အဆံုးသတ္မွာ...

69 4 0
                                    

(၇)

ေက်ာင္းတတ္ဖို႔ျပင္ရျပန္ၿပီ။ကြၽန္မရဲ႕ေန႔တိုင္းကဒီိုပဲလည္ပတ္ေနေပမဲ့မတူေတာ့တာကအရင္လိုအ့ေၾကာင္ေပါက္အနားမွာမ႐ွိေတာ့တာပါ။

ေက်ာင္း ေရာက္ေသာ္......

"ဟဲ့..ဝလႊာ "

"ေအးေျပာေလ "

"နင္ေမ့ေနတာလား..."

"ဘာကိုလဲ... "

"နင္ ကိုထက္ကို အေျဖ ေပးမယ္ဆို....မနက္ျဖန္ စာေမးပြဲ ေျဖေတာ့မွာေလ"

"ေအာ္အ့တာလား... "

ဟုတ္သားပဲေမ့ေနတာ ....။

"ေအးေလ..."

"အင္းဒီေန႔ေပးလိုက္မယ္ေလ.....ok "

"နင္ဟာေလ....ေပါ့ျပတ္ျပတ္နဲ႔"

ငါကမွမႀကိဳက္တာ ငါႀကိဳက္ရင္ေတာ့တစ္မ်ိဴးေပါ့ ။ အ့ေတာ့ ေပါ့ေပါ့ပဲေတြးမွာေပါ့ hak! သိမ့္ရယ္.... နင့္ကိုငိုေအာင္လုပ္ေနတာကိုခြင့္မလႊတ္နဲ႔ေနာ္သိလား...

"ဒီလိုပါပဲ..."

သူေျပာေနသလိုေတာ့မေတြးႏိုင္ေသးတာေသခ်ာပါတယ္။ဘာလို႔ဆိုအ့ကိစၥအျပင္ကြၽန္မအိမ္ကျပသာနာတစ္ခ်ိဳ႕လဲ႐ွိေနေသးလို႔ေလ။သူမ်ားသားသမီးေတြလိုမ်ိဳးအခြင့္အေရးေတြကြၽန္မမွာမ႐ွိေတာ့တာၾကာပါၿပီ။အႀကီးဆံုးသမီးျဖစ္တဲ့အေလ်ာက္အိမ္ရဲ႕ဒဏ္ကိုကြၽန္မအခံရဆံုးပါပဲ။စာေမးပြဲေျဖေတာ့မယ္ငါ့သမီးပင္ပန္းေနမယ္လို႔ေတြးေနမယ့္ထဲမွာကြၽန္မမိဘေတြမပါခဲ့ပါဘူး။ေျဖႏိုင္လားတစ္ခြန္းေမးရံုနဲ႔တင္ၿပီးသြားၿပီဒါပဲေပါ့။

အခုလဲအိမ္ကျပသာနာကတတ္ျပန္ၿပီ။အေဖကသံသယမ်ားသလိုအေမကလဲေပါ့ပ်က္ပ်က္ႀကီးပါ။ေစာ္ကားတာမဟုတ္ေပမဲ့တစ္ခါတစ္ခါမွာအေမ့ကိုစိတ္ဆိုးမိပါတယ္။

"ငစက္ေရ.."

"ဟဲ့ငစက္"

"ေဟ်ာင့္ ႏွင္းဝလႊာစက္!!!!"

"ဟမ္..ဟင္..ေအာ္လဒေျပာ"

ေသနာေလးရယ္ေအာ္လိုက္တာဟ။နားကြဲၿပီထင္တယ္။ေသနာေကာင္သူ႔အသံႀကီးနဲ႔..

"ေဟ်ာင့္ငစက္ ေမတၱာပို႔မေနနဲ႔..မင္းဘာသာမင္းငါေခၚတာမၾကားတာ"

Bạn đã đọc hết các phần đã được đăng tải.

⏰ Cập nhật Lần cuối: Dec 28, 2019 ⏰

Thêm truyện này vào Thư viện của bạn để nhận thông báo chương mới!

My Kitten 💞 (Complete) Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ