"Demi Gayle Leoña you have only 30 seconds to answer this" Sabi ng host na seryoso..Andito kami ngayon sa isang talk- show
"Ano ang pinaka magandang trabaho Ang Maging Mascot Ng Hotdog sa Franks na palaging kinakagat ng aso o Ang taga
Bilang Ng dahon sa mga nahuhulog na puno?"Anong klaseng tanong to? Teka! Mas maganda ata Yung Mascot pero ok Lang Naman Ng tagabilang.....arghhh Hindi ko Alam!!!
"You have only 15 seconds left!"sigaw Ng host
"One million ang Usapan natin dito"
Takte Hindi ko Alam...
10....
9....
8...
7....
6....
Shett ano?
5...
4...
3....
2....
1...
"Tagabilang Ng dahon?"
Biglang napatahimik Ang lahat at sabay sabay silang tumawa...
"Sorry but you got the wrong answer"
Sabi host at napailing"Huh?"
Bigla akong napatingin sa paligid at unti na kaming nababaha..pataas Ng pataas na Ang tubig! Malapit na kaming mabaha
Wahhhh!! Ayoko pang mamatay!
Nabasa na Ang aking katawan at Ang tubig na ay nasa leeg ko shett....
"Wahh tulong!" Napatingin ako sa paligid at marami na ring sumisigaw wahhhh!!
~~~~~~~~~~
"Huy Gayle gising na!!!"
"Wah malulunod na tayo!"
"Ano kaba gising na.. jusko ma la-late tayo dito, kanina pa kita ginigising Kaya ayan binuhusan na kita tulog mantika ka talaga"
"Weh ano Ng oras" Sabi ko at tumayo na
"6:50 na baka ma late na tayo niyan!"
Nu banaman Ganda Ng bungan sakin ah
Dumiretsyo na ako at ginawa Ang Morning Routine ko.."Huy Kesha Tara na" Sabi ko pagkatapos Kong mag bihis "Hindi na ako kakain baka ma late Pa tayo kahiya Naman sayo"
"Buti Alam mo" Ani niya at umalis na kami sa dorm namin
"Shett ito na nga ba Ang sinasabi ko Wala na tayong masasakyan niyan" Sabi niya na na momoblema
Andito kami ngayon sa harap at naghihintay Ng masasakyan Wala nang mga tricle na dumadaan tinignan ko Ang relo ko at laking gulat ko Ng makitang 7:15 na... Talagang late na kami
Pasimple Kong tinignan si Kesha at meron siyang kinukulikot sa cellphone niya
"Kesha late na tayo" Sabi ko sakanya
"Alam ko kasalanan mo nga eh"
"Pano na yan"
"Edi mag hintay"
Sabi Niya at saktong may huminto na Ang tricle..
"Sa Santo Thomas University po kami" Sabi ko at sumakay na...
Where here Sabi niya at nag bayad na Ng pamasahe tinignan ko ulit Yung relo ko at laking gulat ko Ng 7:30 na!?
Huhuhu pano Nayan late na kami :(
Lakad takbo Ang ginawa namin ni Kesha habang papunta sa Room"Sige bye na Gayle" Sabi ni Kesha at nag hiwalay na kami.. lakad takbo ulit ako at malapit ng natapilok sa hagdan..
What the heck!Bigla Kong binuksan Ng napaka lakas Ang pinto sa room at napakita lahat Ng classmate ko pati si Sir *Kahihiyan na this*
"At saan kanamang lupalop nang galing MS. LEOÑA?!"
*Double kahihiyan na this*
"Ehmm Sir kasi...."
Sabi ko at napakamot sa batok...Anong sasabihin ko? Sasabihin ko bang pinili Kong mag trabaho Ng tagabilang Ng dahon
Ano?!"Sige na upo ka na Hindi ka namang matinong kausap"
Nakayukong naglakad ako papunta sa pinakadulong harap Yun Ang upuan ko
Tinignan ko Ang oras at.....at...at.. 8:30 na pala?! Kaya pala galit sakin si Sir second subject na ito at patapos na :(
"Hi Gayle napaaga tayo ngayon ah" Sabi ni Kian na nasa tabi ko..
Napatingin ako sa kanya at inirapan siya
"Share mo lang" Sabi ko at tumingin sa harap"Ha?" Pa inosente niyang tanong
"Hakdog" Sabi ko at inirapan ulit
"Ikaw ah may na lalaman ka nang ganyan"
Sabi niya at tinusok Yung tagiliran ko.."Nu ba!" Napa lakas Ang sigaw ko at napatingin si Sir Mollet samin
Biglang umayos Ng upo si Kian at nagkunwaring walang Alam sa nangyari
*Like seriously* -____-Pinag dilatan ako Ng mata ni sir na parang nag papabala
~~~~~~~~~~~~
Napailing nalang ako Ng pumasok nanaman sa isip ko Ang ala alang iyon hayy kaitagal na Rin Naman yun pero parang kaysariwa parin sa isip ko
Pinilig ko Ang utak ko at nag seryoso sa ginagawa ko
Nandito ako ngayon at nag bibilang Ng mga dahon na nahuhulog sa puno
Hayyssss....Tama kayo ito na ngayon Ang trbaho ko :(
Kailan lang Ng napaginipan ko ito ngayon totoo na trabaho ko na....
Vote and comments are highly appreciated
BINABASA MO ANG
~~~DEMI'S DREAM~~~
Teen FictionPano nga ba takasan ang problema? Mga kadalasan nilang sagot •iiyak •tatakbo •wag pansinin Pero Ang sagot ni Demi ay kakaiba.. Ang ginawa niya upang matakasan ang realidad ay sa pamamagitan ng kanyang panaginip.. Na Kung saan nakakatakas siya sa rea...