Bir kimya profedörü Nobel ödülü almıştı. Ödül töreninden sonraki olk dersinde, öğrencilerinden biri kendisine şöyle bir soru sordu:
"Efendim! Amerika'da üç binin üzerinde Kimya profesörü var. Ancak bu kadar bilim adamı arasında , ödülü size layık gördüler. Sizi diğerlerinden ayıran özellik neydi? "
Profesör, bu farklı soruya önce bir tebessümle cevap verdi. Ardından da, kendisinden merakla cevap bekliyen öğrencisine şunları söyledi:
"Doğrusunu söylemek gerekirse, hepsini anneme borçluyim! Çünkü ben küçük. Bir öğrenciyken , diğer çocukların anneleri, onlar okuldan evlerine döndüklerinde kendilerine:
'Söyle bakalim , öğretmeninin sorduğu sorulara iyi cevap verebildin mi? 'diye sorarlardı.
Benim annem ise bana:
'Söyle bakalim ' derdi. 'Bugün öğretmenine iyi bir soru sordun mu? '
Iste beni farklı yapan bu oldu. Her zaman diğerlerinin sormadığı sorulari sordumve hayatım boyuncada sormaya devam ettim,!"
