2020 yılında Lalisa Manoban öldükten hemen sonra Kim Taehyung şarkıcılığı bırakmıştı.
Ben kendimi sevemezken sen beni sevdin.
Kim Taehyung & Lalisa Manoban
[281219-291219]
Kız sarı saçlarını arkaya ittirerek ayaklarını sallamaya devam etti, sürekli yanaklarını kocaman şişiriyor ve ofluyordu. Kulaklığını takmış şarkı dinliyor ve mırıldanıyordu. En sevdiği aktivite olabilirdi, bunu yapmak ona her zaman huzur veriyordu, dinlediği şarkı canını yakıyor ve gözlerinin dolmasına neden oluyordu ama o asla kulaklığı çıkarmıyordu, asla şarkıyı değiştirmiyordu kız bir nevi kendine acı çektiriyordu.
İnsanlar her zaman konuşurdu, karşıdaki ne hisseder, üzülür mü kırılır mı düşünmüyorlardı ve konuşuyorlardı. Kız onların dediklerini duyuyordu, kırılıyordu ve üzülüyordu.
Lalisa küçüklüğünden beri herkes tarafından çirkin bulunuyordu, eziliyordu. Ayakta kalmak için kendini zorluyordu ama her seferinden daha sert bir darbe yiyordu.
"O bir ayı! Şişko ve çirkin bir ayı!"
"Ah o salak güzle olduğunumu sanıyor."
"O bir deli, deli sürtük!"
"Ondan uzak dur! Lalisa Manoban yaklaşmak isteyeceğin biri değil!"
"O bir cadı, gerçek adı Pranpriya, o bir cadı"
Lalisa hakkında denenler bunlardı. O bir ayıydı bazen, bazense cadı. Lalisa asla insan olamazdı onlara göre, Lalisa yaşamamalıydı onlara göre.
Gözünden akan bir damla yaşı sildi, hıçkırarak, bağırarak ağlamak istiyordu ama biri görse deli diye etiket yiyordu, Lalisa ne yapsa suçlanıyordu.
Ayı. Şişko ayı. Şişko ayı Lalisa.
"Güzel bir gün, tanrım tek bir gün istiyorum! Güzel geçecek tek bir gün,lütfen!" Yaşını sildi, duvardan aşağı atlayarak ilerlemeye başladı ama çok geçmeden duraksadı çünkü duyduğu gitar melodisi onu kendine çekiyordu. Lalisa sese doğru ilerlediğinde gitarı çalan kişin okulda şarkıları ile ünlü olan Kim Taehyung olduğunu gördü. Güzel bir melodiydi.
Arkasındaki duvara yaslanmış bir şekilde gitarı çalıyordu, sürekli farklı bir şey mırıldanıyordu, siyah saçları tatlı bir şekilde alnına dökülüyordu, kırmızı bandanası kömür karası saçlarının arasında kendini açıkça belli ediyordu, Lalisa duvara tek omzunu yaslamış onu izliyordu ve öyle bir dalmıştıki anca Taehyung ile göz göze geldiklerinde kendine gelmişti.
"Şey özür dilerim" diyerek bir şeyler gevelemeye başladı ağızında, Taehyung onun bu tatlı haline güldü. "Otursana" dediğinde Lalisa şaşkınlıkla ona baktı.
"Ben mi oturayım?"
"Burda senden başkası varda ben mi göremiyorum?" Diyerek güldü Taehyung, Lalisa çekinerek oturdu çaprazına. Taehyung yine gitarını çakarken Lalisa eline yanındaki defteri aldı. Sözlere baktı, çok güzeldi ama hala eksikleri vardı.
"Adın ne?" Diye sordu Taehyung.
Lalisa duraksadı, adı neydi?
Pranpriya? Cadı! Hayır o değildi.
Lalisa? Deli sürtük! Oda değildi.
"Bilmem" diyerek omuz silkti. Deftere bakmaya devam ederken.
"Arkadaşların sana nasıl sesleniyor?" Dediğinde Lalisa defteri bırakıp ona baktı "benim arkadaşım yok ki."
"Peki insanlar? Hiç kimse sana seslenmiyor mu?" Durdu ve düşündü Lalisa.
"Çoğunlukla ayı diyorlar." Taehyung'ın yüzündeki gülümseme silindi, düşündü böyle bir kıza kim neden öyle derdi ki?
Lalisa hırkasını çıkararak katlayıp Taehyung'ın yanına koydu ve sırt üstü yatıp kafasını hırkaya koydu, gökyüzüne baktı. Taehyung bir şey demeden gitarı çalmaya devam etti. Lalisa'da gözlerini kapatıp onu dinledi.
"Sana neden öyle diyorlar?" Diye sordu Taehyung gitar seslerinin arasından.
"Bilmem, ayılar aralıksız aylarca uyuyor ya, bende uyurum hep ondan heralde." Diye yalan söyledi Lalisa. Diyemedi gerçekleri, ruhunu yakan şeyleri.
"Kutup ayıları gibi mi?" Diye sordu Taehyung.
"Hayır, ben bir Kış Ayısıyım" diyerek gülümsedi.
"Neden kış ayısı?"
"Her ayının kendine özgü bir ismi vardır, kutup ayısı, boz ayı gibi. Ben kış aylarını ve uykuyu severim o yüzden benim adım kış ayısı"dedi Lalisa, ilk defa kendine ayı derken kötü hissetmiyordu çünkü ne Taehyung nede o bu kelimeyi hakaret anlamından kullanmıyordu.
Lalisa Taehyung ile orda bit kaç saat daha oturdu ve muhabbet etti ama gitme zamanı gelmişti.
"Görüşürüz Taehyung" dedi Lalisa. Taehyung ona el salladı ve defterini eline atarak bir sayfa actı.
İki kelime yazdı. Sadece iki kelime.
Winter Bear
Ve defteri geri kapatıp Lalisa'nın arkasından gülümsedi.
-
Kısa bir fic olucak, umarım seversiniz :)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
