"sonra elimi tuttu! ama sanırım arkadaşız hala!"
"elini tutuyor ve arkadaşsınız..."
"bak senin de elini tutabilirim."
diyerek elimi elleri arasına alan woo'ya bir süre bakıp elimi çektim. tekrar tutmaya çalışıyordu ben de geri çekmeye.
"bahçenin ortasında 'tacizci var!' diye bağırsam ne yapabilirsin ki?" dedim.
"yeoyah! öyle mi oldum?"
güldüm.
"ah bak seonghwa hyung geliyor!"
bunu duymamla gülmeyi bıraktım.
"ne?! wooyoung ben gidiyorum. tuvaletim geldi."
"ah nereye?"
diyerek ensemden geri çekildim.
ve geldi.
"seonghwa hyung! nasılsın?" dedi woo.
"iyiyim wooyoung, sen?"
"ben de."
"sen nasılsın yeosang?"
"ben mi..? iyiyim. teşekkür ederim."
zil çaldığında tanrıya teşekkür ettim.
"biz gidelim. resim dersimiz var." diyerek woo'yu yanıma çektim.
"görüşürüz seonghwa hyung!"
"görüşürüz wooyoung!"
"seonghwa hyung hiç abinle takılmıyor mu?" yürürken konuşuyordum.
"hayır, takılıyor. ama bugün abim hasta olduğundan gelmedi."
"aah, anladım. hongjoong hyunga geçmiş olsun dileklerimi ilet woo."
kafa salladı. beraber eşyalarımızı da alıp resim atölyesine gittik.
-
resim eşyalarımı yıkayıp topladım. geçen gün bitirmediğim tuvalimi de alıp sınıfın camının önüne koydum. resim yapmayı seviyordum.
lavaboya gittiğimde herhangi bir kabinin kapısını açacakken dolu olan bir kabini açmıştım. sonra utançla özür diledim. fakat kapatacağım derken tamamen açıldığında içeride sigara içen seonghwa hyung'u gördüm. tanrım, bir insan neden kapıyı kilitlemez? şaşkınlıkla bakakaldım. neden tuvalette sigara içiyordu?
"s-seonghwa hyung."
"ah, selam yeosang."
"sigara içmek ya-"
"biliyorum. ama bunu bir sır olarak saklayabiliriz, değil mi?" sıcak bir gülümseme koydu ortaya. kandırıkçı.
"şey... tamam."
arkamı dönüp gidecekken bileğimden tuttu.
"en yakın zamanda buluşalım yine dördümüz. nasıl olur?"
ah istemiyorum. hayır.
"ah şey tabii. olur." gülümsedim.
neden aklımdan geçenleri söyleyemiyorum..?
oradan uzaklaştım.
