taking. Picture dito, picture 'don. It's tiring but just by seeing their happy faces, my tiredness vanished in instant.

Sa Devilicious Village na kami dumiretso. Hating Gabi na kami nakarating kaya tulog na ang mga tao.

Kinabukasan ay maaga kaming nagising ni Ate Xyla. Wala pa laming stocks kaya napagdesisyunan na lang muna namin na mangapit bahay.

Kumatok si Ate Xyla ng nasa tapat na kami ng bahay nila kuya Cannon. Pagbukas ng pinto ay gulat na gulat ang mukha ni Tito Cane, ang Tatay no kuya Cannon.

Nang makabawi sa pagkagulat ay sumisigaw na pinagtatawag nito sila Tita Anna at kuya Cannon, ang nag iisang anak nila.

Nagmamadaling lumapit sila Tita at kuya Cannon, agad kami nitong nakita ganon din si Tita.

Ate Xyla and I laughed hard when we saw their shocked faces.

"Good morning po, makikikain po sana kami". Ate Xyla and I said in unison. Madalas kaming makikain kila kuya Cannon dahil madalas ay sinusundo pa kami nito. Dahil nga walang anak na babae sila Tito at Tita ay itinuring na kami nitong mga anak.

Habang kumakain ay nagkukwentuhan kami sa mga bagay bagay na nangyari sa mga nakalipas na taon. Pagkatapos kumain ay dumagsa sa bahay nila kuya Cannon ang mga taga Devilicious village. Hindi rin nahuli sa balita si Tyra na nakauwi na kami.

Naghanda ng maliit na salo salo ang mga tao sa Devilicious village bilang pang welcome daw nila.

Nakangiti kong pinagmamasdan ang mga taong nagtatawanan. I miss this kind of life, yung simple pero masaya. Naramdaman kong tumabi sakin si Tyra pero hindi ko ito nilingon.

"I know your plan Bri..." Sabi nito dahilan para mapatingin ako sa kanya. Nakasalubong ko ang tingin nito.

"I don't where to start Ty". And I don't know if I will succeed getting the company back. Gusto ko sanang idugtong pero hindi ko ginawa.

Hindi ko alam kung paano ko makukuha ang kompanya namin sa pamamahala ng mga Montreaz. Surely, I have the money but the Montreaz has more money more than I have. Hindi sapat ang pera lang para mabawi ko ang kompanya at hindi ko alam kung ano ba ang dapat kong gawin.

"Don't worry Bri, I will help you with all my might."

Mabilis na lumipas ang araw. Isang linggo na ang nakalipas pero wala pa ding nangyayari sa plano ko.

Ang sabi ni Tyra ay si Zee na daw ang CEO ng lahat ng kompanya ng mga Montreaz dahil nag retire ng maaga ang papa nito. Ang sabi pa ni Tyra, nabalitaan daw nya na sa isang linggo pa ang balik ni Zee sa Pilipinas para sa eighteenth birthday ng dalagang kapatid nito.

"Kyahhhhh Briii!!!". Nailayo ko sa tenga ko ang cellphone dahil sa biglang pagsigaw ni Tyra. Tumawag kasi ito at may sasabihin daw na good news para umusad ang plano namin.

"Just spill it Ty." Kinakabahan kong sabi. Maraming oras na ang nasayang namin kaya hindi ko maiwasan ang kabahan at maging excited. I only have two months to spend here in the Philippines.

"Zia, Zee's sister is your number one fan..." Huminto ito sa pagsasalita na matyaga ko namang hinintay.

"...and kuya Tyron said that Zee is planning to make you as his present to his sister." I froze on what she said.